نویسنده: مسعود فرح بخش
وندا روتکیویچ ، متولد 1943 در لهستان است. از اواسط دهه 60 میلادی وقتی پای لهستانی ها به کوه های مرتفع دنیا باز شد ؛ بسیاری از ناممکن ها ، ممکن شد . لهستانی ها با کارهای شاخص خود نبوغ و سرسختی بالای خود را به رخ همگان کشیدند . بدون شک در دنیای کوهنوردی لهستانی ها حرف های زیادی برای گفتن دارند و در بین لهستانی ها نام خانم “وندا روتکیویچ” به زیبایی می درخشد.

بی تردید وندا نه تنها یکی از بهترین کوهنوردان زن تمام دوران بود بلکه می توان گفت او یکی از بهترین های هیمالیا و قراقروم بود.

وندا ورزش های شنا ، ژمیناستیک و اسکی را به طوری حرفه ای دنبال می کرد. او اولین بار در سال 1961 در جریان اردوی تیم ملی والیبال زنان لهستان برای بازی های المپیک توکیو با کوهنوردی آشنا شد. وندا اولین صعود بلند خود را در سال 1970 به قله لنین انجام داد.

در سال 1975 وندا روتکیویچ در قالب تیم لهستانی برای اولین بار به قله گاشربروم 3 صعود کردند. این اولین صعود موفق گاشربروم 3 بود. این کوه مرتفع ترین قله 7000 متری و پانزدهمین قله مرتفع دنیاست.گاشربروم 3 اولین کوه دنیا بود که اولین صعود آن توسط یک زن انجام شد.

وندا بعنوان نخستین زن دیواره شمالی ایگر را صعود کرد.

همچنین وندا دیواره شمالی ماترهورن را در زمستان صعود کرد.

او نوشاخ و آکانکاگوا را نیز صعود کرد.

وندا اولین زن کوهنورد بود که رویای رسیدن به 14 قله هشت هزار متری را در سر داشت.

در سال 1978 او بعنوان اولین کوهنورد لهستانی ، اولین کوهنورد زن اروپایی و سومین زن دنیا به قله اورست صعود کرد.

وندا در سال 1985 کوه سرسخت نانگاپاربات را صعود کرد.

یکی از ماندگارترین کارهای وی صعود به عنوان اولین کوهنورد زن در سال 1986 به مشکل ترین کوه دنیا ، K2 بود.

شیشاپانگما را در سال 1987 صعود کرد و دو سال بعد در 1989 گاشربروم 2 و در سال بعد گاشربروم 1 را صعود کرد.

در سال 1991 چوآیو را به صورت سولو و انفرادی صعود کرد.

در همان سال کوه سرسخت آناپورنا ، خطرناک ترین کوه جهان را بازهم به صورت سولو و انفرادی صعود کرد.

در سال 1992 و در سن 49 سالگی آخرین برگ از کارنامه پرافتخار وندا رقم خورد. وی آخرین بار توسط کوهنورد معروف مکزیکی ، کارلوس کارسولیو ، در ارتفاعات بالای کوه کانجن چونگا دیده شد. کارلوس سعی می کند او را مجبور به بازگشت کند اما وندا قبول نمی کند. بعد از آن وندا هرگز دیده نشد. در سال 1995 جسدی در کوه کانجن چونگا پیدا شد که گمان می رفت مربوط به او باشد.

اینکه او کانجن چونگا را صعود کرده یا نه هرگز مشخص نشد ، اگر او این کار را انجام داده باشد اولین کوهنورد زنی است که به سومین کوه مرتفع دنیا صعود کرد.

وندا روتکیویچ با احتساب کانجن چونگا تا سال 1992 توانست به 9 قله هشت هزار متری صعود کندکه نشان از نبوغ و توان بسیار بالای این کوهنورد دارد و از این لحاظ از بسیاری کوهنوردان مرد زمان خود بالاتر بود

بدون شک او یکی از بهترین کوهنوردان زن تمام دوران است.

بعد ها در سال 2010 خانم ادورنه پاسابان اولین زنی بود که به تمامی 14 قله بالای هشت هزار متر صعود کرد .

