نوشته‌ها

لوسی واکر؛ کوهنوردی که در راه آزادی گام برداشت

نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش

لوسی واکر از پیشگامان کوهنوردی زنان و اولین کوهنوردی حرفه ای خانم در کوه های آلپ بود که سال ها به طور مستمر در منظقه آلپ کوهنوردی کرد. او در خط مقدم کوهنوردی زنان بود و در زمانی که حتی مردان باور به صعود های او نداشتند، او با بالا رفتن از قلل سرسخت آلپ در راه آزادی اجتماعی زنان گام برداشت.
لوسی واکر در سال 1836 در کانادا متولد و در زادگاه اصلی اش لیورپول بزرگ شد. لوسی در کودکی به همراه والدینش به کوهپایه های آلپ می رفت و در حالیکه برادر و پدرش به صعود کوه ها می پرداختند، او از تماشای مناظر اطراف لذت می برد. برادر و پدر لوسی از کوهنوردان حرفه ای آن زمان بودند و مشوق اصلی او برای رسیدن به رویایش. لوسی واکر در سال 1858 از دو گذرگاه کوهستان آلپ Theodal و Monte moro عبور کرد و با استفاده از تجربیات این سفر در سال بعد شروع به اولین صعود حرفه ای دوران کوهنوردی اش کرد.
لوسی واکر در سال 1859 با صعود به کوه 3629متری Altes در سوئیس متوجه شد که از این پس بالا رفتن از کوه ها تنها کاریست که می تواند به او آرامش دهد. پدر لوسی به او پیشنهاد که در جریان این صعود از راهنمای کوهستان و دوست دیرینه اش Melchior Anderegg استفاده کند. کوهنوردی لوسی با سرپرستی آندرگ شروع صعودهای جدی تر او بود. بسیاری از صعودهای لوسی واکر در آن زمان از سوی جامعه کوهنوردی مورد قبول واقع نمی شد. مردان کوهنورد بریتانیایی نمی توانستند باور کنند که یک زن چنین با قدرت می تواند به قلل سرسخت آلپ صعود کند. در آن زمان کوهنوردی یک زن و انجام دادن کاری به جز امورات اولیه خانه، امری نبود که برای مردان انگلیسی چندان خوشایند باشد از همین روی اغلب صعودهای لوسی واکر همراه پدر و برادرش و همینطور راهنمای همیشگی کوهستان خانواده واکر، آقای آندرگ انجام شد.

لوسی واکر و پدرش در زرمات سوئیس در جریان صعود ماترهورن

خانم لوسی واکر و به همره پدرش فرانک واکر(نشسته چپ) و سرپرست گروه ملکیور آندرگ(ایستاده وسط)

در سال 1871 لوسی واکر متوجه شد که خانم Meta Brevoort کوهنورد زن امریکایی در حال تدارک برای صعود به قله ماترهورن است. خانم برووت در سال 1869 بر روی ماترهورن تلاش کرد و به دلیل شرایط بد هوا مجبور به بازگشت از ارتفاع 4000 متری شد. بنابراین لوسی واکر تصمیم گرفت که هرچه سریع تر به این رویای دیرینه اش پایان دهد. او به همراه پدر و برادرش در قالب گروهی به سرپرستی آندرگ به عنوان اولین زن و فقط 7 سال بعد از اولین صعود موفق ماترهورن توسط ادوارد ویمپر، موفق به صعود این کوه سرسخت شد. صعود ماترهورن توسط لوسی واکر مانند یک بمب در باشگاه کوهنوردی بریتانیا سر و صدا کرد و سرانجام بعد از این صعود بود که کوهنوردان مرد او را جدی گرفتند! خانم لوسی واکر سرانجام ثابت کرد که یک کوهنورد زن نیز می تواند به کوه های آلپ صعود کند.

