5610 - صفحه 4 از 5 - بام ایران؛ مسعود فرح بخش

نوشته‌ها

مرتفع ترین کوه هایی که صعود نشدند

1394/12/06/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش

کوهنوردی یکی از خاص ترین ورزش های دنیاست. ورزشی که روح آن کمی متفاوت تر با سایر ورزش هاست. در کوهنوردی انسان وارد طبیعت بکر می شود و از نزدیک زیبایی های طبیعت را لمس می کند.

انس به طبیعت و طبیعت دوستی در ذات هر انسانی نهفته است و این نوع علاقه امروزه باعث کشش مردم به ورزش کوهنوردی می شود.این خصوصیت در کوهنوردی سبب شده هر روز تعداد علاقه مندان به این ورزش بیش از پیش شود به طوریکه امروزه در مرتفع ترین کوه ها ترافیک کوهنوردان را شاهد هستیم که خود این امر باعث بروز مشکلات و معضل هایی می شود.

کوهنوردی به شکل امروزی از اواسط قرن هجدهم میلادی در کوه های آلپ شکل گرفت و بعد از آن کوهنوردان روز به روز به فکر پیشرفت و انجام کارهای نو و شاخص افتادند.

در اوایل قرن نوزدهم با ورود افراد غیر بومی که عمدتا بریتانیایی بودند به مناطق هیمالیا و قراقروم و نقشه برداری هایی که انجام دادند مرتفع ترین مناطق زمین ثبت و اندازه گیری شدند و در اوایل قرن بیستم پای کوهنوردان به این مناطق باز شد. مرتفع ترین قلل دنیا که همگی در مناطق هیمالیا و قراقروم هستند به نوبت از اواسط قرن بیستم صعود شدند.

کوهنوردان مختلف از سرتاسر دنیا هر ساله به این مناطق سفر می کنند و تعداد بسیاری از قله های منطقه را صعود می کنند .

امروزه تمام 14 کوه بالای هشت هزار متری توسط کوهنوردان مختلف از مسیرهای مختلف صعود شده است. به جز کوه K2 سایر کوه های هشت هزاری در فصل زمستان نیز صعود شدند. اما همه قلل مناطق هیمالیا و قراقروم سرنوشت مشابهی ندارند. برخی قللی هستند که تاکنون پای هیچ بشری به آنها باز نشده.

کاوش های باستانی نشان دهنده آن است که انسان ها در هزاران سال قبل از میلاد به قلل بالای 6000 متر در کوهستان آند صعود کردند .از این رو نمی توان به طور قطع گفت یک کوه صعود نشده اما در مورد کوه های هیمالیا و قراقروم داستان متفاوت است.

با توجه به اینکه هیچ سند و مدرکی به طور قطع در مورد مردم محلی در مورد صعود آنها به کوه ها وجود ندارد باز هم نمی توان با قطعیت نسبت به این مسئله اظهار نظر کرد. برخی از این کوه ها از زمان قدیم برای مردم محلی شناخته شده و خاص بودند و امکان این وجود دارد که در زمان های بسیار دور مردم محلی به آنها صعود کرده باند اما هیچ سند و مدرکی دال بر صعود انسان به این قلل وجود ندارد.

بنا براین باقدمه فوق ، فهرستی از پنج قله مرتفع دنیا که تاکنون پای هیچ بری به آنها باز نشده در زیر جمع آوری شده است:

5- کارجیانگ (Karjiang) در تبت با ارتفاع 7221 متر

کارجیانگ 7221 متر

این کوه در تبت و مرز با بوتان واقع شده. مسیر این کوه بسیار فنی و بسیار بهمن خیز است. تا کنون چند تلاش محدود روی آن صورت گرفته اما هرگز کسی موفق به صعود آن نشده.

4- لابوچه کانگ (Labuche Kang III) با ارتفاع 7250 متر

Labuche_Kang_and_Shishapangma_from_Cho_Oyu

لابوچه کانگ و شیشاپانگما ، عکس از روی چوآیو

یکی از زیبا ترین قلل واقع در تبت لابوچه کانگ I می باشد. این کوه تا کنون فقط دو بار در سال های 1986 و 2010 بر روی آن تلاش شد که یک تلاش بر روی آن موفقیت آمیز بود. در سال 2010 کوهنورد آمریکایی بر روی این کوه کشته شد.

اما تا کنون هیچ تلاشی بر روی کوه لابوچه کانگ III انجام نشده و به واقع این کوه یکی از بکرترین کوه های دنیا می باشد.

3- قله شمالی کابرو(Kabru North Summit) با ارتفاع 7394 متر

کابرو 7394متر

مجموعه قلل کابرو در مرز بین چین و نپال و در مجاورت کانجن چونگا سومین کوه مرتفع دنیا قرار دارد. در سال 2004 یک تلاش بر روی قله ی شمالی کابرو انجام گرفت که بهمن گیر بودن مسیر سبب بازگشت کوهنوردان شد. بر روی قله جنوبی کابرو چند تلاش انجام شده که یکی از آنها موفقیت آمیز بوده ، اما قله شمالی تا کنون بکر و دست نخورده باقی مانده.

2- موچا چهیش (Muchu Chhish) با ارتفاع 7543 متر

موچا چهیش 7543 متر

موچا چهیش واقع در قراقروم پاکستان تا کنون مرتفع ترین کوه دنیاست که به لحاظ قانونی امکان صعود کردن وجود دارد اما تاکنون صعود نشده است. مسیر این کوه فنی و بسیار بهمن خیز است. همینطور برای رسیدن به قله نیاز به یک تراورس طولانی می باشد که باعث افزایش مسافت مسیر می شود.

1- گانکار پونسوم (Gangkhar Puensum) با ارتفاع 7570 متر

گانکار پونسوم ، مرتفع ترین کوه صعود نشده ی دنیا

گانکار پونسوم واقع در کشور بوتان و مرز با تبت ، مرتفع ترین کوه دنیاست که تاکنون کسی بر روی قله آن پا نگذاشته است.

کشور بوتان تا سال 1983 مرزهای خود را به روی کوهنوردان برای صعود به این کوه بسته بود. بعد از آن دولت بوتان اجازه داد کوهنوردان وارد این منطقه شوند اما بنا به دلایل مذهبی هرگز اجازه نمی دهد که گروهی قله این کوه را صعود کند. مردم محلی این کوه را بسیار مقدس و جایگاه خدایان می دانند.

در سال 1999 تیمی متشکل از کوهنوردان ژاپنی بر روی این کوه تلاش کردند اما بنا به احترام مردم محلی قله کوه را صعود نکردند و فقط قله فرعی در مجاورت قله اصلی را فتح کردند. اینک دولت بوتان اجازه صعود به ارتفاع بالاتر از 6000 متر در این کوه را نمی دهد.

منبع:

The 5 highest unclimbed mountains in the world

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

مارک اینگیلیس ؛ صعود با پای مصنوعی به بام دنیا

1394/12/05/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده: مسعود فرح بخش

در سن 23 سالگی به قله ی 3700 متری صعود می کنی ، در مسیر صعود دچار حادثه می شوی ، طوفان و کولاک تو را زمین گیر می کند ، دو هفته در شرایط سخت در یک غار برفی فقط زنده می مانی ! بعد از دو هفته پیکر بی جانت پیدا می شود در حالیکه باید می مردی اما زنده ای ، در اثر سرمای شدید هر دو پایت را از بالای زانو از دست می دهی ، بعد از این تراژدی در آینده چه می کنی؟ جواب برای “مارک اینگلیس” مشخص است ؛ اورست را صعود می کنی !

مارک اینگلیس( MARK INGLIS) کوهنورد نیوزلندی و متولد 1958 در سال 1982 در کوه کوک (Mount Cook) در نیوزلند بر اثر سرمازدگی هر دو پای خود را از دست داد. او و همنوردش دو هفته ی تمام در شرایط بسیار ناگوار زنده ماندند اما این حادثه نتوانست جلوی اراده و پشتکار این مرد را بگیرد.

