نوشته‌ها

چالش هفت قله مرتفع هفت قاره جهان

 

نویسنده: مسعود فرح بخش

یکی از چالش های دنیای کوهنوردی صعود به مرتفع ترین قلل هفت قاره زمین می باشد. بر طبق این چالش کوهنوردان می بایستی به 7 قاره ی دنیا در 7 نقطه ی زمین سفر کنند. این چالش به لحاظ سختی از دیگر چالش های کوهنوردی از درجه سختی پائین تری برخوردار است اما سفر به دور دنیا و همینطور صعود به قلل کمتر شناخته شده و صرف هزینه بالا برای رسیدن به این چالش از سختی های آن می باشد.

امروزه بر طبق قرارداد هفت قاره بر روی کره زمین وجود دارد(به ترتیب بزرگ ترین به کوچک ترین):

آسیا ، آفریقا ، آمریکای شمالی ، آمریکای جنوبی ، جنوبگان ، اروپا ، اقیانوسیه

به لحاظ جغرافیایی قاره  تعریف واحدی ندارد. بر اساس یکی از تعاریف قاره به انبوه سرزمین هایی گفته می شود که بصورت پیوسته به هم متصل می باشند و کل مجموعه مانند یک جزیره ی بزرگ توسط آب احاطه شده است. بر طبق این تعریف استرالیا یک قاره مجزا می باشد.

یکی دیگر از تعاریف مربوط به قاره مفهوم “فلات قاره” می باشد. بر طبق این تعریف امتداد خشکی ها در داخل آب نیز شامل قاره می شود که بر اساس این تعریف جزایر اطراف استرالیا نیز جز یک قاره واحد یعنی اقیانوسیه محسوب می شوند.

اما تعریف قاره ها باز هم محدود به دو مفهوم بالا نمی شود ،به طور خاص دو قاره ی اروپا و آسیا به هم متصل می باشند و وجه تمایز آنها رشته کوه اورال در بین ایندو قاره است. گاهی این دو قاره یک قاره واحد تلقی می شود که به آن اوراسیا گفته می شود.

این اختلاف تعاریف قاره باعث اختلاف بر سر فهرست 7 قله شده به طوریکه امروزه 4 لیست مختلف “هفت قله ی هفت قاره” وجود دارد.

اولین تلاش ها برای فتح هفت قله از دهه 50 میلادی شروع شد. در سال 1956 ویلیام هاکت کوهنورد آمریکایی توانست 5 قله از هفت قله را صعود کند. آقای هاکت در آن زمان دو صعودش به اورست و کوه ویسنون در قطب جنوب باقی ماند که هرگز نتوانست آنرا تکمیل کند.

در سال 1978 رینهولد مسنر اولین کسی بود که به 6 قله از هفت قله رسید.اما مسنر اعتقاد داشت که بلندترین نقطه قاره اقیانوسیه کوه “کارستنز” با ارتفاع 4884 متر می باشد و او به این کوه صعود کرد. اما مسنر علاوه بر این کوه به “کاسیزکو” نیز صعود کرد. مسنر در سال 1986 با صعود به کوه وینسون در قطب جنوب پنجمین شخصی شد که این چالش را به پایان رساند و اولین شخصی شد که تمامی این 7 یا به عبارت بهتر 8 قله را بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد.

مسنر بعد از اتمام این پروژه فهرست پیشنهادی خود را ارئه داد که ” فهرست مسنر” مشهور شد.

در سال 1985 “ریچارد باس” کوهنورد و سرمایه دار آمریکایی با صعود به قله اورست بعنوان اولین شخصی که هفت قله ی از هفت قاره را صعود کرده شناخته شد.(ریچارد باس با 55 سال سن در آن زمان مسن ترین فردی بود که به اورست صعود کرد)

ریچارد باس بعد از اتمام این پروژه فهرست خود را ارئه داد اما “فهرست باس” کمی راحت تر از فهرست مسنر می باشد. اختلاف بین ایندو فهرست بر سر بلندترین قله قاره اقیانوسیه می باشد . امروزه عده ی زیادی از کوهنوردان در راه رسیدن به این چالش هر دو قله را صعود می کنند.به غیر از این عده ای کمتر هم هستند که علاوه بر این هشت قله ، مون بلان را نیز صعود می کنند.

