حدود یک قرن پیش مردی چهل ساله از سرزمین بریتانیا تصمیم به انجام کاری بسیار بزرگ و عجیب گرفت که تا قبل از او در فکر کسی هم خطور نکرده بود. سِر ارنست شکلتون مردی بود که در عصر اکتشاف قطبی در قطب جنوب برای رسیدن به جنوبگان تلاش کرد اما سرانجام رقابت را به روآل آموندسن نروژی باخت و نتوانست به عنوان اولین گروه به جنوبی ترین نقطه زمین برسد. شکلتون اما تصمیم به انجام یک ماجراجویی بزرگ گرفت، هدف او این بود: عبورکامل از قاره جنوبگان گرفت، کاری بزرگ و غیر قابل تصور در آن زمان، ورود از یک سمت قاره و خروج از سمت دیگر…

شکلتون چندماه در پی تدارک سفر و جذب نیروی انسانی و تامین هزینه های سفر شد. در سال 1914 شکلتون برای جذب نیروهای زبده یک آگهی در روزنامه به چاپ رساند که بعدها به یکی از معروف ترین آگهی های جذب نیروی کار در دنیا تبدیل شد:

“به مردانی نیاز است برای سفری مخاطره آمیز، مزد ناچیز، سرمای جانسوز، ماه های طولانی در ظلمات مطلق، خطرات دائمی. تردید در بازگشت، افتخار و قدردانی در صورت موفقیت “ارنست شکلتون”

27 نفر خدمه با یک کشتی به اسم endurance یا پایداری بریتانیا را در 1914 درست در زمان اوایل جنگ جهانی اول به سمت جنوبگان ترک کرد. در ژانویه 1915 درست در جایی که کشتی آنها فقط 160 کیلومتر تا رسیدن به لبه ی قاره جنوبگان فاصله داشت در توده یخ های شناور گیر می کند. آنها چند روز تلاش می کنند تا کشتی را از توده های یخ رها کنند اما موفق نمی شوند. سرانجام شکلتون تصمیم می گیرد باید 7 ماه منتظر بمانند تا بهار برسد و با آب شدن یخ ها کشتی آنها نیز رها شود. آنها چند ماه در سرزمین یخ های جنوبی با کارهای ساده و ابتدایی سر می کنند مثل نواختن موسیقی، بازی با سگ ها یا بازی فوتبال بر روی یخ ها و… تا زمان بگذرد. در اواخر اکتبر 1915 فشار لایه های یخ که روی آب شناور بودند باعث می شود که دیواره کشتی در هم بشکند و آب کم کم وارد کشتی پایداری می شود. در 21 نوامبر 1915 کشتی پایداری به طور کامل غرق می شود. قبل از غرق شدن گروه تجهیزات ضروری را از کشتی خارج می کند مانند قایق های نجات و سایر لوازم ضروری. آنها هیچ ارتباطی با دوردست ها نداشتند و تنها یک راه نجات برای آنها باقی مانده بود و آن حمل لوازم ضروری و قایق ها تا رسیدن به آب بود.

اعضای تیم شکلتون در جنوبگان

صفحه یخی که کشتی در آن گیر کرده بود در طی این مدت در حال چرخش بود و بعد از چندماه آنها از قاره جنوبگان دورتر شده بودند و به آبهای شمالی نزدیک تر. گروه فقط تجهیزات ضروری مانند کیسه خواب و پتو و مقداری غذا و قایق ها را آماده سفر می کند و بعد از چند هفته حمل این لوازم سرانجام آنها به جایی می رسند که امکان به آب انداختن قایق ها وجود داشت. در آوریل 1916 گروه شکلتون توانستند با سه قایق چوبی 8 متری خود را به نزدیک ترین خشکی یعنی جزیره اِلِفنت برسانند اما این جزیره خشک و یخ زده کاملا خالی از سکنه بود و در مسیر هیچ ناوگان دریایی قرار نداشت. آنها باید تصمیمی جسورانه می گرفتند. شکلتون به همراه پنج نفر از افراد زبده گروه سوار بر یکی از قایق ها می شوند. برنامه این بود که گروه 6 نفره به جزیره جورجیای جنوبی یعنی جایی که یک کمپ از شکارچیان نهنگ در آن قرار داشت برسند و سپس برای نجات سایر افراد که در جزیره الفنت بودند به آنها ملحق شوند. گروه 6 نفره نجات در طی حدود دو هفته 1200 کیلومتر را با یک قایق چوبی بادبانی طی می کنند تا به جزیره جورجیای جنوبی برسند. این یکی از بزرگترین سفرهای دریایی تاریخ بشر بود که با یک قایق چوبی بادبانی انجام شد. طوفان و باد قایق آنها را به جایی از جزیره رساند که خالی از سکنه بود و ایستگاه شکارچیان درست در سمت دیگر جزیره قرار داشت. بنابراین آنها برای نجات باید باز هم تلاش می کردند. شکلتون به همراه دو نفر از خدمه طی 36 ساعت کوهنوردی به وقفه از کوه ها و یخچال های بزرگ و بی نام جورجیای جنوبی عبور می کنند تا به سمت دیگر جزیره برسند و این گروه 6 نفره نجات پیدا می کند. شکلتون برای نجات سایر اعضای گروهش در طی 4 ماه سه بار برای رسیدن به جزیره الفنت تلاش می کند اما توده های یخ اجازه نزدیکی به جزیره الفنت را نمی دهد. سرانجام بعد از مکاتبات، دولت شیلی یک کشتی به گروه شکلتون قرض می دهد و چهار ماه بعد از تاریخی که گروه برای رسیدن نجات مقرر کرده بود، تیم شکلتون به جزیره الفنت می رسد و متوجه می شود که تمامی نفرات سالم هستند. نجات گروه شکلتون یکی از بزرگترین، طولانی ترین و عجیب ترین داستان های نجات و بقا در تاریخ است. این سومین تلاش شکلتون برای رسیدن به جنوبگان بود که باز هم مانند دو تلاش قبلی برای رسیدن به جنوبگان ناموفق بود. شکلتون یک بار دیگر در 1922 در 48 سالگی تصمیم به سفر به جنوبگان می گیرد. بعد از رسیدن به جزیره جورجیای جنوبی اما ارنست شکلتون در اثر ایست قلبی فوت می کند و جسدش در خاک یخ زده جزیره در نزدیک ترین نقطه به جنوبگان برای همیشه آرام می گیرد.

منبع: ویکیپدیا، مستند endurance