خانم لوسی واکر در مسیر ماترهورن

خانم لوسی واکر در حین کوهنوردی

از دیگر صعود های خانم واکر اولین صعود موفق کوه بالمهورن و اولین زن صعود کننده به کوه های ایگر و واترهورن است.
لوسی واکر 21 سال به طور حرفه ای در آلپ کوهنوردی کرد و به بیش از 90 قله منطقه صعود کرد. او اولین زنی بود که به بسیاری از این قلل صعود کرد. لوسی واکر بعد از پایان دوران کوهنوردی اش همچنان به کوهپایه های آلپ می رفت و حین قدم زدن و دیدن مناظر کوه هایی که زمانی همه آنها را درنوردیده بود، با دوستان قدیمی اش نیز دیدار می کرد.
با تمام شایستگی و قدرتی که لوسی واکر داشت، هرگز اجازه پیدا نکرد به عضویت باشگاه کوهنوردی بریتانیا درآید و فقط با تاسیس بخش بانوان این باشگاه در مدت کوتاهی به عنوان مدیر باشگاه مشغول به کار شد.
لوسی واکر در سال 1916 و در سن 80 سالگی در منزلش در لیورپول از دنیا رفت.

 

منابع:

www.wiredforadventure.co.uk

www.findagrave.com

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

کوهنوردی تا آخرین گام ها

نویسنده: مسعود فرح بخش

در 13 سپتامبر 1950 در یوتا آمریکا یکی از نام آوران دنیای کوهنوردی، جف لوه (jeff lowe) متولد شد. جف لوه از آن دسته نام هایی در کوهنوردی است که حتی اگر از صعودهای او اطلاع نداشته باشید حتما نام او به گوشتان خورده چرا که او به همراه برادرش گرگ لوه (greg lowe) خالق کمپانی lowe alpine بودند.
تولیدی که با ساخت کوله پشتی و لباس های چندلایه با خاصیت تنفسی به اوج شهرت رسید اما جف لوه برای انجام کارهایی بزرگ تر، نامش در تاریخ کوهنوردی جهان و آمریکا جاودان شده است. او مبتکر صعودهای ترکیبی (یخنوردی و سنگنوردی) است و بیش از 1000 مسیر جدید در کوه های راکی ، آلپ و هیمالیا با نام او گره خورده است. سفرهای کوتاه با کمترین ابزار و صعودهای سریع به کوه های دنیا او را به یکی از سرآمدان سبک کوهنوردی آلپی در دنیا تبدیل کرده است.

جف لوه jeff lowe کوهنورد نام دار امریکایی

جف لوه در جریان صعود کوه آمادابلام

او کوهنوردی را از هشت سالگی همراه پدرش شروع کرد و صعود به برج بی نام ترانگو ، صعود انفرادی به آمادبلام ، گشایش مسیری مستقیم تا قله ایگر به شکل انفرادی و بدون بولت و اولین صعود زمستانی گراند تتون فقط بخش کوچکی از فعالیت های او می باشد.
در سال 2017 به پاس یک عمر فعالیت در حوزه کوهنوردی کلنگ طلایی دوران به او اهدا شد.
متاسفانه جف لوه اکنون ده سال است که از بیماری ALS رنج می برد و توانایی حرکت ندارد اما تا آخرین روزهایی که در پاهایش قدرت داشت به کوهنوردی، تولید و آموزش مشغول بود.

جف لوه jeff lowe در روزهای ناتوانی بر روی ویلچر همراه خانواده

جف لوه به همراه خانواده اش در روزهای ناتوانی بر روی ویلچر

منبع: ویکیپدیا ، وبلاگ کوه قاف

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

ماترهورن ؛ هرم قاتل

نویسنده: مسعود فرح بخش

کوه ماترهورن به ارتفاع 4478 متر در مرز بین سوئیس و ایتالیا یکی از زیبا ترین ، فنی ترین و خطرناک ترین کوه های دنیا می باشد.