این هفت قله بر اساس 4 تعریف مختلف عبارتند از:

آسیا آمریکای جنوبی آمریکای شمالی آفریقا اروپا جنوبگان اقیانوسیه
1

(فهرست ریچارد باس)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

البروس 5642 متر

(روسیه)

کوه وینسون 4892 متر کاسیزکو

2228 متر

(استرالیا)

2

(فهرست رینهولد مسنر)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

البروس 5642 متر

(روسیه)

کوه وینسون 4892 متر پونکاک جایا 4884 متر

(اندونزی)

3 اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

مون بلان 4810 متر

(ایتالیا و فرانسه)

کوه وینسون 4892 متر پونکاک جایا 4884 متر

(اندونزی)

4 اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

مون بلان 4810 متر

(ایتالیا و فرانسه)

کوه وینسون 4892 متر کاسیزکو

2228 متر

(استرالیا)

 

طبق لیست بالا برخی معتقدند قله مون بلان واقع در آلپ بلندترین نقطه اروپا می باشد اما بسیاری دیگر از کوهنوردان عقیده دارند از آنجا که البروس در تقسیمات سیاسی در کشور روسیه و در قاره ی اروپا قرار دارد و همینطور چون ارتفاع آن بلندتر است ، باید آنرا بعنوان مرتفع ترین نقطه قاره اروپا در نظر گرفت. در تلاش های اولیه برای رسیدن به 7 قله ، مون بلان قله ی مرتفع اروپا در نظر گرفته می شد اما امروزه تقریبا اکثریت آرا ، رای به البروس برای بلندترین نقطه اروپا داده است.

 

در سال 1986 کوهنورد کانادایی پاتریک مورو اولین شخصی بود که چالش هفت قله را بر اساس فهرست مسنر به پایان رساند.

در سال 1990 خانم جونکو تابئی اولین زنی شد که این چالش را به پایان رساند. خانم تابئی با صعود به اورست اولین زنی بود که کوه اورست را صعود کرد.

در سال 1996 کوهنورد آمریکایی کریس هاور هر هفت قله را صعود کرد و از هر هفت قله با اسکی فرود آمد.

در سال 2008 کوهنورد دانمارکی هنریک کریستینسن در 136 روز هر دو فهرست مسنر و باس را به پایان رساند و نام خود را در کتاب گینس به ثبت رسانید.

تا سال 2011 تعداد 118 کوهنورد موفق به اتمام این چالش بر اساس هر دو فهرست باس و مسنر شدند در واقع این کوهنوردان چالش “هشت قله” را به اتمام رساندند.

تا این سال 231 نفر موفق به انجام فهرست مسنر و 234 نفر موفق به انجام فهرس باس شدند.

بعد ها چالش دیگری بعنوان ” هفت قله ی دوم” مطرح شد. بر طبق این چالش کوهنوردان می بایستی دومین قله ی مرتفع هر قاره را صعود کنند. کریستین استانگل اتریشی در سال 2013 با صعود به K2 اولین شخصی بود که این چالش را انجام داد.

این چالش به جهت قرار گرفتن کوه K2 در آن بسیار سخت از چالش هفت قله ی اول می باشد.

 

everest

اورست ، مرتفع ترین کوه آسیا و دنیا

800px-Monte_Aconcagua

آکانکاگوآ ، مرتفع ترین کوه آمریکای جنوبی

دنالی یا مک کینلی ، مرتفع ترین کوه آمریکای شمالی

kilimanjaro_1840473b

کلیمانجارو ، مرتفع ترین کوه آفریقا

elbrus

البروس ، مرتفع ترین کوه اروپا

Mount_Kosciuszko01Oct06

کاسیزکو ، مرتفع ترین کوه اقیانوسیه بر اساس فهرست باس

Puncakjaya

پونکاک جایا ؛ مرتفع ترین کوه اقیانوسیه بر اساس فهرست مسنر

A_view_of_Mont_Blanc_from_the_Tour_du_Mont_Blanc,_2007

مون بلان ، مرتفع ترین کوه اروپا از دید برخی از کوهنوردان

کمپ اصلی کوه وینسون

کوه وینسون ، مرتفع ترین کوه قطب جنوب

 

برداشت از:

http://www.7summits-club.com/

http://7summits.com/

https://en.wikipedia.org/wiki/Seven_Summits

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

یرزی کوکوچکا ؛ نابغه ای تکرار نشدنی

نویسنده: مسعود فرح بخش

در 24 مارس سال 1948 در شهر کاتویک در خانواده ی فقیر لهستانی پسری به دنیا آمد که بعدها فصل نوینی در تاریخ کوهنوردی گشود.

“یرزی کوکوچکا” که دوستانش او را یورک(yorek) صدا می کردند بدون شک بهترین کوهنورد تمام تاریخ می باشد. زمانی که او پا به سرزمین ناشناخته ها در هیمالیا و قراقروم گذاشت کوه ها یکی پس از دیگری برای او سر تعظیم فرود آوردند.

کوکوچکا به قدری قدرتمند و نابغه بود که هر کوهی را اراده می کرد از آن بالا می رفت. او نه تنها به صعود از مسیرهای نرمال اعتقادی نداشت بلکه به صعود در فصل عادی نیز اعتقاد نداشت . همه ای اینها از کوکوچکا افسانه ای رقم زد ، افسانه ای که هنوز بعد از سال ها کسی به نزدیکی افتخارات او هم نرسیده است.

بسیاری از کارهایی که او انجام داده برای اولین بار و آخرین بار بوده و قبل و بعد از او هیچ کوهنورد دیگری به فکر انجام آنها هم نرفت.

