نوشتهها
داستان مجسمه دربند؛ از شایعه تا واقعیت
داستان مجسمه کوهنورد در میدان دربند و ابتدای مسیر کوهنوردی قله توچال چیست؟ شایدبارها متن مربوط به داستان مجسمه دربند را خوانده باشید اما یک بار دیگر از اول موضوع را بررسی می کنیم تا شایعات و واقعیات این موضوع از هم جدا شود. متن زیر نوشته ای است که سالهاست در گروه ها کپی می شود:
“حدودا زمستان 50 سال پیش، هواپیمای حامل یک گروه آمریکایی در کوه های شمال تهران سقوط می کند ، ابتدا یک چترباز آلمانی را برای نجات آمریکایی ها م یفرستند اما او هم چترش به صخره ها گیر میکند و آویزان باقی میماند، در آن زمان یکی از کار آمدترین نیروهای ویژه ، استاد چتر ، کایت و کوهنوردی ارتش گروهبان” امیر شاه قدمی ” برای نجات جان این گروه انتخاب می شود، او قهرمانانه تمامی گروه را نجات میدهد و در آن زمان از طرف کِنِدی ریس جمهور وقت آمریکا مدال شجاعت به او اعطا میگردد و توسط شاه ایران هم از او تقدیر بعمل می آید و به پاس این عملیات شجاعانه مجسمه او ساخته و تا کنون حدود ۵۰ سال است که در میدان دربند تهران نصب گردیده”
در ابتدای متن آمده است زمستان 50 سال پیش هواپیمای یک گروه آمریکایی در کوه های شمال تهران سقوط می کند.
هیچ شواهدی مبنی بر سقوط هواپیما در کوه های شمال تهران در هیچ دوره ای وجود ندارد چرا که اگر چنین بود بقایایی از لاشه آن باید پیدا می شد
اما با مراجعه به اسناد تاریخی متوجه می شویم که در 31 ژانویه 1962 (11 بهمن 1340) در غرب ایران و در کوه های زردکوه بختیاری یک هواپیمای نظامی آمریکایی که از خراسان عازم مسجد سلیمان بود سقوط می کند.
با جستجوی نام گروهبان امیر شاه قدمی متوجه می شویم که او نشان شجاعت را از طرف دولت آمریکا دریافت کرده است. در سایت the hall of valor که تمام اطلاعات مربوط به افرادی که انواع نشان های ملی و نظامی از ایالت متحده را دریافت کرده اند در مورد گروهبان امیر شاه قدمی و این اتفاق چنین نوشته شده است:
“تیمی از نظامیان ایران از جمله گروهبان امیر شاه قدمی با علم به شرایط بسیار سخت کوهستان در ارتفاع 12500 فوت(حدود 3800متر) جایی که تا 40 متر برف و هوایی بسیار سرد و خشن وجود داشت برای بازگردندان پیکر قربانیان این حادثه تلاش می کنند و در نهایت موفق به نجات دو نظامی آمریکایی می شوند. آنها با هلیکوپتر به محل حادثه اعزام می شوند و این عملیات طاقت فرسا حدود یک هفته طول می کشد”
با توجه به اینکه این در متن صحبتی از چترباز آلمانی نمی شود اما خود امیر شاه قدمی در مصاحبه عنوان کرد چتر بازی از آلمان برای کمک آمد و چترش در صخره ای گیر کرد. اینکه چگونه یک نظامی آلمانی برای نجات نظامیان آمریکایی انتخاب می شود جای سوال دارد و صحت این گفته چندان مشخص نیست.
طبق شنیده ها از نزدیکان سایر افراد حاضر در آن عملیات، نظامیان سقوط کرده که تعدادشان 8 نفر بود جز چتربازان ارتش آمریکا بوده اند و در هنگام سقوط یکی از آنها با چتر به بیرون می پرد و چترش در صخره ای گیر می کند تا تیم نظامیان ایرانی از راه برسند و او را نجات دهند
به پاسداشت خدمات امیر شاه قدمی و برای نزدیکی هر چه بیشتر ارتش دو کشور نشان شجاعت از طرف ارتش آمریکا حدود یک سال و نیم بعد در تیر ماه 1342 به او اعطا می شود.