دیواره شمالی ماترهورن یکی از مشکل ترین و بزرگترین دیواره های آلپ و اروپا و جز 6 دیواره شمالی بزرگ آلپ است.

ماترهورن با اینکه بلندترین کوه آلپ نیست اما به نماد کوهستان آلپ و یکی از نمادهای کشور سوئیس تبدیل شده است.

شکل ظاهری این کوه به شکل یک هرم چهار وجهی است که هر وجه آن رو به یکی از جهات جغرافیایی می باشد. هر چهار رخ ماترهورن بوسیله یخچال های بزرگ احاطه شده است.

اولین صعود موفق بر روی ماترهورن در سال 1865 میلادی انجام شد. در این صعود چهار تن از اعضای تیم صعود کننده در هنگام فرود دچار سانحه شدند و جان خود را از دست دادند. دیواره شمالی ماترهورن یکی از دشوارترین مسیرهای کوهنوردی در آلپ می باشد که تا سال 1931 بدون صعود بود.

به لحاظ آمار تلفات و کشته شده ها ماترهورن یکی از پرتلفات ترین و خطرناک ترین کوه های دنیاست. تا کنون در حدود 500 کوهنورد در ماترهورن جان خود را از دست دادند.

ماترهورن دارای چهار رخ می باشد که هر یک به سمت یکی از جهات اصلی قرار دارد. رخ شمالی ، شرقی و غربی در کشور سوئیس و رخ جنوبی در کشور ایتالیا قرار دارد.

ماترهورن یک کوه منفرد است .به دلیل انفرادی بودن کوه و  موقعیت جغرافیایی دارای آب و هوایی بسیار متغیر می باشد بطوریکه آب و هوای ماترهورن با سرعت بسیار زیادی تغییر می کند.

800px-Banner_clouds

ظاهر هرمی شکل ماترهورن و قرار گیری در عرض جغراقیایی 45 درجه باعث تغییرات آب وهوایی سریع در کوه ماترهورن می شود

در قرن هجدهم میلادی کوهستان آلپ برای گردشگران و بخصوص کوهنوردان روز به روز جذاب تر شد. شکل ظاهری منحصر به فرد ماترهورن و تبدیل شدن آن به نماد آلپ ، در راس توجهات گردشگران قرار گرفت.

یکی از شهرهای معروف برای صعود به ماترهورن شهر زرمات در سوئیس است. هرم زیبای ماترهورن از این شهر چشم هر گردشگری را به خود خیره می کند. مسئولین شهر زرمات و دولت سوئیس برای جذب بیشتر گردگر مسیرهای رسیدن به ماترهورن را راحت کردند.

800px-1_zermatt_night_2012

نمایی از شهر زرمات و کوه ماترهورن

از این رو خط ریلی و ایستگاه راه آهن و همینطور تله کابین برای رسیدن به ارتفاعات ماترهورن راه اندازی شده است.

ایستگاه راه آهن زرمات که تا کوه پایه های ماترهورن امتداد دارد مرتفع ترین سیستم حمل ریلی در اروپا می باشد.

اولین تلاش برای رسیدن به قله در سال 1857 انجام شد. سال های بعد تلاش های بسیاری در این کوه انجام شد تا اینکه سرانجام در سال 1865 میلادی این کوه صعود شد.

اولین صعود زمستانی ماترهورن در سال 1882 انجام شد.

دیواره شمالی ماترهورن سال ها بدون صعود بود تا اینکه در سال 1931سرانجام صعود شد.

در سال 2006 کوهنورد مشهور اولی استک مسیر دیواره شمالی ماترهورن را در 1 ساعت و 56 دقیقه صعود کرد.

مسیرهای صعود:

امروزه ماترهورن از تمام مسیرها در تمام فصل ها بارها صعود شده. راهنمایان آلپ در فصل تابستان و فصل صعود هر ساله تعداد زیادی کوهنورد را به ماترهورن می برند.