در 18 سپتامبر 1987 او بعد از رینهولد مسنر دومین شخصی شد که همه قلل هشت هزاری را صعود کرد. همچنین کوکوچکا اولین کوهنوردی می باشد که 4 قله هشت هزار متری را در زمستان صعود کرده است. برخی صعود های او در هشت هزاری ها برای همیشه تاریخ ساز شدند. صعود او به K2 از مسیر جدید که به مسیر لهستانی ها معروف شد هرگز در تاریخ کوهنوردی تکرار نشد و این تنها یکی از کارهای شاخص او بود.

او به جز اورست تمامی قله ها را بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد.

کوکوچکا در لهستان به سختی کار می کرد و تامین هزینه و مخارج صعودهایش بسیار مشکل داشت. او از اینکه مجبور بود سخت کار کند اما رینهولد مسنر بدون هیچ دغدغه مالی مشغول تمریناتش بود و به فتوحاتش ادامه می داد؛ ناراحت بود.

یکی دیگر از کارهای کوکوچکا که او را از سایر کوهنوردان متمایز می کند صعود او به هر 14 قله هشت هزاری در زمان باور نکردنی 7 سال و 11 ماه و 14 روز است.

همینطور کوکوچکا تنها کوهنوردی در دنیا می باشد که توانسه دو قله ی هشت هزاری را در یک فصل و در یک زمستان صعود کند.

حاصل تلاش های کوکوچکا در هیمالیا و قراقروم گشایش 10 مسیر جدید و 4 صعود زمستانی می باشد.

کارنامه پر افتخار کوکوچکا در هشت هزاری ها:

1979 – لوتسه – مسیر نرمال

1980 – اورست – مسیر جدید

1981 – ماکالو – مسیر جدید ، شیوه آلپی ، سولو و انفرادی

1982 – برودپیک – مسیر نرمال – شیوه آلپی

1983 – گاشربروم 2 – مسیر جدید – شیوه آلپی

1983 – گاشربروم 1 – مسیر جدید – شیوه آلپی

1984 – برودپیک – مسیر جدید – تراورس قله شمالی ، مرکزی و قله اصلی – شیوه آلپی

1985 – داهولاگری – مسیر نرمال – صعود زمستانی

1985 – چوآیو – مسیر جدید – صعود زمستانی

1985 – نانگاپاربات – مسیرجدید

1986 – کانچن جونگا – مسیر نرمال – صعود زمستانی

1986 – k2  – مسیر جدید

1986 – ماناسلو – مسیر جدید – شیوه آلپی

1987 – آناپورنا – مسیر نرمال – صعود زمستانی

1987 – شیشاپانگما – مسیر جدید – شیوه آلپی – فرود با اسکی

1988 – آناپورنا – مسیر جدید – شیوه آلپی

c6df93ebbe71ab2ede3a2370be9b3956

c04e20b6a0a5d11c9d4fd974a03c032e

776154

کوه لوتسه تنها کوهی بود که کوکوچکا از مسیر نرمال در فصلی غیر زمستان صعود کرد. بنابراین او تصمیم که شاهکار خودش را کامل کند. در سال 1989 بار دیگر به هیمالیا برگشت و این بار دیواره مخوف جنوبی لوتسه را هدف گرفت.

او در کاتماندو طناب انفرادی 6 میلیمتر دست دومی را از تیم های کوهنوردی که آنجا بودند خریداری کرد. در ارتفاع 8200 متری دیواره جنوبی لوتسه در طول آخر مسیری که در آن روز قصد صعود داشت ، چند متر آخر را با همان طناب انفرادی صعود کرد و ناگهان طناب مستعمل پاره شد.

کوکوچکا چندین متر سقوط کرد و دنیا یکی از بهترین کوهنوردانش را برای همیشه از دست داد تا داستان های او و فتوحاتش مانند افسانه های قدیمی نسل به نسل بین کوهنوردان رد و بدل شود.

 داستان یکی از بهترین کوهنوردان تمام دوران در کوهی که از آن شروع کرده بود ، به پایان رسید.

دیواره جنوبی لوتسه بعد از آن هرگز صعود نشد و شاید هیچ وقت دیگر هم صعود نشود.

800px-Memorial_-_Rafal_Cholda,_Czeslaw_Jakiel_and_Jerzy_Kukuczka

یادبود یرزی کوکوچکا در کمپ اصلی اورست با دورنمایی از کوه لوتسه

جمله ی معروفی از رینهولد مسنر در مورد کوکوچکا وجود دارد:

“درسته که من اولین هستم اما بدون شک تو بهترینی”

شاید در واقعیت مسنر چنین جمله را به کار نبرده باشد اما حتی اگر چنین هم باشد ، بی شک کوکوچکا افسانه ایست تکرار نشدنی و کوهنوردیست بزرگ

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

یولی اشتک، ماشین سوئیسی