وی بعد از این سانحه دوباره به کوه بازگشت و در سال 2004 قله ی چوآیو را فتح کرد. وی بعد از چوآیو در سال 2006 راهی اورست شد و توانست بعنوان اولین انسان با پای مصنوعی قله ی اورست را صعود و فصل نوینی در هیمالیا باز کند.

وی در حین صعود به اورست و هنگام فرود مجددا دچار سرمازدگی شد و چند سانت دیگر از پای خود را از دست داد.

مستند” اورست ؛ فراتر از مرزها ” داستان صعود 11 نفر در شرایط دشوار به این قله است که یکی از قسمت ها مربوط به مارک اینگلیس می باشد

مارک اینگیلیس در قله اورست

مارک اینگیلیس کوهنوردی با پاهای مصنوعی

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

قدم گاه هیلاری

1394/12/05/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده: مسعود فرح بخش

28 می 1953 زمانی که از کیسه خواب خود در ارتفاع 8500 متری بیرون آمد متوجه شد که کفش هایش در بیرون چادر بوده و کاملا یخ زده.

وی 2 ساعت تمام وقت ، صرف گرم کردن کفش های خود کرد و سپس راه خود را به سمت مکانی آغاز کرد که تا کنون پای هیچ بشری به آن نرسیده بود.

بعد از چند ساعت کوهنوردی درست در زیر قله به جبهه ی صخره ای برخورد کرد که آخرین چالش وی در راه رسیدن به قله بود، او با زحمت بسیار از منطقه ی صخره ای عبور کرد و ناگهان در ساعت 11 و سی دقیقه صبح خود را در ارتفاع 8848 متری یعنی بر بام دنیا دید. مکانی که تا کنون کسی پای بر آن نگذاشته بود.

وی 15 دقیقه در مرتفع ترین نقطه کره زمین ماند و سپس راهی پایین شد.

همنورد او چون کار با دوربین عکاسی را بلد نبود ، هیچ عکسی از او بر روی قله ثبت نشد.

بعد ها به افتخار و به یادبود “سر ادموند هیلاری” چند متر جبهه صخره ای زیر قله را به نام او نامگذاری کردند.

قدمگاه هیلاری یک گرده صخره ای درست در زیر قله اورست است که آخرین چالش جدی کوهنوردان در راه رسیدن به بام دنیا می باشد. کوهنوردان در این منطقه به دلیل ارتفاع بالا معمولا از ماسک اکسیژن استفاده می کنند و صعود از این قسمت به کندی صورت می گیرد.

در برخی روز های سال در این نقاط ترافیک کوهنوردان شکل می گیرد که این موضوع انتقاد جدی عده ای را به همراه داشته است. اگر در این نقطه حادثه ای رخ دهد به دلیل شرایط خاص محیط و ارتفاع بالا و توجه به قانون ساعت چهارده(بازگشت تا قبل از ساعت 14) امکان امداد رسانی وجود ندارد. به همین دلیل و اینکه خستگی در کوهنوردان به اوج خود رسیده و همینطور کمبود اکسیژن ، عده ی زیادی ترافیک کوهنوردان در این نقطه را خطر ساز می دانند و عبور از این نقطه نیازمند دقت بسیار زیاد است.

این شما و این “قدمگاه هیلاری” ؛ رویای همه کوهنوردان ؛ چند متر مانده به بام دنیا به افتخار سر ادموند هیلاری اولین فاتح اورست

قدم گاه هیلاری

در این منطقه به دلیل ارتفاع زیاد اکثر کوهنوردان از ماسک اکسیژن استفاده می کنند

قدم گاه هیلاری

140418-everest-sherpas-2314_1dda158a25797f55c05f346b9130a523

اکثر کوهنوردان در این منطقه عکس یادگاری را فراموش نمی کنند

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

افسانه ای به نام جورج مالوری

1394/12/05/9 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده: مسعود فرح بخش
جورج هربرت مالوری کوهنورد ، ماجراجو و کاوشگر مشهور انگلیسی زاده ی 1886میلادی بود. وی اولین انسانی بود که برای فتح اورست تلاش کرد.
مالوری سه تلاش بر روی بام دنیا انجام داد ، در تلاش اول در سال 1921(اولین اکسپدیشن بر روی کوه اورست) تا ارتفاع 7000 متری پیش رفت. وی در تلاش دوم خود در سال 1924 به ارتفاع 8550 متری رسید. تلاش مالوری و ارتفاع صعود وی با توجه به امکانات کوهنوردی آن زمان بسیار حائز اهمیت می باشد و نشان دهنده توان و نبوغ بسیار بالای مالوری دارد.
مالوری به همراه همنوردش “آندرو اروین” در سال 1924 برای بار سوم تلاشی را به سمت قله آغاز کرد. تلاشی که یکی از مهم ترین رازهای قرن بیستم را رقم زد.
پس از چند روز تلاش و بر قراری کمپ های یک تا شش سرانجام در روز 8 ژوئیه 1924 روز موعود برای فتح بام دنیا فرا رسید. اعضای اکسپدیشن بریتانیایی از بیس کمپ مشغول رصد مالوری و اروین بودند. آخرین بار مالوری و اروین در ارتفاع 8600 متری و درست 250 متر زیر قله مشاهده شدند در حالیکه با قدرت به سمت قله پیش می رفتند . پس از این مالوری و اورین هرگز دیده نشدند. ناپدید شدن مالوری ، بزرگ ترین راز تاریخ کوهنوردی را رقم زد ” آیا آنها قبل از رسیدن به قله ناپدید شدند یا بعد از آن”
29 سال بعد از مالوری “سر ادموند هیلاری” بر فراز اورست ایستاد تا اولین انسانی باشد که قدم بر روی بام دنیا گذاشته اما آیا او واقعا اولین بود؟
پیدا کردن جسد مالوری نیز به اندازه ناپدید شدن وی پر رمز و راز بود. “کنراد آنکر” کوهنورد معروف آمریکایی یکی از افرادی بود که سال ها در اورست و در ارتفاع بالا و در منطقه مرگ به جستجو برای پیدا کردن جسد مالوری پرداخت.
سرانجام گروه کنراد آنکر در سال 1999 موفق شد جسد مالوری را بیابد. اما پیدا کردن جسد مالوری ، راز صعود او به اورست را پیچیده تر کرد.
پیکر یخ زده و تقریبا سالم مالوری بعد از 75 سال در اورست پیدا شد. عده ای او را بعنوان اولین فاتح قله اورست می دانند. دو دلیل اساسی برای اثبات فرضیه ی صعود او به اورست وجود دارد:
1- دختر مالوری گفته بود که پدرش عکسی از مادر وی به همراه داشته و به او قول داده بود که عکس او را بر روی بام دنیا قرار دهد. زمانیکه پیکر یخ زده مالوری پیدا شد تقریبا لباس ها و مدارک وی سالم بودند ، در مدارک و جیب مالوری عکسی از همسرش یافت نشد و این یعنی عکس را از مدارکش خارج کرده بود، اما آیا این عکس را روی قله گذاشت؟
2-زمانیکه پیکر مالوری پیدا شد عینک آفتابی او درون جیبش قرار داشت این در حالی بود که در آن ارتفاع تقریبا صعود بدون عینک غیر ممکن است. مالوری این نکته را خوب می دانست به ویژه آنکه یکی از همنوردانش در صعود های قبلی بر اثر اشتباه استفاده نکردن از عینک دچار برف کوری شدید شده بود. این موضوع می تواند نشان دهنده این باشد که مالوری بعد از فتح قله و در حین فرود و در زمانیکه هوا رو به تاریکی می رفته دچار حادثه شده.
جمله مشهوری درباره مالوری وجود دارد. از او پرسیده بودند “چرا شما می خواهید اورست را فتح کنید؟” که او پاسخ داده بود “برای اینکه آنجا است”!
مالوری بی شک یکی از سرسخت ترین مردان قرن بیستم است. تلاش و عزم وی برای رسیدن به ناشناخته ها و انجام غیر ممکن ها ستودنیست . وی چه به قله رسیده باشد چه نه برای همیشه یک ” افسانه” باقی می ماند ؛ افسانه ای به نام “جورج مالوری”