ماترهورن دارای 4 یال(شمال شرقی ، شمال غربی ، جنوب شرقی ، جنوب غربی) و 4 دیواره(شمالی ، جنوبی ، غربی ، شرقی) برای صعود است. مسیر اصلی و پر طرفدار صعود به قله ماترهورن “مسیر هورنلی” یعنی یال شمال شرقی می باشد. این مسیر با طناب های ثابتی که در برخی نقاط نصب می شود برای کوهنوردان حرفه ای آلپ چندان صعود دشواری نیست اما بازهم مسیر چالش انگیزی است.

یال شمال شرقی:

مسیر شمال شرقی یا مسیر هورنلی(Hörnli) مسیر اصلی صعود به ماترهورن است. کوهنوردان بعد از شهر زرمات با استفاده از تاسیسات تله کابین تا ارتفاع 3260 متر می روند. قرارگاه هورنلی با امکانات رفاهی مناسب در ابتدای مسیر قرار دارد و کمپ اصلی کوهنوردان در این صعود از یال شمال شرقی است. کوهنوردان شب را در این نقطه سپری می کنند و صبح روز بعد در حدود ساعت 3:30 صبح صعودشان به ماترهورن را آغاز می کنند.اگر همه چیز یاری کند و هوای متغیر ماترهورن و ابرهای طوفانی مجال دهند کوهنوردان در همان روز قله را صعود می کنند و قبل از غروب به محل کمپ اصلی بازمیگردند. در این مسیر جانپناه یا کلبه سولوای(solvay) در ارتفاع 4003 متری قرار دارد. از این جانپناه فقط برای مواقع اورژانسی و ویژه استفاده می شود.

800px-Hörnlihütte

قرارگاه کوهنوردی هورنلی

solvay-hut-matterhorn-mountain-switzerland-1

کلبه سولوای در ارتفاع 4000 متری ماترهورن در یال شمال شرقی (مسیر هورنلی) ، از این جانپناه فقط در شرایط اورژانسی استفاده می شود و داخل آن لوازم ضروری بقا و نجات موجود است

solvay-hut-matterhorn-mountain-switzerland-3

موقعیت قرار گیری جانپناه سولوای در یال شمال شرقی ماترهورن

مسیر اصلی (مسیر هورنلی) که نقطه شروع قرارگاه هورنلی در ارتفاع 3260 متر است و زمان رسیدن به قله از این مسیر حدود 6 ساعت است.

هزینه صعود به ماترهورن از پناهگاه هورنلی و مسیر شمال شرقی برای راهنما و 6 شب اقامت در پناهگاه هورنلی به همراه تامین تمامی لوازم فنی که در طول مسیر ممکن است نیاز شود برای هر نفر 1850 یورو می باشد.

یال شمال غربی:

مسیر زومات (Zmutt) که نقطه شروع قرارگاه هورنلی در ارتفاع 3260 متر یا قرارگاه شونبیِل(Schönbiel) در ارتفاع 2694 متر است. رسیدن به قله از این مسیر بین 7 تا 10 ساعت است.

800px-Schönbiel

قرارگاه شونیبیل Schönbiel

یال جنوب غربی

مسیر لیون در ایتالیا که نقطه شروع پناهگاه کارل در ارتفاع 3828 متر است. از این مسیر حدود 5 ساعت زمان برای رسیدن به قله لازم است.

800px-Rifugio_Carrel

پناهگاه کارل

مسیر جنوب شرقی:

مسیر فورگن . در این مسیر حدود 7 ساعت زمان برای رسیدن به قله لازم است.

 

دیواره های ماترهورن

دیواره شمالی

نقطه شروع این مسیر پناهگاه شونبیِل در ارتفاع 2694 متری است. رسیدن به قله از این مسیر دشوار به طور نرمال برای کوهنوردان حدود 14 ساعت طول می کشد.

اولی استک کوهنورد نامدار سوئیسی در سال 2006 این مسیر را در 1 ساعت و 56 دقیقه صعود کرد.