در متن مربوط به مجسمه کوهنورد می خوانیم که به دلیل موفقیت در این عملیات امداد، مجسمه امیر شاه قدمی در میدان سربند تهران نصب شد در صورتیکه طبق تاریخچه نوشته شده در پای مجسمه، این اثر در سال 1337 و سه سال قبل از ماجرای سقوط هواپیما در زردکوه نصب شد. برای ساخت این مجسمه، امیر شاه قدمی فقط به عنوان الگو از طرف ارتش انتخاب شد و هشت ماه هر روز ساعت ها ژست می گرفت تا مجسمه ساخته شود. جنس اولیه مجسمه از گچ بود و در سال اول نصب قسمت هایی از آن از بین رفت، سپس در سال 1341 مجدد از روی مجسمه قبلی یک نمونه سیمانی با روکش مسی رنگ از طرح قبلی ساخته و در محل فعلی مجسمه نصب شد.
امیر شاهقدمی (معروف به شاهبابا) در سال 1309 در قوچان متولد شد. او سالها مربی کوهنوردی، چتربازی و اسکی بود. شاهقدمی در 17 سالگی وارد ارتش شد. او با درجه سرجوخه وارد ارتش شد و با درجه استواریکم بازنشست شد. امیر شاه قدمی در سال1391 به علت کهولت سن از دنیا رفت.
“استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام و لینک وبسایت بام ایران مجاز است”
قله خلنو
نویسنده: مسعود فرح بخش
قله خلنو به ارتفاع 4380 متر (بر اساس عدد روی جی پی اس) یکی از زیبا ترین و سر سخت ترین قلل البرز مرکزی می باشد.
برای رسیدن به پای کوه باید از تهران به سمت فشم و از آنجا به سمت روستای لالان(لالون) رفت.ارتفاع مبدا 2500 متر و ارتفاع مقصد 4380 متر می باشد.
خلنو دارای جذابیت های بسیار زیادی می باشد که آنرا از سایر قلل ایران متمایز می کند:
تنگ لالون در ابتدای مسیر صعود از دیدنی های این کوه می باشد. در تنگ لالون باید چند بار از روی رودخانه لالون عبور کرد. بافت صخره ای کوه هم بسیار زیبا و دیدنی می باشد.
مسیر صعود خلنو از ابتدا تا ارتفاع حدود 3600 متری پر از چشمه های آب ، رودخانه ، برفآب و آبشار می باشد که از این نظر در بین بسیاری از کوه های ایران منحصر به فرد می باشد.
وجود چشمه ی زیبای تلخاب در مسیر صعود جذابیتی منحصر بفرد می باشد. چشمه ی تلخاب دارای آب گاز دار با طعم تلخ می باشد . آب خنک این چشمه که از بستر کوه با فشار بیرون می زند بستر اطراف این چشمه را متمایل به رنگ قرمز کرده.
آبشار زیبای لالون در ارتفاع 3400 متری به لحاظ ارتفاع قرار گیری آن از آبشار های مرتفع ایران می باشد.
تیغه های فنی و با ابهت ژاندارک در مسیر صعود جذابیتی خاص برای خلنو می باشد. برای عبوراز این تیغه ها که در ارتفاع 4200 متری قرار دارند باید یک پا را در یک سمت کوه و پای دیگر را در سمت مقابل گذاشت و به اصطلاح خر سواری کرد. (روی صخره های سوار شد) عبور از تیغه های ژاندارک و جدال با سنگ و صخره در ارتفاع بالای 4000 متر باعث پمپاژ آدرنالین در بدن می شود.
نمای زیبای دریاچه خرس چال و دره ی زیبای وارنگرود از روی قله ویژگی دیگر این کوه می باشد.
از روی قله تمامی قلل مهم البرز مرکزی به خوبی نمایان هستند. از دماوند تا علم کوه و توچال تا آزاد کوه و هیمنطور بسیاری از قلل مرتفع و مهم دیگر
قله خلنو یکی از سرسخت ترین قله های البرز می باشد. برای رسیدن به قله نیاز به حدود 14 کیلومتر کوهنوردی در مسیر رفت و همین مقدار برای برگشت است . حدود 2100 متر به صورت عمودی صعود می شود.
تمامی این ویژگی ها سبب شده تا خلنو یکی از زیباترین کوه های ایران باشد.
عکس از مسعود فرح بخش