اعضای اکسپدیشن 1923 در اورست ، جورج مالوری نفر اول ایستاده سمت راست

پی نوشت:

از داستان صعود مالوری چندین فیلم و کتاب وجود دارد.فیلم مستند معروف به نام “وحشی ترین رویا؛فتح اورست” (The wildest dream) و هم چنین کتاب معروفی با نام ” آخرین ساعات در اورست” (The last hours on everest) از این دسته اند.
در <<این لینک>> می توانید فیلم اصلی مربوط به زمان پیدا کردن جسد مالوری توسط تیم کنراد آنکر در سال 1999 را مشاهده کنید. دیدن این فیلم 6 دقیقه ای خالی از لطف نیست

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

سر ادموند هیلاری ، اولین فاتح اورست

1394/12/05/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

سر ادموند هیلاری ( زاده 1919 و درگذشت 2008) کوهنورد ، کاشف و ماجراجوی اهل نیوزلند بود. هیلاری اولین انسانی بود که پا بر روی قله اورست نهاد. هیلاری عضو نهمین تیم اکسپدیشن کوه اورست بود که توسط بریتانیا اعزام شدند. هیلاری و شرپای نپالی اش تنزینگ نورگای اولین انسان هایی بودند که موفق به فتح قله ی اورست شدند. سر ادموند هیلاری از سوی مجله تایم در بین 100 شخصیت تاثیرگذار قرن بیستم قرار گرفت.
هیلاری از دوران مدرسه به کوهنوردی علاقه مند شد و اولین قله ی خودش را در سال 1939 صعود کرد. کوه الیویر در نیوزلند به ارتفاع 1933 متر اولین کوه هیلاری بود.
هیلاری بعد ها به استخدام نیروی هوایی ارتش سلطنتی نیوزلند درآمد و در طول جنگ جهانی دوم بعنوان مسیرخوان مشغول به فعالیت شد.
در سال 1951 هیلاری عضو تیم اکسپدیشن بریتانیا برای صعود به قله ی چوآیو بود که در این برنامه تیم بریتانیا موفق نبود.
هیلاری بعد از اورست با سفر اکتشافی خود به قطب جنوب اولین انسانی شد که به هر دو قطب جنوب و شمال کره زمین سفر کرد. هم چنین هیلاری ده قله ی دیگر را بعد از اورست در هیمالیا صعود کرد.
هیلاری دارای سه فرزند می باشد که فرزند اول وی ؛ پیتر یکسال بعد از صعود او به اورست به دنیا آمد . پیتر بعد ها با ادامه دادن راه پدر دو بار در سال های 1990 و 2002 به اورست صعود کرد . همچنین پیتر هیلاری فاتح 7 قله ی مرتفع 7 قاره دنیا نیز می باشد.
سر ادموند هیلاری سرانجام در سال 2008 بر اثر سکته قلبی در گذشت.

ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای پس از صعود به اورست

ادموند و تنزینگ سالها بعد از صعود تاریخی خود با هم دیدار کردند

سر ادموند هیلاری در آخرین سال های عمرش

برداشت از:

https://en.wikipedia.org/wiki/Edmund_Hillary

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

الیزابت هاولی ؛ تاریخ نگارِ تاریخ ساز

1394/12/05/0 دیدگاه /در کوهستان, گوناگون /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده: مسعود فرح بخش

بی تردید معروف ترین چهره ی غیر کوهنورد در دنیای کوهنوردی خانم الیزاب هاولی است.خانم هاولی متولد 9 نوامبر 1923 در شیکاگو امریکا می باشد. وی با اینکه در طول عمرش حتی یک قله را هم صعود نکرده مسئول ثبت اکسپدیشن های هیمالیا می باشد.

هر کوهنوردی بعد از صعود باید به طور مستقیم با شخص خانم هاولی یا دستیارانش صحبت کند و مدارک خود را برای صعود به قله ارائه دهد و در نهایت این خانم هاولی و دستیارانش هستند که ادعای کوهنورد را مبنی بر صعود قله رد یا تایید می کنند.

او در دانشگاه میشیگان در رشته تاریخ تحصیل کرد و از سال 1946 در مجله fortune به عنوان خبرنگار شروع به کار کرد.او که شیفته سفر کردن بود در سال 1957 از کار در این مجله استعفا داد تا بتواند راحت به تمام نقاط دنیا سفر کند. وی اروپای شرقی ، خاور میانه از جمله ایران ، نپال و بسیاری از کشور های دیگر سفر کرد. در حین سفرهایش برای تامین مخارج زندگی و سفرهایش چند کار پاره وقت و موقت در نیویورک را انجام می داد. خانم هاولی در سفر به نپال و کاتماندو عاشق این نقطه از کره ی زمین شد و بعد از یک سال از بازگشتش در سال 1960 مجدد به کاتماندو بازگشت و هرگز آنجا را ترک نکرد.

او به واسطه شغل خبرنگاری اش بعد از ورود به نپال در مجله ی تایم و بعد ها در خبرگزاری رویترز شروع به فعالیت کرد. در طول این سال ها او متوجه شد که عمده خبرهایی که در این نقطه از جهان می گذرد مربوط به کوهنوردی و کوهنوردانی است که از جای جای دنیا به این نقطه از دنیا سفر می کنند. سپس کم کم اقدام به ثبت وقایع کوهنوردی کرد و بدین ترتیب بود که خانم الیزابت هاولی به بهترین واقعه نگار اکسیپدیشن های هیمالیا تبدیل شد.

خانم هاولی هرگز ازدواج نکرد و همینطور در طول عمرش هرگز کوهی را نیز صعود نکرد .او آنقدر با کوهنوردان مختلف در مورد جزئیات صعودهایشان مصاحبه و اطلاعات را ثبت کرد که به یک بانک اطلاعاتی برای کوه ها و مسیرهای هیمالیا تبدیل شد. بانک اطلاعاتی خانم هاولی شامل تمام اطلاعات مسیرها ، موفقیت ها ، نرخ مرگ و میر و … می باشد که برای آنالیز در اختیار کوهنوردان و سرپرستان تیم ها قرار می گیرد.

امروزه کوهنوردان نه تنها صعودشان به قلل هیمالیا احتیاج به تایید خانم هاولی و دستیارانش دارد بلکه کوهنوردان زبده و تیم های ماجراجو برای انجام کارهای نو و خاص ، مسیرهای جدید و هرگونه ماجراجویی از خانم هاولی مشورت می گیرند.

برای مثال رینهولد مسنر در انجام برنامه های خود چند بار از خانم هاولی مشورت گرفت.

اهمیت نقش خانم هاولی در جریان اولین زن عضو باشگاه هشت هزاری ها جالب توجه و مشخص است.

خانم اوه یون سون بعنوان اولین زنی که تمام قلل هشت هزاری را صعود کرده شناخته شد. او زمانیکه به قله آناپورنا صعود کرد تلویزیون کره برای وی جشن گرفت . ماجرای صعود خانم سون به آناپورنا و دنبال آن به تمام قلل هشت هزاری در صدر اخبار تلویزیون کره قرار گرفت.

بعد از خانم سون ، ادورنه پاسابان از اسپانیا با صعود به تمامی قلل هشت هزاری خود را اولین زن عضو باشگاه هشت هزاری ها معرفی کرد و صعود اوه یون سون به قله کانگجن چونگا را زیر سوال برد . خانم هاولی بعد از مصاحبه با اوه یون سون سرانجام ادعای صعود او را به قله کانجن چونگا رد و ادورنه پاسابان را بعنوان اولین زنی که به تمامی کوه های هشت هزاری صعود موفقیت انجام داده ، معرفی کرد. بعد ها خانم سون اعتراف کرد که بعلت شرایط بد آب و هوایی چند متر پایین تر از قله اصلی کانجن چونگا مجبور به بازگشت شده.