Matterhorn_-_North_face_crop

دیواره شمالی

دیواره غربی

نقطه شروع این مسیر پناهگاه شونبیِل در ارتفاع 2694 متری است. کوهنوردان و دیواره نوردان حدود 12 ساعت زمان برای رسیدن به قله از این دیواره نیاز دارند.

west

دیواره غربی

دیواره جنوبی

از مسیر دویاره جنوبی که در کشور ایتالیا قرار دارد 15 ساعت زمان برای رسیدن به قله نیاز است.

soute

دیواره جنوبی

دیواره شرقی

نقطه شروع این مسیر نیز پناهگاه هورنلی است. حدود 14 ساعت زمان برای رسیدن به قله از این دیواره نیاز است.

East_face_crop

دیواره شرقی

شکل ظاهری ماترهورن و تبدیل شدن به نماد آلپ ، همچنین خطرناک بودن ، مشکل بودن و حوادث ناگواری که در این کوه اتفاق افتاده سبب شده که ماترهورن سوژه بسیاری از فیلم های سینمایی بشود.

ماترهورن یکی از زیباترین کوه های آلپ و شاید دنیا هر ساله پذیرای تعداد زیادی کوهنورد و گردشگر از سرتاسر دنیا است . دولت سوئیس و ایتالیا به همراه باشگاه های کوهنوردی این دو کشور امکانات بسیار زیادی را به کوهنوردان برای صعود به این کوه زیبا ارائه می دهند.در سال 2015 جشن بزرگی به مناسبت صد و پنجاهمین سالروز اولین صعود به ماترهورن در پناهگاه هورنلی برگزار شد. تبلیغات گسترده دولت سوئیس و ایتالیا سبب شده که امروزه ماترهورن به یکی از شناخته شده ترین کوه های دنیا و همینطور به یکی از مهم ترین جاذبه های طبیعی اروپا تبدیل شود.

برگرفته از:

http://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/europe/switzerland/zermatt/articles/How-to-climb-the-Matterhorn/

http://www.climbing.com/news/10-things-you-may-not-know-about-the-matterhorn/

https://en.wikipedia.org/wiki/Matterhorn

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

6 دیواره بزرگ شمالی در آلپ

مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش

در دنياي کوهنوردي ، کوهستان ها با ارزش هاي گوناگون تقسيم و طبقه بندي مي شوند.

ارتفاع ، درجه ي فني ، مکان جغرافيايي ، رشته کوه و … از مواردي هستند که باعث طبقه بندي کوه ها و وجه تمايز آنها مي شوند.

 

زمانيکه بحث درجه ي فني بودن کوه ها لحاظ مي شود بدون شک کوهستان آلپ در اين طبقه بندي حرف هاي زيادي براي گفتن خواهد داشت.

در آلپ 6 ديواره در جبهه شمالي کوه هايش قرار دارند که نسبت به قسمت هاي ديگر مشکل تر و مرتفع تر مي باشند.

 

به اين شش ديواره ” شش ديواره ي شمالي کلاسيک” يا شش ديوره شمالي آلپ گفته مي شود که صعود آنها براي کوهنوردان فني کار از اهميت بالايي برخوردار است و صعود هريک نياز به تمرينات زياد و شرايط خاص خودش را دارد.

 

صعود به تمام اين ديواره هاي شمالي از چالش هاي دنياي کوهنوردي فني در آلپ مي باشد تلاشي که سرانجام در سال 1954 کوهنوردان اروپايي موفق به انجام اين کار شدند.

اين 6 ديواره عبارتند از :

 

Tre Cime di Lavaredo 2999 m

Eiger 3970 m

Grandes Jorasses 4208 m

Matterhorn 4478 m

Petit Dru 3754 m

Piz Badile 3308 m

 

به لحاظ درجه سختي سه ديواره ي شمالي ايگر ، ماترهورن و گراندس خوراسس مشکل تر از سه ديواره ي ديگر مي باشند از اينرو به ” سه گانه  ها ” مشهور هستند. صعود به اين سه گانه ها کاري دشوار در دنياي کوهنوردي مي باشد.

