نوشته‌ها
بام ایران
ویژگی یک اکوکمپ
نویسنده: مسعود فرح بخش
با توجه به افزایش علم و آگاهی عمومی در جامعه چند سالی است که بحث های حفاظت از محیط زیست نیز در بین عموم مردم مطرح می شود. با گسترش طبیعت گردی یا اکوتوریسم در بین مردم و لزوم ساخت و تجهیز زیر ساخت های گردشگری عبارت توسعه پایدار نیز به ادبیات گردشگری و محیط زیست وارد شده است. عبارت توسعه پایدار اولین بار در دهه 80 میلادی توسط سازمان جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) مطرح شد؛ توسعه پایدار به عبارت ساده یعنی ایجاد یک تعادل بین توسعه و حفظ محیط زیست.
از این رو چند سال بعد ایده ساخت و ایجاد اکوکمپ ها و اکولوژها به عنوان یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار مطرح شد. اکولوژها اقامت گاه های دائمی کاملا سازگار با محیط زیست هستند که در مناطق طبیعی ایجاد می شوند و اکوکمپ ها نمونه مشابه اکولوژها هستند با این تفاوت که در فصل هایی از سال از منطقه جمع آوری می شوند به عنوان مثال اکوکمپ های کویری باید در فصل تابستان جمع آوری شوند و محیط فرصت بازسازی پیدا کند و اکوکمپ های کوهستانی نیز در فصل زمستان
ایده ایجاد اکوکمپ ها و اکولوژها ایده جدیدی نیست اما نحوه مدیریت و نحوه اجرای این پروژه ها بسیار حائز اهمیت است.
اما یک اکوکمپ چیست و چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
اکوکمپ یک اقامتگاه موقت در مناطق بکر طبیعی است که باید کاملا سازگار با محیط زیست باشد، سازگاری با محیط زیست یک عبارت کیفی و سلیقه ای نیست که هرشخصی با توجه به سلیقه، دانش و آموخته های خود آن را انجام دهد و سپس ادعا کند کاملا سازگار با محیط زیست رفتار کرده است بلکه چهارچوب مشخصی دارد. اکوکمپ ها در دنیا باید تعدادی از استانداردهای بین المللی را دارا باشند برای مثال استاندارد Iso 9000 که یک استاندارد مدیریت کیفیت است، استاندارد Iso 14000 که یک استاندارد مدیریت محیطی است و استاندارد Iso 14001 که یک استاندارد محیط زیستی است. این استانداردها یک چهارچوب فعالیتی مشخص برای یک اکوکمپ ترسیم می کند و عمل به آنها می تواند باعث شود که یک کمپ موقت به یک اکوکمپ سازگار با محیط زیست تبدیل شود. متاسفانه در کشور ما بیشتر گروه ها و ارگان ها زمانی که تصمیم به انجام فعالیت محیط زیستی می گیرند اولین و تنها کاری که انجام می دهند جمع آوری زباله ها است ولی درواقع این اولین، ساده ترین و بدیهی ترین چیزی است که می توان پیاده کرد!
برخی از ویژگی هایی که بر طبق استاندادهای بالا اکوکمپ ها ملزم به رعایت آن هستند عبارتند از:
– طراحی اکوکمپ ها باید به گونه ای باشد که کاملا سازگار با محیط اطراف باشد و کمترین میزان تولید دی اکسید کربن را داشته باشد
– اکوکمپ ها از انرژی های تجدید پذیر استفاده می کنند، انرژی خورشید و انرژی باد از موارد کاملا مناسب برای استفاده هستند، یک اکوکمپ برای تهیه انرژی خود به هیچ وجه از سوخت های نفتی استفاده نمی کند
– اکوکمپ ها به پوشش گیاهی و محیط اطراف آسیبی وارد نمی کنند، عموم اکوکمپ ها دارای مسیرهای گذر مشخص هستند تا کمترین آسیب به خاک و پوشش گیاهی وارد شود
– اکوکمپ ها کاملا منطبق با فضای اطراف هستند و با موادی که همرنگ محیط اطراف هستند برپا می شوند تا کمترین آسیب را به پوشش جانوری اطراف وارد کنند