خانم هاولی افسر اجرایی نهادیست که سر ادموند هیلاری برای بهبود وضعیت بهداشتی ، اموزشی و فرهنکی کودکان نپالی در اطراف کوه اورست بنیان نهاد. خانم هاولی به شدت مورد احترام جامعه کوهنوردی می باشد . در سال 1994 کلوپ آلپاین آمریکا جایزه یک عمر فعالیت ادبی را جهت کوه نویسی و واقعه نگاری بسیار دقیق وی به او اهدا کرد.

هم چنین به پاس بزرگداشت خانم هاولی یک قله به ارتفاع 6182 متر در نپال و در محدوده کوه دائولاگری به نام او نامگذاری شد. یخ نورد فرانسوی فرانسیس دارنیلانو در سال 2008 به صورت سولو و انفرادی به “قله هاولی” صعود کرد.

خانم هاولی با وجود سن زیاد هنوز هم شخصا اقدام به مصاحبه با کوهنوردان می کند و به گروه های ماجراجو و کوهنوردان خاص جهت انجام فعالیت های نو و شاخص مشاوره می دهد.
⁠⁣
مطلب زیر بعد از مرگ خانم هاولی در ژانویه 2018 اضافه شد:
⁠⁣⁣الیزابت هاولی بزرگ بانوی دنیای کوهنوردی در سن 94 سالگی در نپال از دنیا رفت. خانم هاولی در حدود نیم قرن به نوشتن وقایع روز کوهنوردی و بررسی صحت و سقم صعود کوهنوردان به قلل مرتفع دنیا پرداخت. او به طرز باورنکردنی مورد احترام جامعه کوهنوردی بود. خانم هاولی در طول عمرش هرگز از کوهی بالا نرفت اما تمام کوهنوردان بزرگ دوران را به تحسین وا داشت. از صعودهای بزرگ ابتدایی در اورست تا صعودهای تکرار نشدنی دهه هفتاد میلادی. از صعود بدون اکسیژن مسنر و هابلر به اورست تا صعود تمام انفرادی مسنر به بام دنیا.
دهه هشتاد میلادی و ورود مردان یخی به هیمالیا، این لهستانی های سرسخت و کوه هایی که یکی پس از دیگری در زمستان صعود شدند. از جمله تاریخی “اکنون ما اینجا هستیم” توسط ویلیچکی در فصل زمستان از روی بلندترین نقطه زمین تا صعود یرزی کوکوچکا و آرتور هاجزر به کوه بسیار دشوار آناپورنا در جهنمی سرد.
از فرود باورنکردنی برادران مسنر از رخ روپال در نانگاپاربات تا صعود تکرار نشدنی کوکوچکا و پیتروفسکی از مسیر لهستانی ها در k2. از فاجعه 1996 در اورست تا فاجعه 2008 در k2. از اولین زن فاتح تمامی چهارده قله هشت هزاری تا دومین زن فاتح این قلل. از عظیم قیچی ساز تا پروانه کاظمی…
الیزابت هاولی از کوه ها میگفت و از کوه ها می نوشت.
خانم هاولی یک عاشق واقعی بود، عشق اول و آخر برای این بانوی آمریکایی که هرگز ازدواج نکرد کوهستان بود. او به کوهستان عشق می ورزید و اکنون بعد از مرگش نامی به بزرگی همان کوه ها برایش باقیمانده است. نام او تا ابد در تاریخ کوهنوردی جاودان خواهد ماند و همواره از او به نیکی یاد خواهد شد.
[الیزابت هاولی 1923-2018]

الیزابت هاولی ؛ عکس از خانم پروانه کاظمی

برداشت از:

http://www.himalayandatabase.com/hawleybio.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_Hawley

http://heshmatmanesh.persianblog.ir/post/107/

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

k2 ؛ هرم غول آسا از جنس سنگ و یخ

1394/12/05/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده: مسعود فرح بخش

قله ی k2 به ارتفاع 8611 متر دومین قله ی مرتفع دنیا در رشته کوه قراقروم در مرز بین پاکستان و چین قرار گرفته. k2 هرمی غول آسا از جنس سنگ و یخ ، فنی ترین و سخت ترین کوه جهان و هدف غایی بسیاری از کوهنوردان می باشد. از هر 4 نفری که اقدام به فتح قله کردند یکی جان خود را از دست داده و از این رو بیشترین آمار تلفات در همین کوه می باشد.
در سال 1850 نقشه بردار بریتانیایی اقدام به تهیه نقشه از رشته کوه قراقروم پاکستان کرد. وی از فاصله بیش از 250 کیلومتری کوه ، دو قله مرتفع را دید و طرحی از آن دو رسم کرد و نام k1 و k2 را بر روی آنها نهاد.(حرف k از اول حرف قراقروم)
بعد ها k1 به ماشربروم تغییر نام داد ولی نام k2 تغییر نکرد.
در سال 1902 اولین گروه برای بالارفتن از این کوه سرسخت تلاش کرد. آنها فقط تا ارتفاع 6500 متری بالا رفتند.7 سال بعد در سال 1909 گروه دوم تلاشی دیگر بر روی این کوه با شکوه انجام داد. آنها حتی به ارتفاع قبلی هم نرسیدند.
یکی از اعضای تیم لوئیجی آمادئو(شاهزاده ی آبروزی در ایتالیا) تا ارتفاع 6250 متری بالا رفت. بعد ها این مسیر به اصلی ترین راه رسیدن به قله تبدیل شد و نام “یال آبروزی” به خود گرفت.
سرانجام پس از نیم قرن تلاش در سال 1954 قله از مسیر آبروزی صعود شد.
رینهولد مسنر کوهنورد مشهور جهان در سال 1979 قله را بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد.
اما یکی از به یادماندنی ترین صعودهای تاریخ کوهنوری در سال 1986 بر روی همین کوه انجام شد.
یرزی کوکوشکا بهمراه پیتروفسکی کوه را از مسیری جدید موسوم به مسیر لهستانی ها صعود کردند. مسیری که هرگز در تاریخ کوهنوردی تکرار نشد. مسنر از این مسیر با نام “مسیر خودکشی” یاد کرد. پیتروسفکی در حال فرود از این مسیر جان خود را از دست داد.
بی شک یکی از سخت ترین و خطرناک ترین گذرگاه های کوهنوردی در کل کوه های جهان در همین کوه می باشد. منطقه ای موسوم به Bottleneck در ارتفاع 8200 متری و 400 متر زیر قله گذرگاهی از جنس یخ با نقاب های برفی خطرناک که بیشترین آمار تلفات در k2 نیز در همین نقطه بوقوع پیوسته است.
k2 تنها کوه بالای هشت هزار متری می باشد که تا کنون در زمستان صعود نشده است.
رینولد مسنر کوهنورد مشهور دنیا در وصف k2 چنین گفته:
“اورست در مقابل k2 تنها یک تفریح است”

زمانیکه آمار صعود کنندگان به این دو کوه را بررسی کنیم ، گفته مسنر مشهود تر می شود. تا کنون کمتر از 400 کوهنورد به K2 صعود کردند در حالیکه حدود 6000 هزار نفر موفق شدند به قله اورست صعود کنند.
صعود به k2 جز بالاترین و ارزشمند ترین کارها در کوهنوردی محسوب می شود و به نوعی با مدال طلای المپیک برابری می کند.
از ایران تا کنون کاظم فریدیان ، عظیم قیچی ساز و رضا شهلایی موفق به صعود این کوه سر سخت شده اند.
داود خادم اصل در سال 1383 در حوالی کمپ 3 در k2 گرفتار طوفان شد و جان خود را از دست داد.

