لوتسه چهارمین کوه مرتفع جهان با 8516متر ارتفاع است اما این کوه همیشه زیر سایه بزرگترین کوه همراه خود که چسبیده به لوتسه است قرار داشته؛ کوه اورست درست چسبیده به لوتسه چنان بزرگ، مرتفع و محبوب است که همه نگاه ها را به خود اختصاص داده است حتی تا سالها لوتسه را یک قله فرعی اورست در نظر می گرفتند چرا که مسیر نرمال لوتسه تا بالاتر از کمپ سه مشترک با مسیر نرمال کوه اورست است.

موقعیت دو قله اورست و لوتسه نسبت به هم

قصه اما برای دیواره جنوبی کوه لوتسه بسیار متفاوت است. این دیواره چنان مرتفع، سخت، خشن و خطرناک است که بسیاری از بزرگ ترین و نامدارترین کوهنوردان دوران را تسلیم خود کرده است. بر خلاف مسیر نرمال لوتسه، دیواره جنوبی لوتسه را یکی از دشوارترین و به تعبیری دشوارترین مسیر کوهنوردی جهان توصیف می کنند. 3300 متر دیواره کاملا عمودی که تا بالای 8500 متر هم می رود. مسیری که جان کوهنورد بزرگ دوران یرزی کوکوچکا را گرفت و مسنر فقط حدود 200 متر از آن را توانست صعود کند و آن را مسیر قرن بیست و یکم نامید. منظور مسنر این بود که صعود دیواره جنوبی لوتسه در قرن بیستم امکان ندارد و این صعود متعلق به قرن بعدی خواهد بود

قلل لوتسه اصلی، لوتسه میانی و لوتسه شار و دیواره جنوبی لوتسه – مسیرهای بر روی این دیواره به یکی از این سه قله ختم می شود

کوه لوتسه برای اولین بار در 1956 توسط کوهنوردان سوئیسی صعود شد و تا امروز در 2022 فقط حدود 600 صعود را به خود دیده است، عددی که برای کوه بلند همسایه یعنی اورست به 8000 نفر هم می رسد.

مسیر نرمال صعود لوتسه، این مسیر تا بالای کمپ 3 و در قسمتی که به نوار زرد مشهور است با مسیر نرمال صعود به قله اورست مشترک است

نمایی از قلل منطقه لوتسه و موقعیت آنها نسبت به کمپ چهار اورست در گردنه جنوبی، عکس احتمالا جایی در مسیر قله اورست حوالی بالکونی و قدمگاه هیلاری گرفته شده است

در سال 1970 تیمی از کوهنوردان اتریش با صعود رخ جنوبی لوتسه توانستند به قله لوتسه شار برسند اما مسیر آنها به طور کامل دیواره جنوبی لوتسه را دور می زند و مسیر دیواره قلمداد نمی شود

اولین تلاش رسمی برای صعود دیواره جنوبی لوتسه1973 توسط تیم اتریش انجام شد و ماحصل آن رسیدن فقط تا ارتفاع 7300 متری بود

در 1975 تیم ایتالیا به سرپرستی ریکاردو کاسین که رینهولد مسنر جوان را نیز در تیم داشت تلاشی دیگر بر روی دیواره جنوبی لوتسه انجام دادند، تلاشی که نهایتا به ارتفاعی بالاتر از 7500 متر نرسید. مسنر جوان چنان مبهوت دیواره جنوبی لوتسه شد که گفت این مسیر قرن بیست و یک است و در این قرن صعود نخواهد شد

در 1981 تیم یوگوسلاوی(اسلوونی) توانست تا ارتفاع 8200 متری دیواره جنوبی لوتسه صعود کند، بالاترین ارتفاعی که کسی در مسیر دیواره جنوبی به آن رسیده بود. رهبر این اکسپدیشن آلکس کونار برای 20 سال تمام روی این مسیر تحقیق کرده بود و ده سال تمرین مستمر انجام داد اما باز هم موفقیتی حاصل نشد

در سال 1984 تیمی از چکسلواکی برای اولین بار موفق به صعود دیواره جنوبی لوتسه شد اما مسیر آنها نهایتا به لوتسه شار منتهی شد و نه قله اصلی لوتسه. آنها این صعود را بدون استفاده از کپشول اکسیژن انجام دادند

در سال 1985 چند اکسپدیشن همزمان از مسیرهای مختلف بر روی دیواره جنوبی لوتسه انجام شد. جایی که در ارتفاع 8250 متر کوهنوردان اکسپدیشن فرانسوی، کوهنوردی را دیدند که در مسیر کنار آنها در حال هزاران متر سقوط بود. آن کوهنورد رافائل چولدا بود که همراه یرزی کوکوچکا در تیم لهستانی ها مشغول تلاش بر روی مسیری دیگر در دیواره جنوبی بود