– اکوکمپ ها بر استفاده از نیروی کار از جوامع محلی تاکید دارند و از این جهت باعث ایجاد اشتغال در جامعه محلی می شوند
– اکوکمپ ها کمترین میزان زباله را باید تولید کنند، ظروف یکبار مصرف در آنها استفاده نمی شود و زباله ها از همان ابتدا تفکیک می شود و سپس وارد چرخه بازیافت می شوند
– اکوکمپ ها از مواد شوینده طبیعی و سازگار با محیط زیست استفاده می کنند، معمولا آب مورد استفاده در اکوکمپ ها بعد از یکبار استفاده مجدد به قصد استفاده های دیگر به چرخه باز می گردد
– اکوکمپ ها از توالت های خشک بهره می برند، فضولات انسانی بعد از هربار دفع توسط خاک اره پوشیده می شوند و مخازن توالت ها بعد از پر شدن از محیط طبیعی خارج می شود و مخازن جدید جایگذاری می شود بنابراین هیچ اکوکمپی فضولات انسانی خود را در طبیعت جا نمی گذارد
و…
بنابراین اگر هر کمپ موقتی این شرایط را دارا بود می تواند نام “اکوکمپ” را یدک بکشد و در غیر این صورت صرفا یک کمپ موقت خواهد بود و نه چیزی بیشتر
عکس بالا: اکوکمپ ماترهورن در سوئیس که سه ماه در سال دایر می شود
“استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام و لینک وبسایت بام ایران مجاز است”
هفت توالتی که باید تجربه کنید
نویسنده: مسعود فرح بخش
وقتی شما اهل طبیعت گردی و ماجراجویی باشید استراحت در یک هتل لوکس و با امکانات احتمالا انتخاب شما نیست، معمولا ماجراجوها ترجیح می دهند شب را در نقاط خاصی بگذرانند و در این بین استفاده از توالت می تواند برای اشخاص حائز اهمیت باشد. در سرتاسر دنیا میلیون ها توالت وجود دارد اما فقط تعداد انگشت شماری از این توالت ها برای افراد اهل سفر و ماجراجویی می تواند جذاب باشد و به یک جاذبه تبدیل شود! در زیر 7 توالت در سرتاسر جهان را معرفی خواهیم که احتمالا تجربه کردن آنها برای همیشه در خاطرتان خواهد ماند
1- کوه های سوئیس همواره مناظر باشکوه کوهستان را به چشم ما نشان می دهند. نقاش معروف جیوانی سگانتینی فردی بود که در این کوه ها ساعت ها وقت صرف نقاشی از مناظر می کرد. کوه موتاس موراگل آخرین نقطه ای بود که سگانتینی در آن نقاشی کرد و بعدها به افتخارش یک توالت و البته کمی بالاتر یک جانپناه به نامش ساخته شد. این توالت یک نمای خیره کننده از کوه های اطراف را به ما می دهد
2- در تمام قاره جنوبگان شاید به اندازه انگشتان دست، توالت موجود نباشد اما این یکی بسیار خاص است، یک توالت در فضای باز در قطب جنوب جایی که میانگین دما در تابستان گرم تر از 30 درجه زیر صفر نمی شود. احتمالا تجربه استفاده از این توالت را هیچ وقت فراموش نخواهید کرد. البته توصیه می کنیم که لباس گرم تری بپوشید
3- در کشور ایسلند و در نزدیکی آتشفشان کرافلا یک دوش و یک توالت در کنار هم و در فضای باز قرار دارد. بعد از توالت در این نقطه و در کنار آتشفشان فعال کرافلا شما می تواند از طریق یک دوش با آب گرم طبیعی حمام کنید!
4- در یک ایستگاه هواشناسی در کوه هایی آلتایی سیبری یکی از ترسناک ترین توالت های دنیا قرار دارد، اگر ترس از ارتفاع دارید هرگز این توالت را توصیه نمی کنیم چرا که توالت در لبه یک پرتگاه واقع شده و فقط توسط چند سنگ ثابت شده است. اگر جرات استفاده از این توالت را داشتید حتما برای همیشه در خاطرتان خواهد ماند.