رخ شمالی k2

عکس هوایی از قله

یال آبروزی

کوهنوردان در حال رسیدن به گذرگاه مخوف باتل نک

گذرگاه باتل نک و دیواره بزرگ یخی که بایستی آنرا دور زد

تراورس خطرناک در گذرگاه باتل نک پای دیواره های عظیم یخی که هر لحظه امکان شکستن آنها وجود دارد

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

هشت هزاری ها

1394/12/04/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش

از بین هزاران کوهی که در سرتاسر کره زمین وجود دارد فقط 14 تای آنها ارتفاعی بالاتر از 8000 متر دارند که به هشت هزاری ها معروفند.

صعود به هر یک از این کوه ها برای کوهنوردان چالش برانگیز است. ارتفاع بالا ، دور افتاده بودن از نقاط شهری ، جدال با سنگ و یخ ، تغییرات ناگهانی آب و هوا فقط بخشی از این چالش ها می باشند.

تمامی این 14 قله در رشته کوه قراقروم و رشته کوه هیمالیا در کشورهای چین ، هندوستان ، تبت ، نپال و پاکستان قرار دارند.

درجه سختی این کوه ها به ارتفاع آنها چندان مربوط نیست بطوریکه اورست مرتفع ترین کوه دنیا و مقام شماره یک رده بندی جز هشت هزاری های آسان قرار می گیرد و آناپورنا دهمین کوه مرتفع دنیا جز کوه های سرسخت می باشد.

اکثریت این 14 قله بین دو کشور مرز مشترک دارند. 9 تای هشت هزاری ها در نپال ، 8 تا در چین و تبت ، 5 تا در پاکستان و تنها یک کوه (کانجن چونگا) در هندوستان می باشند.

از این بین فقط 5 کوه بطور کامل در خاک یک کشور قرار دارند ؛ دائولاگری ، ماناسلو و آناپورنا در نپال ، نانگاپاربات در پاکستان و شیشاپانگا در چین.

اولین تلاش بر روی یک کوه هشت هزاری در سال 1895 در کوه نانگاپاربات انجام شد. در این تلاش آلبرت مومری و نورمن کولی در راه رسیدن به قله کشته شدند.

اولین تلاش موفق بر روی یک هشت هزاری در سال 1950 بود. مائوریس هرزگ و لوئیس لاچنل با صعود به قله آناپورنا در نپال اولین نفراتی بودند که یک کوه هشت هزاری را صعود کردند.

رینهولد مسنر اولین کسی بود که تمامی 14 کوه هشت هزاری را صعود کرد. یکی از چالش های بزرگ کوهنوردی صعود تمامی قله های هشت هزاری می باشد. مسنر در سال 1986 بعنوان نفر اول این چالش بزرگ در دنیای کوهنوردی را مرسوم کرد. تا کنون فقط 34 نفر موفق به صعود همه ی هشت هزاری ها شدند.

فوربا تاشی شرپا با 30 صعود به قله های هشت هزاری دارای رکورد می باشد. 21 صعود فوربا تاشی شرپا مربوط به اورست می باشد.

در ادامه 14 قله هشت هزاری به ترتیب ارتفاع به همراه مهمترین اطلاعات آورده شده است.

اورست

بام دنیا ؛ اورست

تصویر قله اورست از فضا

مسیر آبشار یخی خومبو

مسیر آبشار یخی خومبو

سایه اورست در هنگام طلوع

ارتفاع: 8848 متر

کشور: نپال و چین(تبت)

تاریخ اولین صعود: 29 مه 1953

نفرات و ملیت: سر ادموند هیلاری(نیوزلاند) – تنزینگ نورگای(نپال)

اولین صعود زمستانی: 17 فوریه 1980

نفرات و ملیت: کریستوف ویلیچکی (لهستان) – لژک سیچی (لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 5656 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013): 223 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 3.9%

رخ شمالی k2

کوه k2 فنی ترین کوه جهان

عکس هوایی از قله k2

ارتفاع: 8611 متر

کشور: نپال و چین

تاریخ اولین صعود: 31 ژوئیه 1954

نفرات و ملیت: آکیله کمپاگونی(ایتالیا) – لینو لاچدی(ایتالیا)

اولین صعود زمستانی: تا کنون صعود زمستانی نشده

نفرات و ملیت: –

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 306 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):81 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:26.5%

کانجنچونگا

رخ شرقی کانجن چونگا

رخ جنوبی کانجن چونگا

ارتفاع:8586 متر

کشور: نپال و هندوستان

تاریخ اولین صعود: 25 مه 1955

نفرات و ملیت: جورج باند(بریتانیا) – جو بران(بریتانیا)

اولین صعود زمستانی:11 ژانویه 1986

نفرات و ملیت: کریستوف ویلیچکی(لهستان) – یرزی کوکوچکا(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):283 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):40 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:14.1%

لوتسه

لوتسه

لوتسه ، اورست و کوه های اطراف

mount everest and lhotse catch the last rays of sunlight (everest is the tiny peak on the left)

طلوع خورشید بر روی قله لوتسه

ارتفاع: 8516 متر

کشور:نپال و چین(تبت)

تاریخ اولین صعود: 18 مه 1956

نفرات و ملیت:فریتز لوشسینگر(سوئیس) – ارنست ریس(سوئیس)

اولین صعود زمستانی:31 دسامبر 1988

نفرات و ملیت:کریستوف ویلیچکی(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):461 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):13 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:2.8%

ماکالو

ماکالو

ارتفاع: 8485 متر

کشور: نپال و چین

تاریخ اولین صعود: 15 مه 1955

نفرات و ملیت: جین کوزی(فرانسه) – لیونل تری(فرانسه)

اولین صعود زمستانی: 9 فوریه 2009

نفرات و ملیت: سیمون مورو(ایتالیا) – دنیس اوروبکو(قزاقستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 361 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):31 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 8.6%

چوآیو

چوآیو

چوآیو

ارتفاع: 8201 متر

کشور:نپال و چین

تاریخ اولین صعود:19 اکتبر 1954

نفرات و ملیت:جوزف جوشلر(اتریش) – پاسانگ داوا لاما (نپال) – هربرت تیشی(اتریش)

اولین صعود زمستانی:12 فوریه 1985

نفرات و ملیت:ماکیچ بربکا(لهستان) – ماکیچ پاولیکوسکی(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):3138 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):44 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:1.4%

دائولاگری

دائولاگری

دائولاگری

ارتفاع: 8167 متر

کشور:نپال

تاریخ اولین صعود: 13 مه 1960

نفرات و ملیت:کورتدیمبرگر(اتریش) – ناوانگ دورج(نپال) – پیتر دینر(آلمان) – نیما دورج(نپال) – ارنست فورر(سوئیس) – آلبین شلبرت(اتریش)

اولین صعود زمستانی:21 ژانویه 1985

نفرات و ملیت:آندری کچوک(لهستان) – یرزی کوکوچکا(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):448 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):69 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:15.4%

ماناسلو

ماناسلو از کمپ اصلی

طلوع خورشید بر فراز ماناسلو

ارتفاع:8163 متر

کشور:نپال

تاریخ اولین صعود:9 مه 1956

نفرات و ملیت:توشیو ایمانیشی(ژاپن) – گیلزین نوربو(نپال)

اولین صعود زمستانی: 12 ژانویه 1984

نفرات و ملیت: ماکیچ باربکا(لهستان) – ریزارد کاجوسکی(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):661 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):65 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 9.8%

نانگاپاربات

Nanga_Parbat_Rupal_Base_camp,_Gilgit_Baltistan

کمپ اصلی جبهه روپال نانگاپاربات

نانگاپاربات ملقب به کوهستان قاتل

ارتفاع:8126 متر

کشور:پاکستان

تاریخ اولین صعود: 3 ژوئیه 1953

نفرات و ملیت:هرمان بول(اتریش)