800px-Cima_grande

دیواره شمالی The Tre Cime di Lavaredo(به ایتالیایی) در شمال ایتالیا که آلمانها به آن Drei Zinnen نیز می گویند

eiger

دیواره شمالی ایگر از مشکل ترین مسیرهای دیواره نوردی در دنیا

GrandesJorasses

دیواره شمالی گرند خوراسس

Matterhorn_-_North_face_crop

دیواره شمالی ماترهورن

800px-petit Drus_-_North_face

دیواره شمالی Petit Dru

Badile

دیواره شمالی Piz Badile در مرز سوئیس و ایتالیا

منبع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Great_north_faces_of_the_Alps

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
 

خطرناک ترین کوه های دنیا

مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش

“کوهنوردان وقتی کرامپون خود را بپوشند ، باید خطر را بپذیرند”

ورزش کوهنوردی به جهت قرارگیری در طبیعت بکر و خشن کوهستان و دور بودن از امکانات و محیط های شهری و همینطور غیر قابل پیش بینی بودن اتفاقات درون آن ، جز یکی از ورزش های پرخطر دنیاست.

در این بین برخی از کوه ها و برخی از مسیرهای کوهنوردی نسبت به سایرین مشکل تر و خطرناک تر هستند و احتمال وقوع حادثه در آنها بیشتر است.

این کوه ها به جهت فنی بودن ، صعب العبور بودن ، شرایط آب و هوایی و ارتفاعشان غیر قابل پیش بینی ، خطرناک و مشکل و “قاتل” هستند.

در زیر به 11 کوه خطرناک دنیا اشاره شده:

 

11- کوه فیتز روی Fitz Roy

800px-Fitz_Roy_Chalten_Argentina_Todor_Bozhinov_2013

کوه سرسخت فیتز روی با مسیرهای فنی و دشوار

1024px-165_-_Fitz_Roy_-_Janvier_2010_-_Downsample

فیتز روی در مرز آرژانتین و شیلی در منطقه پاتاگونیا

کوه فیتز روی در منطقه پاتاگونیا در مرز آرژانتین و شیلی واقع شده. این کوه با ارتفاع 3405 متر یکی از چالش برانگیز ترین کوه های دنیا می باشد. قله فیتزروی از تمام جهات با شیب های بسیار تند سنگی محاصره شده است و صعود به این کوه احتیاج به مهارت و تکنیک بسیار بالایی دارد. کوچکترین اشتباهی در حین صعود می تواند منجر به بروز حادثه شود.

امروزه ممکن است در فصل صعود در یک روز حتی بیش از 50 کوهنورد به قله اورست صعود کنند اما فیتز روی ممکن است در طول یکسال حتی یکبار هم صعود نشود.

 

10- دنالی Denali

نمایی از کوه دنالی در پارک ملی دنالی و جاده دنالی در ایالت آلاسکای آمریکا

دنالی 1

کوه دنالی یا با نام مک کینلی در مرتفع ترین کوه قاره آمریکای شمالی

DenaliFinalSummitRidge

قسمت انتهای مسیر دنالی

کوه دنالی مرتفع ترین کوه آمریکای شمالی و یکی از سخت ترین کوه های دنیا می باشد.این کوه به لحاظ اختلاف ارتفاع کمپ اصلی تا قله بیشترین فاصله را در بین همه کوه های دنیا دارد.

از چالش های این کوه مسیر طولانی ، دمای بسیار پایین کوه ، جدال با یخ و سنگ ، همینطور ارتفاع بالا و تغییرات سریع آب و هوایی است.