5- در کوه های کاسکید واشنگتن یکی از زیباترین نماها برای یک توالت در اختیار شماست. با اینکه در این نقطه شما هیچ حریم خصوصی ندارید اما در 360 درجه اطرافتان چندین کوه و رود و آبشار و انواع گیاهان را می توانید ببینید. شاید در این توالت بتوانید ساعت ها وقت صرف کنید
6- توالت توندرا در اطراف روستای اویمیاکون سیبری نیز بسیار خاص است. اویمیاکون سردترین نقطه مسکونی جهان است و این توالت در اطراف روستا به یک جاذبه تبدیل شده است. به علت سرمای زیاد هیچ آبی موجود نیست و به علت یخ زدگی زمین امکان کندن آن وجود ندارد اما قطعا تجربه استفاده از این توالت در سردترین نقطه مسکونی جهان برای همیشه در خاطرتان خواهد ماند
7- کوهنوردان ماهری که به دومین کوه بلند نیوزلند صعود می کنند می توانند در صورت نیاز از این توالت در لبه پرتگاه استفاده کنند. البته افرادی که به این توالت می رسند احتمالا ترس از ارتفاع ندارند اما باید بدانید که زیر پای آنها چندصد متر پرتگاه است
منبع: redbull.com
“استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام و لینک وبسایت لام ایران مجاز است”
سفر به سه قطب زمین
نویسنده: مسعود فرح بخش
سه قطب زمین عبارتند از جنوبی ترین نقطه زمین در قطب جنوب، شمال ترین نقطه زمین در قطب شمال و مرتفع ترین نقطه زمین در نوک کوه اورست
سفر به این سه نقطه یکی از کارهای چالش انگیز برای ماجراجویان است، سر ادموند هیلاری اولین کسی بود که توانست به این سه نقطه سفر کند البته او بر فراز قطب شمال فقط پرواز کرد.
در 6 آپریل 1985 عده ای از ماجراجویان بزرگ دنیا در سفر اکتشافی از فراز قطب شمال پرواز کردند. در این سفر استیو فاست اولین فردی که با بالن به دور دنیا سفر کرد، پاتریک مارو اولین فردی که هفت قله مرتفع هفت قاره سفر کرد، سر ادموند هیلاری اولین کسی که به قله اورست صعود کرد، پیتر هیلاری فرزند سر ادموند هیلاری و نیل آرمسترانگ اولین انسانی که بر روی کره ماه قدم گذاشت همراه بودند. شاید هیچ زمانی در طول تاریخ بشر این تعداد انسان ماجراجو در یک لحظه در یک نقطه جمع نشده باشند
عکس بالا بعد از پرواز از روی مدار 90 درجه شمالی گرفته شده
به ترتیب از چپ: پیتر هیلاری، ادموند هیلاری، مایک دان(مدیر پروژه) و نیل آرمسترانگ
“استفاده از این مطلب فقط با ذکر نام و لینک وبسایت بام ایران مجاز است”
الیزابت روول؛ کوهنورد سبک آلپی
نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش
الیزابت روول(elisabeth revol) متولد 1980 در فرانسه است. او به دلیل سبک کوهنوردی آلپی در بین جامعه کوهنوردی شناخته شده است. او تنها زنی در جهان است که به شکل انفرادی و بدون استفاده از کپسول اکسیژن به قلل گاشربروم1، گاشربروم2 و برودپیک صعود کرده است. از رکوردهای جالب توجه دیگر که توسط او ثبت شده است فاصله 52 ساعتی صعود به قلل گاشربروم 1 و 2 بدون بازگشت به کمپ اصلی است. الیزابت اولین بار زمانی که 19 سال سن داشت همراه پدر و مادرش با کوهنوردی آشنا شد. در سال 2006 او به همراه تیم ملی کوهنوردی فرانسه به بولیوی سفر کرد و دستاورد این تیم گشایش 5 مسیر در ارتفاعات آند در کشور بولیوی بود. در همان سال او به نپال سفر کرد و مسیری جدید از رخ جنوب شرقی کوه Pharilapcha را گشایش کرد.
اما شاهکارهای کوهنوردی او از سال 2008 شروع شد. او در این سال با سفر به پاکستان در طی فقط 16 روز سه کوه هشت هزار متری برودپیک، گاشربروم 1 و گاشربروم 2 را تنها و بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد. او در سال 2009 به همراه مارتین میناریک تا برج شرقی کوه آناپورنا صعود کرد و شرایط جوی اجازه نداد که به قله اصلی آناپورنا صعود کند. در برگشت مارتین بر اثر سقوط جان خود را از دست داد و پیکرش هرگز پیدا نشد.