اولین صعود زمستانی:تا کنون صعود زمستانی نشده

نفرات و ملیت: –

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 335 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):65 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:9.8%

آناپورنا

آناپورنا

عکس آناپورنا از فضا

ارتفاع:8091 متر

کشور:نپال

تاریخ اولین صعود: 3 ژوئن 1950

نفرات و ملیت: مائوریس هرزوگ(فرانسه) – لوئیس لاچنل(فرانسه)

اولین صعود زمستانی: 3 فوریه 1987

نفرات و ملیت:یرزی کوکوچکا(لهستان) – آرتور هاجزر(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):191 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):61 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:32%

گاشربروم 1

گاشربروم 1

ارتفاع:8080 متر

کشور:پاکستان و چین

تاریخ اولین صعود:5 ژوئیه 1958

نفرات و ملیت:آندری کافمن(آمریکا) – پت شونینگ(آمریکا)

اولین صعود زمستانی: 9 مارس 2012

نفرات و ملیت: آدام بیلیچکی(لهستان) – جانوس گلاب(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):334 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):29 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:8.7%

برودپیک

برودپیک

ارتفاع:8051 متر

کشور:پاکستان و چین

تاریخ اولین صعود: 9 ژوئیه 1957

نفرات و ملیت:فریتز وینترستلر(اتریش) – مارکوس اشموک(اتریش) – کرت دیمبرگر(اتریش) – هرمان بول (اتریش)

اولین صعود زمستانی: 25 مارس 2013

نفرات و ملیت:ماسچ باربکا(لهستان) – آدام بیلیچکی(لهستان) – توماس کوالسکی(لهستان) – آرتور مالک(لهستان)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 404

تعداد مرگ ها(تا سال 2013): 21

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 5.2%

گاشربروم 2

گاشربروم 2

ارتفاع:8035 متر

کشور:پاکستان و چین

تاریخ اولین صعود:7 ژوئیه 1956

نفرات و ملیت:فریتز موراوک(اتریش) – جوزف لارچ(اتریش) – هانس ویلنپارت(اتریش)

اولین صعود زمستانی:2 فوریه 2011

نفرات و ملیت:سیمون مورو(ایتالیا) – دنیس اوروبکو(قزاقزستان) – کوری ریچاردز(آمریکا)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):930 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):21 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:2.3%

شیشاپانگما

شیشاپانگما در سمت چپ تصویر

ارتفاع:8027 متر

کشور:چین

تاریخ اولین صعود:2 مه 1964

نفرات و ملیت:سو چینگ(چین) – چانگ چون ین(چین) – وانگ ژو(چین) – چن سان(چین) – چنگ تین لیانگ(چین) – وو سونگ یو(چین) – سودنام جوء (چین) – میگمار تراشی(چین) – دوجی یانتن(چین)

اولین صعود زمستانی: 14 ژانویه 2005

نفرات و ملیت: پیتر موراوسکی(لهستان) – سیمون مورو(ایتالیا)

تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):302 صعود

تعداد مرگ ها(تا سال 2013):25 مرگ

نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:8.3%

ترتیب هشت هزاری ها بر اساس تاریخ اولین صعود:

آناپورنا – 3 JUN 1950

اورست – 29 MAY 1953

نانگاپاربات – 3 JUL 1953

کی 2 – 31 JUL 1954

چوآیو – 19 OCT 1954

ماکالو – 15 MAY 1955

کانجن چونگا – 25 MAY 1955

ماناسلو – 9 MAY 1956

لوتسه – 18 MAY 1956

گاشربروم 2 – 7 JUL 1956

برودپیک – 9 JUN 1957

گاشربروم 1 – 5 JUL 1958

دائولاگری – 13 MAY 1960

شیشاپانگما – 2 MAY 1964

برداشت از:

http://www.8000ers.com/cms/de/8000ers-mainmenu-205.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Eight-thousander

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

خطرناک ترین کوه های دنیا

1394/12/04/0 دیدگاه /در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش

“کوهنوردان وقتی کرامپون خود را بپوشند ، باید خطر را بپذیرند”

ورزش کوهنوردی به جهت قرارگیری در طبیعت بکر و خشن کوهستان و دور بودن از امکانات و محیط های شهری و همینطور غیر قابل پیش بینی بودن اتفاقات درون آن ، جز یکی از ورزش های پرخطر دنیاست.

در این بین برخی از کوه ها و برخی از مسیرهای کوهنوردی نسبت به سایرین مشکل تر و خطرناک تر هستند و احتمال وقوع حادثه در آنها بیشتر است.

این کوه ها به جهت فنی بودن ، صعب العبور بودن ، شرایط آب و هوایی و ارتفاعشان غیر قابل پیش بینی ، خطرناک و مشکل و “قاتل” هستند.

در زیر به 11 کوه خطرناک دنیا اشاره شده:

11- کوه فیتز روی Fitz Roy

800px-Fitz_Roy_Chalten_Argentina_Todor_Bozhinov_2013

کوه سرسخت فیتز روی با مسیرهای فنی و دشوار

1024px-165_-_Fitz_Roy_-_Janvier_2010_-_Downsample

فیتز روی در مرز آرژانتین و شیلی در منطقه پاتاگونیا

کوه فیتز روی در منطقه پاتاگونیا در مرز آرژانتین و شیلی واقع شده. این کوه با ارتفاع 3405 متر یکی از چالش برانگیز ترین کوه های دنیا می باشد. قله فیتزروی از تمام جهات با شیب های بسیار تند سنگی محاصره شده است و صعود به این کوه احتیاج به مهارت و تکنیک بسیار بالایی دارد. کوچکترین اشتباهی در حین صعود می تواند منجر به بروز حادثه شود.

امروزه ممکن است در فصل صعود در یک روز حتی بیش از 50 کوهنورد به قله اورست صعود کنند اما فیتز روی ممکن است در طول یکسال حتی یکبار هم صعود نشود.

10- دنالی Denali

نمایی از کوه دنالی در پارک ملی دنالی و جاده دنالی در ایالت آلاسکای آمریکا

کوه دنالی یا با نام مک کینلی در مرتفع ترین کوه قاره آمریکای شمالی

قسمت انتهای مسیر دنالی

کوه دنالی مرتفع ترین کوه آمریکای شمالی و یکی از سخت ترین کوه های دنیا می باشد.این کوه به لحاظ اختلاف ارتفاع کمپ اصلی تا قله بیشترین فاصله را در بین همه کوه های دنیا دارد.

از چالش های این کوه مسیر طولانی ، دمای بسیار پایین کوه ، جدال با یخ و سنگ ، همینطور ارتفاع بالا و تغییرات سریع آب و هوایی است.

نرخ صعود به کوه دنالی 50% است یعنی نیمی از برنامه های کوهنوردان برای صعود به دنالی غیرموفق است. تا کنون بیش از 100 کوهنورد در راه رسیدن به دنالی یا فرود از آن جان خود را از دست داده اند.

9- کوه اورست Mt. Everest

بام دنیا ؛ قله اورست در مرکز

اورست مرتفع ترین کوه دنیا ، بدون شک مقصد نهایی اکثر کوهنوردان در سرتاسر دنیاست.

ارتفاع زیاد ، تغییرات سریع آب و هوایی و طوفان های ناگهانی از چالش های صعود به بام دنیا است. تا کنون بیش از 5500 کوهنورد به قله اورست صعود کردند اما بیش از 200 تن نیز در این کوه کشته شدند. در سال 2015 سقوط بهمن فقط در یک روز منجر به مرگ 12 شرپا شد. در سال 2016 بر اثر زلزله در یک روز 19 نفر از کوهنوردان و خدمه در اورست جان خود را از دست داده اند. امروزه با اینکه صعود به اورست کار چندان سختی در دنیای کوهنوردی حساب نمی شود اما خطر در تمام طول مسیر در کمین کوهنوردان است.