1986 تا 1989 چندین تلاش دیگر بر روی دیواره جنوبی لوتسه انجام شد که تراژدی ترین آنها تلاش 1989 تیم لهستان بود. جایی که در ارتفاع 8200 متری طناب کوهنورد نامدار دوران یرزی کوکوچکای بزرگ پاره شد و برای همیشه پیکرش در پای دیواره جنوبی کوه لوتسه آرام گرفت. کوکوچکا در جریان این صعود گفته بود که اگر لهستانی ها امسال نتوانند دیواره جنوبی را صعود کنند قطعا سال بعدی روس ها اینکار را انجام خواهد داد

در 1989 کریستوف لافائل تلاشی انفرادی در زمستان دیواره جنوبی انجام داد که فقط موفق شد تا ارتفع 7300 متری صعود کند

در 1990 یک تیم فرانسوی تلاشی دیگر کرد تا مسیر کوکوچکا را تکمیل کند اما آنها هم موفق نشدند

در 1990 کوهنورد اسلوونیایی تومو سزن اعلام کرد که موفق شده از مسیر یوگوسلاوی و به شکل انفرادی دیواره جنوبی لوتسه را صعود کند، این شگفت انگیزترین صعود دهه های اخیر کوهنوردی بود. او غرق در شهرت و پول شد. چندین مدال و ده ها هزار دلار جایزه نقدی دریافت کرد اما خیلی زود ادعای او مورد مناقشه قرار گرفت، مسنر گفت در انجام این صعود تردید دارم، آقای سزن هم هیچ مدرک محکمی دال بر صعود ارائه نکرد تا اینکه بعدا مشخص شد این ادعا صرفا یک دروغ بوده است

سرانجام غیرممکن انجام شد

در 16 اکتبر 1990 تیم کوهنوردی اتحادیه کارگری جماهیر شوروی که متشکل از کوهنوردان روس و اوکراین بود سرانجام موفق شد اولین صعود دیواره جنوبی لوتسه تا قله اصلی لوتسه را با موفقیت انجام دهد. سرگئی برشوف(اوکراین) و ولادیمیر کارتایف(روسیه) در قالب تیمی 17 نفره موفق به این کار بزرگ شدند اما این موفقیت راحت به دست نیامد و بهای سنگینی برای آن پرداخت شد.

تیم کوهنوردی اتحادیه کارگری جماهیر شوروی با کوهنوردانی از روسیه و اوکراین

تیم شوروی بر روی مسیر قرن – 1990

تیم شوروی بر روی مسیر قرن – 1990

قطع انگشتان دست بر اثر سرمازدگی، ذات الریه، بیماری های حاد کلیه و کبد و هموروئید سخت از جمله بهایی بود که اعضای این تیم 17 نفره پرداخت کردند

انگشتان قطع شده، مدال افتخار و مسیر قرن – تیم شوروی 1990

خلاصه مسیرهای دیواره جنوبی لوتسه:

مسیر قهوه ای – راست: مسیر اتریش 1970 تا لوتسه شار | مسیر قرمز – چپ: یوگوسلاوی 1981 |  مسیر زرد به لوتسه شار: چکسلواکی 1984 | مسیر قهوه ای منشعب از مسیر زرد: مسیر لهستانی ها در 1985 | مسیر آبی: مسیر فرانسوی ها در 1990 | مسیر سبز: مسیر قرن بیست و یک یا مسیر تیم شوروی و صعود کامل تا لوتسه اصلی در 1990 |

تا سال 2009 علی رغم چند تلاش دیواره جنوبی لوتسه هرگز صعود موفقیت آمیز را به خود ندید، در 2009 تیم ژاپن از مسیر یوگوسلاوی تا 40 متری قله اصلی لوتسه هم صعود کرد، ژآپنی ها فقط 40 متر تا لوتسه اصلی فاصله داشتند اما زمان و توان کافی دیگر نداشتند و از آنجا برگشتند.

تا امروز و ابتدای فصل صعود 2022 دیواره جنوبی لوتسه فقط یک صعود موفقیت آمیز را به خود دیده است، مسنر درست می گفت، اگر نبوغ روس ها و اوکراینی ها در 1990 را فاکتور بگیریم؛ صعود از این مسیر متعلق به قرن بیست و یک بود. حتی در آن صعود نیز تیم شوروی بهای سنگینی را پرداخت و صعودی را انجام داد که علی رغم چندین تلاش بعد از آن و پیشرفت تکنولوژی هرگز تاکنون تکرار نشده است. در فصل بهار 2022 تیم کره به سرپرستی سونگ تائک هونک قصد دارد هفتمین تلاش خود را بر روی دیواره جنوبی لوتسه انجام دهید، آیا مسیر قرن باز هم صعود می شود؟

منبع: 4sport.ua