الیزابت از سال 2009 تا 2013 تمام فعالیت های کوهنوردی را متوقف کرد و فقط به انجام ورزش های چندگانه پرداخت. از جمله دستاوردهای او در این چند سال قهرمانی اروپا و کسب عنوان پنجم جهان در مسابقات چندگانه در سال 2012 و قهرمانی فرانسه در سال 2013 بود. از سال 2013 پروژه اصلی او در هشت هزاری ها یعنی صعود به قله سرسخت نانگاپاربات در زمستان آغاز می شود. در زمستان 2013 الیزابت روول به همراه کوهنورد ایتالیایی دانیل ناردی در تلاشی برای رسیدن به قله نانگاپاربات تا ارتفاع 6450 متری این کوه صعود می کنند و به دلیل بدی هوا مجبور به بازگشت می شوند. در 17 ژانویه 2016 او به همراه تومک مکیویچ لهستانی به ارتفاع 7800 متری نانگاپاربات می رسند و به دلیل بدی هوا مجبور به بازگشت از 300 متری قله می شوند. این بالاترین ارتفاعی بود که کوهنوردی در بین همه 34 اکسپدیشن زمستانی قبلی بر روی نانگاپاربات به آن رسیده بود.
الیزابت درابتدای سال 2017 و در زمستان بر روی کوه ماناسلو تلاشی ناموفق را انجام داد. در همین سال او به شکل انفرادی و بدون کپسول اکسیژن به کوه لوتسه صعود کرد. در همین سال او موفق به صعود ماکالو نیز شد. او در تلاش انفرادی و بدون کپسول اکسیژن در همین سال بر روی اورست و از مسیر جنوبی از ارتفاع 8500 متر به دلیل دیر شدن زمان صعود مجبور به بازگشت شد.
او در زمستان 2018 مجددا به همراه تومک مکیویچ به نانگاپاربات برگشت. او و تومک حتی بعد از اولین صعود زمستانی نانگاپاربات توسط تیم سه نفره مورو، تکسیکن و سدپارا باز هم میل و علاقه شان را برای رسیدن به قله این کوه حفظ کردند. در جریان تلاش سرانجام الیزابت و تومک مکیویچ موفق به صعود زمستانی قله نانگاپاربات شدند. الیزابت دومین کوهنورد زن دنیاست که موفق به صعود یک هشت هزاری در زمستان شده است. در حین فرود از نانگاپاربات تومک مکیویچ جان خود را از دست داد و الیزابت نیز به دلیل یخ زدگی انگشتان دست و پا به کمک تیم امداد از ارتفاع 6000 متر به پایین بازگشت.
منبع: ویکیپدیا
استفاده از این مطلب فقط با ذکر نام و لینک “بام ایران، 5610متر” مجاز است
خواب راحت ادموند هیلاری
نویسنده: مسعود فرح بخش
سر ادموند هیلاری در تاریخ 29 می 1953 در قالب تیم اکسپدیشن از برترین مردان کوهنورد بریتانیا توانست به همراه تنزینگ نورگای شرپا از نپال به قله اورست، بام دنیا صعود کند. انجام این صعود افتخاری بزرگ برای هیلاری و مردان کوهنورد این اکسپدیشن و تمام مردم بریتانیا بود. ماموریت غیر ممکنی که از سال 1921 توسط جورج مالوری کلید خورد، سرانجام در سال 1953 به موفقیت ختم شد. صعود به قله اورست به عنوان سومین قطب زمین افتخاری بزرگ برای هر انسانی است و سر ادموند هیلاری به خوبی این را می دانست که با این صعود نامش برای همیشه در تاریخ جهان حک شده است. گواه این موضوع خواب راحت ادموند هیلاری در این تصویر در کمپ اصلی و چند روز بعد از صعود است. خوابی که احتمالا بعد از انجام این ماموریت غیر ممکن، شیرین ترین خواب هیلاری بوده است.
در این تصویر که فقط 3 روز بعد رسیدن هیلاری به قله اورست در کمپ اصلی ثبت شده است، ادموند هیلاری(نفر بالا سمت چپ) به همراه چارلز ایوانز(بالا در حال پیپ کشیدن)، جورج باند(نفر عینکی پایین) و مایکل وارد(پایین سمت راست) در تاریخ 2 ژوئن 1953 درون چادر کمپ اصلی در حال گوش دادن به سخنرانی ملکه الیزابت دوم در مراسم تاج گذاری وی هستند.
استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، 5610متر” مجاز است