8- کوه بینتها براک Baintha Brakk

کوه بینتها براک ملقب به “کوه آدم خوار”

بینتها براک در قراقروم پاکستان

کوه بینتها براک ملقب به “کوه آدم خوار” با ارتفاع 7285 متر در قراقروم پاکستان یکی از سخت ترین و خطرناک ترین کوه های دنیا است.

تا کنون فقط دو صعود موفق بر روی این کوه انجام شده است . صعود اول این کوه در سال 1977 انجام شد و بعد از آن سال ها تا سال 2001 بدون صعود باقی ماند.

مسیر بسیار صعب العبور ، طوفان و تغییرات آب و هوایی و همینطور 20 تلاش ناموفق ، بینتها براک را تبدیل به یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا کرده است.

7- کوه وینسون Mt. Vinson

کمپ اصلی کوه وینسون

قله وینسون ، مرتفع ترین قله قطب جنوب

کوهنوردان به وسیله هواپیماهای مخصوص وارد قط جنوب می شوند

کوهنوردان به وسیله هواپیماهای مخصوص وارد قطب جنوب می شوند

شاید ارتفاع 4892 متر برای یک کوه ارتفاع چندان بلندی نباشد اما نه وقتی این کوه بلندترین نقطه قطب جنوب باشد.

دمای بسیار سرد و همینطور یخی بودن سرتاسر مسیر کوه ویسنون را به یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا تبدیل کرده است. این کوه فقط در دو ماه دسامبر و ژانویه قابل صعود است و میانگین دما در طول این دو ماه با وجود اینکه خورشید 24 ساعت در آسمان است حدود 30- درجه سانتیگراد می باشد.

تا کنون حدود 1400 نفر کوه ویسنون را صعود کرده اند.

6- کوه ماترهورن Matterhorn

ماترهورن در مرز سوئیس و ایتالیا

مسیر ماترهورن

کوه ماترهورن ملقب به هرم قاتل با ارتفاع 4478 متر در مز بین سوئیس و ایتالیا قرار دارد. این کوه دارای 4 دیواره و 4 یال صعود می باشد. تمامی مسیرهای آن فنی و مشکل می باشند. دیواره شمالی این کوه یکی از مشکل ترین و بزرگ ترین دیواره های آلپ می باشد. تا کنون بیش از 500 کوهنورد در ماترهورن جان خود را ازدست داده اند. شیب زیاد مسیر ، فنی بودن مسیر و تغییرات سریع آب و هوایی باعث شده تا میزان تلفات در ماترهورن بالا باشد.

5- کوه ایگر Eiger

نمایی از کوه ایگر

نمایی از کوه ایگر و دیواره شمالی آن

کوه ایگر با ارتفاع 3970 متر در کشور سوئیس و در رشته کوه آلپ واقع است.اولین صعود ایگر در سال 1858 انجام شد اما دیواره شمالی آن تا سال 1938 بدون صعود بود.

دیواره شمالی ایگر تا سال 1935 باعث مرگ 64 کوهنورد شد و کوهنوردان به آن لقب “دیواره قاتل” دادند. این مسیر بسیار فنی و با خطر ریزش سنگ در سرتاسر مسیر است و از اینرو کوه ایگر یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا به شمار می رود.

4- کانجن چونگا Kangchenjunga

رخ شرقی کانچن جونگا

رخ جنوبی کانچن جونگا

کانجن چونگا سومین کوه مرتفع دنیا ؛ در مرز بین نپال و هندوستان قرار دارد. وقتی به نرخ مرگ و میر کوهنوردان در این کوه نگاه کنیم متوجه خطرناک بودن این کوه برای کوهنوردان می شویم.

حدود 300 نفر تا کنون به قله این کوه صعود کردند در حالیکه حدود 50 نفر در این کوه جان باختند. این اعداد نشان می دهد که کانجن چونگا برای کوهنوردان کوهی سخت و بسیار خطرناک است.

3- نانگاپاربات Nanga Parbat

نانگاپاربات

جبهه روپال نانگاپاربات

نانگاپاربات ملقب به کوهستان قاتل نهمین کوه مرتفع دنیاست که در کشور پاکستان قرار دارد. مسیرهای صعود به این کوه جز سخت ترین مسیرهای کوهنوردی در دنیا هستند. تا کنون کمتر از 350 کوهنورد به ناگاپاربات صعود کردند و حدود 70 کوهنورد نیز در نانگاپاربات جان باخته اند. تعداد بالای تلفات باعث شده تا این کوه را “کوهستان قاتل” صدا کنند.

در سال 2013 با حمله نیروهای شبه نظامی طالبان به کمپ اصلی این کوه ، ده کوهنورد در یک روز کشته شدند.

2- K2

کی 2

کی 2 یا کوهستان وحشی در قراقروم پاکستان

k2 بلند ترین نقطه پاکستان و دومین کوه مرتفع دنیا بدون شک مشکل ترین و فنی ترین کوه دنیا است. رسیدن به قله حتی از مسیر نرمال نیز بسیار مشکل و نیاز به بالاترین مهارت های کوهنوردی دارد. K2 که به آن لقب “کوهستان وحشی” داده اند یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا است. از هر 4 نفری که اقدام به صعود این کوه می کنند یکی جان خود را از دست می دهد.

1-آناپورنا Annapurna

آناپورنا ، خطرناک ترین کوه دنیا

بدون شک آناپورنا ، دهمین کوه مرتفع دنیا که در کشور نپال قرار دارد ، خطرناک ترین کوه دنیا است.

از هر 3 نفری که اقدام به صعود این کوه می کنند یکی جان خود را از دست می دهد. آناپورنا بالاترین نرخ مرگ و میر در همه کوه های دنیا را داراست. تا کنون کمتر از 200 نفر موفق به صعود آناپورنا شدند اما بیش از 60 کوهنورد جان خود را در این کوه خطرناک از دست داده اند.

منبع:

11 most dangerous mountains in the world for climbers

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

چالش هفت قله مرتفع هفت قاره جهان

1394/12/03/1 دیدگاه/در کوهستان /توسط مسعود فرح‌بخش

نویسنده: مسعود فرح بخش

یکی از چالش های دنیای کوهنوردی صعود به مرتفع ترین قلل هفت قاره زمین می باشد. بر طبق این چالش کوهنوردان می بایستی به 7 قاره ی دنیا در 7 نقطه ی زمین سفر کنند. این چالش به لحاظ سختی از دیگر چالش های کوهنوردی از درجه سختی پائین تری برخوردار است اما سفر به دور دنیا و همینطور صعود به قلل کمتر شناخته شده و صرف هزینه بالا برای رسیدن به این چالش از سختی های آن می باشد.

امروزه بر طبق قرارداد هفت قاره بر روی کره زمین وجود دارد(به ترتیب بزرگ ترین به کوچک ترین):

آسیا ، آفریقا ، آمریکای شمالی ، آمریکای جنوبی ، جنوبگان ، اروپا ، اقیانوسیه

به لحاظ جغرافیایی قاره تعریف واحدی ندارد. بر اساس یکی از تعاریف قاره به انبوه سرزمین هایی گفته می شود که بصورت پیوسته به هم متصل می باشند و کل مجموعه مانند یک جزیره ی بزرگ توسط آب احاطه شده است. بر طبق این تعریف استرالیا یک قاره مجزا می باشد.

یکی دیگر از تعاریف مربوط به قاره مفهوم “فلات قاره” می باشد. بر طبق این تعریف امتداد خشکی ها در داخل آب نیز شامل قاره می شود که بر اساس این تعریف جزایر اطراف استرالیا نیز جز یک قاره واحد یعنی اقیانوسیه محسوب می شوند.

اما تعریف قاره ها باز هم محدود به دو مفهوم بالا نمی شود ،به طور خاص دو قاره ی اروپا و آسیا به هم متصل می باشند و وجه تمایز آنها رشته کوه اورال در بین ایندو قاره است. گاهی این دو قاره یک قاره واحد تلقی می شود که به آن اوراسیا گفته می شود.