نرخ صعود به کوه دنالی 50% است یعنی نیمی از برنامه های کوهنوردان برای صعود به دنالی غیرموفق است. تا کنون بیش از 100 کوهنورد در راه رسیدن به دنالی یا فرود از آن جان خود را از دست داده اند.

 

9- کوه اورست Mt. Everest

everest

بام دنیا ؛ قله اورست در مرکز

everest

اورست مرتفع ترین کوه دنیا ، بدون شک مقصد نهایی اکثر کوهنوردان در سرتاسر دنیاست.

ارتفاع زیاد ، تغییرات سریع آب و هوایی و طوفان های ناگهانی از چالش های صعود به بام دنیا است. تا کنون بیش از 5500 کوهنورد به قله اورست صعود کردند اما بیش از 200 تن نیز در این کوه کشته شدند. در سال 2015 سقوط بهمن فقط در یک روز منجر به مرگ 12 شرپا شد. در سال 2016 بر اثر زلزله در یک روز 19 نفر از کوهنوردان و خدمه در اورست جان خود را از دست داده اند. امروزه با اینکه صعود به اورست کار چندان سختی در دنیای کوهنوردی حساب نمی شود اما خطر در تمام طول مسیر در کمین کوهنوردان است.

 

8- کوه بینتها براک Baintha Brakk

Baintha Brakk

کوه بینتها براک ملقب به “کوه آدم خوار”

bainta

بینتها براک در قراقروم پاکستان

کوه بینتها براک ملقب به “کوه آدم خوار” با ارتفاع 7285 متر در قراقروم پاکستان یکی از سخت ترین و خطرناک ترین کوه های دنیا است.

تا کنون فقط دو صعود موفق بر روی این کوه انجام شده است . صعود اول این کوه در سال 1977 انجام شد و بعد از آن سال ها تا سال 2001 بدون صعود باقی ماند.

مسیر بسیار صعب العبور ، طوفان و تغییرات آب و هوایی و همینطور 20 تلاش ناموفق ، بینتها براک را تبدیل به یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا کرده است.

 

7- کوه وینسون Mt. Vinson

کمپ اصلی کوه وینسون

کمپ اصلی کوه وینسون

قله وینسون ، مرتفع ترین قله قطب جنوب

قله وینسون ، مرتفع ترین قله قطب جنوب

کوهنوردان به وسیله هواپیماهای مخصوص وارد قط جنوب می شوند

کوهنوردان به وسیله هواپیماهای مخصوص وارد قطب جنوب می شوند

شاید ارتفاع 4892 متر برای یک کوه ارتفاع چندان بلندی نباشد اما نه وقتی این کوه بلندترین نقطه قطب جنوب باشد.

دمای بسیار سرد و همینطور یخی بودن سرتاسر مسیر کوه ویسنون را به یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا تبدیل کرده است. این کوه فقط در دو ماه دسامبر و ژانویه قابل صعود است و میانگین دما در طول این دو ماه با وجود اینکه خورشید 24 ساعت در آسمان است حدود 30- درجه سانتیگراد می باشد.

تا کنون حدود 1400 نفر کوه ویسنون را صعود کرده اند.

 

6- کوه ماترهورن Matterhorn

mater

ماترهورن در مرز سوئیس و ایتالیا

mater2

مسیر ماترهورن

کوه ماترهورن ملقب به هرم قاتل با ارتفاع 4478 متر در مز بین سوئیس و ایتالیا قرار دارد. این کوه دارای 4 دیواره و 4 یال صعود می باشد. تمامی مسیرهای آن فنی و مشکل می باشند. دیواره شمالی این کوه یکی از مشکل ترین و بزرگ ترین دیواره های آلپ می باشد. تا کنون بیش از 500 کوهنورد در ماترهورن جان خود را ازدست داده اند. شیب زیاد مسیر ، فنی بودن مسیر و تغییرات سریع آب و هوایی باعث شده تا میزان تلفات در ماترهورن بالا باشد.