وندا روتکیویچ و یرزی کوکوچکا ، بسیاری ایندو را بهترین کوهنوردان مرد و زن تمام دوران می دانند

وندا روتکیویچ

خانم وندا از برترین کوهنوردان زن تمام دوران

منبع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Wanda_Rutkiewicz

http://www.summitpost.org/in-memory-of-wanda-rutkiewicz-1943-1992/402961

نویسنده: مسعود فرح بخش
جورج هربرت مالوری کوهنورد ، ماجراجو و کاوشگر مشهور انگلیسی زاده ی 1886میلادی بود. وی اولین انسانی بود که برای فتح اورست تلاش کرد.
مالوری سه تلاش بر روی بام دنیا انجام داد ، در تلاش اول در سال 1921(اولین اکسپدیشن بر روی کوه اورست) تا ارتفاع 7000 متری پیش رفت. وی در تلاش دوم خود در سال 1924 به ارتفاع 8550 متری رسید. تلاش مالوری و ارتفاع صعود وی با توجه به امکانات کوهنوردی آن زمان بسیار حائز اهمیت می باشد و نشان دهنده توان و نبوغ بسیار بالای مالوری دارد.
مالوری به همراه همنوردش “آندرو اروین” در سال 1924 برای بار سوم تلاشی را به سمت قله آغاز کرد. تلاشی که یکی از مهم ترین رازهای قرن بیستم را رقم زد.
پس از چند روز تلاش و بر قراری کمپ های یک تا شش سرانجام در روز 8 ژوئیه 1924 روز موعود برای فتح بام دنیا فرا رسید. اعضای اکسپدیشن بریتانیایی از بیس کمپ مشغول رصد مالوری و اروین بودند. آخرین بار مالوری و اروین در ارتفاع 8600 متری و درست 250 متر زیر قله مشاهده شدند در حالیکه با قدرت به سمت قله پیش می رفتند . پس از این مالوری و اورین هرگز دیده نشدند. ناپدید شدن مالوری ، بزرگ ترین راز تاریخ کوهنوردی را رقم زد ” آیا آنها قبل از رسیدن به قله ناپدید شدند یا بعد از آن”
29 سال بعد از مالوری “سر ادموند هیلاری” بر فراز اورست ایستاد تا اولین انسانی باشد که قدم بر روی بام دنیا گذاشته اما آیا او واقعا اولین بود؟
پیدا کردن جسد مالوری نیز به اندازه ناپدید شدن وی پر رمز و راز بود. “کنراد آنکر” کوهنورد معروف آمریکایی یکی از افرادی بود که سال ها در اورست و در ارتفاع بالا و در منطقه مرگ به جستجو برای پیدا کردن جسد مالوری پرداخت.
سرانجام گروه کنراد آنکر در سال 1999 موفق شد جسد مالوری را بیابد. اما پیدا کردن جسد مالوری ، راز صعود او به اورست را پیچیده تر کرد.
پیکر یخ زده و تقریبا سالم مالوری بعد از 75 سال در اورست پیدا شد. عده ای او را بعنوان اولین فاتح قله اورست می دانند. دو دلیل اساسی برای اثبات فرضیه ی صعود او به اورست وجود دارد:
1- دختر مالوری گفته بود که پدرش عکسی از مادر وی به همراه داشته و به او قول داده بود که عکس او را بر روی بام دنیا قرار دهد. زمانیکه پیکر یخ زده مالوری پیدا شد تقریبا لباس ها و مدارک وی سالم بودند ، در مدارک و جیب مالوری عکسی از همسرش یافت نشد و این یعنی عکس را از مدارکش خارج کرده بود، اما آیا این عکس را روی قله گذاشت؟
2-زمانیکه پیکر مالوری پیدا شد عینک آفتابی او درون جیبش قرار داشت این در حالی بود که در آن ارتفاع تقریبا صعود بدون عینک غیر ممکن است. مالوری این نکته را خوب می دانست به ویژه آنکه یکی از همنوردانش در صعود های قبلی بر اثر اشتباه استفاده نکردن از عینک دچار برف کوری شدید شده بود. این موضوع می تواند نشان دهنده این باشد که مالوری بعد از فتح قله و در حین فرود و در زمانیکه هوا رو به تاریکی می رفته دچار حادثه شده.
جمله مشهوری درباره مالوری وجود دارد. از او پرسیده بودند “چرا شما می خواهید اورست را فتح کنید؟” که او پاسخ داده بود “برای اینکه آنجا است”!
مالوری بی شک یکی از سرسخت ترین مردان قرن بیستم است. تلاش و عزم وی برای رسیدن به ناشناخته ها و انجام غیر ممکن ها ستودنیست . وی چه به قله رسیده باشد چه نه برای همیشه یک ” افسانه” باقی می ماند ؛ افسانه ای به نام “جورج مالوری”

اعضای اکسپدیشن 1923 در اورست ، جورج مالوری نفر اول ایستاده سمت راست

پی نوشت:

از داستان صعود مالوری چندین فیلم و کتاب وجود دارد.فیلم مستند معروف به نام “وحشی ترین رویا؛فتح اورست” (The wildest dream) و هم چنین کتاب معروفی با نام ” آخرین ساعات در اورست” (The last hours on everest) از این دسته اند.
در <<این لینک>> می توانید فیلم اصلی مربوط به زمان پیدا کردن جسد مالوری توسط تیم کنراد آنکر در سال 1999 را مشاهده کنید. دیدن این فیلم 6 دقیقه ای خالی از لطف نیست