این اختلاف تعاریف قاره باعث اختلاف بر سر فهرست 7 قله شده به طوریکه امروزه 4 لیست مختلف “هفت قله ی هفت قاره” وجود دارد.

اولین تلاش ها برای فتح هفت قله از دهه 50 میلادی شروع شد. در سال 1956 ویلیام هاکت کوهنورد آمریکایی توانست 5 قله از هفت قله را صعود کند. آقای هاکت در آن زمان دو صعودش به اورست و کوه ویسنون در قطب جنوب باقی ماند که هرگز نتوانست آنرا تکمیل کند.

در سال 1978 رینهولد مسنر اولین کسی بود که به 6 قله از هفت قله رسید.اما مسنر اعتقاد داشت که بلندترین نقطه قاره اقیانوسیه کوه “کارستنز” با ارتفاع 4884 متر می باشد و او به این کوه صعود کرد. اما مسنر علاوه بر این کوه به “کاسیزکو” نیز صعود کرد. مسنر در سال 1986 با صعود به کوه وینسون در قطب جنوب پنجمین شخصی شد که این چالش را به پایان رساند و اولین شخصی شد که تمامی این 7 یا به عبارت بهتر 8 قله را بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد.

مسنر بعد از اتمام این پروژه فهرست پیشنهادی خود را ارئه داد که ” فهرست مسنر” مشهور شد.

در سال 1985 “ریچارد باس” کوهنورد و سرمایه دار آمریکایی با صعود به قله اورست بعنوان اولین شخصی که هفت قله ی از هفت قاره را صعود کرده شناخته شد.(ریچارد باس با 55 سال سن در آن زمان مسن ترین فردی بود که به اورست صعود کرد)

ریچارد باس بعد از اتمام این پروژه فهرست خود را ارئه داد اما “فهرست باس” کمی راحت تر از فهرست مسنر می باشد. اختلاف بین ایندو فهرست بر سر بلندترین قله قاره اقیانوسیه می باشد . امروزه عده ی زیادی از کوهنوردان در راه رسیدن به این چالش هر دو قله را صعود می کنند.به غیر از این عده ای کمتر هم هستند که علاوه بر این هشت قله ، مون بلان را نیز صعود می کنند.

این هفت قله بر اساس 4 تعریف مختلف عبارتند از:

آسیا

آمریکای جنوبی

آمریکای شمالی

آفریقا

اروپا

جنوبگان

اقیانوسیه

(فهرست ریچارد باس)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

البروس 5642 متر

(روسیه)

کوه وینسون 4892 متر

کاسیزکو

2228 متر

(استرالیا)

(فهرست رینهولد مسنر)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

البروس 5642 متر

(روسیه)

کوه وینسون 4892 متر

پونکاک جایا 4884 متر

(اندونزی)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

مون بلان 4810 متر

(ایتالیا و فرانسه)

کوه وینسون 4892 متر

پونکاک جایا 4884 متر

(اندونزی)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

مون بلان 4810 متر

(ایتالیا و فرانسه)

کوه وینسون 4892 متر

کاسیزکو

2228 متر

(استرالیا)

طبق لیست بالا برخی معتقدند قله مون بلان واقع در آلپ بلندترین نقطه اروپا می باشد اما بسیاری دیگر از کوهنوردان عقیده دارند از آنجا که البروس در تقسیمات سیاسی در کشور روسیه و در قاره ی اروپا قرار دارد و همینطور چون ارتفاع آن بلندتر است ، باید آنرا بعنوان مرتفع ترین نقطه قاره اروپا در نظر گرفت. در تلاش های اولیه برای رسیدن به 7 قله ، مون بلان قله ی مرتفع اروپا در نظر گرفته می شد اما امروزه تقریبا اکثریت آرا ، رای به البروس برای بلندترین نقطه اروپا داده است.

در سال 1986 کوهنورد کانادایی پاتریک مورو اولین شخصی بود که چالش هفت قله را بر اساس فهرست مسنر به پایان رساند.

در سال 1990 خانم جونکو تابئی اولین زنی شد که این چالش را به پایان رساند. خانم تابئی با صعود به اورست اولین زنی بود که کوه اورست را صعود کرد.

در سال 1996 کوهنورد آمریکایی کریس هاور هر هفت قله را صعود کرد و از هر هفت قله با اسکی فرود آمد.

در سال 2008 کوهنورد دانمارکی هنریک کریستینسن در 136 روز هر دو فهرست مسنر و باس را به پایان رساند و نام خود را در کتاب گینس به ثبت رسانید.

تا سال 2011 تعداد 118 کوهنورد موفق به اتمام این چالش بر اساس هر دو فهرست باس و مسنر شدند در واقع این کوهنوردان چالش “هشت قله” را به اتمام رساندند.

تا این سال 231 نفر موفق به انجام فهرست مسنر و 234 نفر موفق به انجام فهرس باس شدند.

بعد ها چالش دیگری بعنوان ” هفت قله ی دوم” مطرح شد. بر طبق این چالش کوهنوردان می بایستی دومین قله ی مرتفع هر قاره را صعود کنند. کریستین استانگل اتریشی در سال 2013 با صعود به K2 اولین شخصی بود که این چالش را انجام داد.

این چالش به جهت قرار گرفتن کوه K2 در آن بسیار سخت از چالش هفت قله ی اول می باشد.

اورست ، مرتفع ترین کوه آسیا و دنیا

آکانکاگوآ ، مرتفع ترین کوه آمریکای جنوبی

دنالی یا مک کینلی ، مرتفع ترین کوه آمریکای شمالی

کلیمانجارو ، مرتفع ترین کوه آفریقا

البروس ، مرتفع ترین کوه اروپا

کاسیزکو ، مرتفع ترین کوه اقیانوسیه بر اساس فهرست باس

پونکاک جایا ؛ مرتفع ترین کوه اقیانوسیه بر اساس فهرست مسنر

A_view_of_Mont_Blanc_from_the_Tour_du_Mont_Blanc,_2007

مون بلان ، مرتفع ترین کوه اروپا از دید برخی از کوهنوردان

کوه وینسون ، مرتفع ترین کوه قطب جنوب

برداشت از:

http://www.7summits-club.com/

http://7summits.com/

https://en.wikipedia.org/wiki/Seven_Summits

نوشته‌ها

مرتفع ترین کوه هایی که صعود نشدند

5- کارجیانگ (Karjiang) در تبت با ارتفاع 7221 متر

4- لابوچه کانگ (Labuche Kang III) با ارتفاع 7250 متر

3- قله شمالی کابرو(Kabru North Summit) با ارتفاع 7394 متر

2- موچا چهیش (Muchu Chhish) با ارتفاع 7543 متر

1- گانکار پونسوم (Gangkhar Puensum) با ارتفاع 7570 متر

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

مارک اینگیلیس ؛ صعود با پای مصنوعی به بام دنیا

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

قدم گاه هیلاری

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

افسانه ای به نام جورج مالوری

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

سر ادموند هیلاری ، اولین فاتح اورست

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

الیزابت هاولی ؛ تاریخ نگارِ تاریخ ساز

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

k2 ؛ هرم غول آسا از جنس سنگ و یخ

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

هشت هزاری ها

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

خطرناک ترین کوه های دنیا

11- کوه فیتز روی Fitz Roy

10- دنالی Denali

9- کوه اورست Mt. Everest

8- کوه بینتها براک Baintha Brakk

7- کوه وینسون Mt. Vinson

6- کوه ماترهورن Matterhorn

5- کوه ایگر Eiger

4- کانجن چونگا Kangchenjunga

3- نانگاپاربات Nanga Parbat

2- K2

1-آناپورنا Annapurna

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

چالش هفت قله مرتفع هفت قاره جهان

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

بام ایران ؛ 5610 متر

نوشته‌های تازه

راه های ارتباطی با من