 

5- کوه ایگر Eiger

Wetter Shreck Valley A

نمایی از کوه ایگر

Eiger-seen-from-Kleine-Scheidegg1

نمایی از کوه ایگر و دیواره شمالی آن

کوه ایگر با ارتفاع 3970 متر در کشور سوئیس و در رشته کوه آلپ واقع است.اولین صعود ایگر در سال 1858 انجام شد اما دیواره شمالی آن تا سال 1938 بدون صعود بود.

دیواره شمالی ایگر تا سال 1935 باعث مرگ 64 کوهنورد شد و کوهنوردان به آن لقب “دیواره قاتل” دادند. این مسیر بسیار فنی و با خطر ریزش سنگ در سرتاسر مسیر است و از اینرو کوه ایگر یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا به شمار می رود.

 

4- کانجن چونگا Kangchenjunga

Kangchenjunga_East_Face

رخ شرقی کانچن جونگا

Kangchenjunga_South_Face

رخ جنوبی کانچن جونگا

کانجن چونگا سومین کوه مرتفع دنیا ؛ در مرز بین نپال و هندوستان قرار دارد. وقتی به نرخ مرگ و میر کوهنوردان در این کوه نگاه کنیم متوجه خطرناک بودن این کوه برای کوهنوردان می شویم.

حدود 300 نفر تا کنون به قله این کوه صعود کردند در حالیکه حدود 50 نفر در این کوه جان باختند. این اعداد نشان می دهد که کانجن چونگا برای کوهنوردان کوهی سخت و بسیار خطرناک است.

 

3- نانگاپاربات Nanga Parbat

Nanga_Parbat_The_Killer_Mountain

نانگاپاربات

 

Nanga_Parbat_Rupal_Base_camp,_Gilgit_Baltistan

جبهه روپال نانگاپاربات

نانگاپاربات ملقب به کوهستان قاتل نهمین کوه مرتفع دنیاست که در کشور پاکستان قرار دارد. مسیرهای صعود به این کوه جز سخت ترین مسیرهای کوهنوردی در دنیا هستند. تا کنون کمتر از 350 کوهنورد به ناگاپاربات صعود کردند و حدود 70 کوهنورد نیز در نانگاپاربات جان باخته اند. تعداد بالای تلفات باعث شده تا این کوه را “کوهستان قاتل” صدا کنند.

در سال 2013 با حمله نیروهای شبه نظامی طالبان به کمپ اصلی این کوه ، ده کوهنورد در یک روز کشته شدند.

 

2- K2

800px-K2_Nordseite

کی 2

K2_2006b

کی 2 یا کوهستان وحشی در قراقروم پاکستان

 

k2  بلند ترین نقطه پاکستان و دومین کوه مرتفع دنیا بدون شک مشکل ترین و فنی ترین کوه دنیا است. رسیدن به قله حتی از مسیر نرمال نیز بسیار مشکل و نیاز به بالاترین مهارت های کوهنوردی دارد. K2 که به آن لقب “کوهستان وحشی” داده اند یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا است. از هر 4 نفری که اقدام به صعود این کوه می کنند یکی جان خود را از دست می دهد.

 

1-آناپورنا Annapurna

Annapurna2_(4520840799)

آناپورنا ، خطرناک ترین کوه دنیا

بدون شک آناپورنا ، دهمین کوه مرتفع دنیا که در کشور نپال قرار دارد ، خطرناک ترین کوه دنیا است.

از هر 3 نفری که اقدام به صعود این کوه می کنند یکی جان خود را از دست می دهد. آناپورنا بالاترین نرخ مرگ و میر در همه کوه های دنیا را داراست. تا کنون کمتر از 200 نفر موفق به صعود آناپورنا شدند اما بیش از 60 کوهنورد جان خود را در این کوه خطرناک از دست داده اند.

 

منبع:

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
 

یولی اشتک، ماشین سوئیسی