نوشته‌ها

جایزه کلنگ طلایی

نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش

جایزه کلنگ طلایی معتبرترین جایزه سالانه کوهنوردی است که از سال 1991 توسط مجله فرانسوی Montagnes و انجمن فرانسوی Le  groupe de haute montagne یا به اختصار GHM به کوهنوردانی که در سرتاسر دنیا برنامه های شاخص کوهنوردی انجام می دهند اهدا می شود.

 

انجمن فرانوسوی GHM با عضویت کوهنوردان فرانسوی و سایر کوهنوردان از سرتاسر دنیا به ارتقاء سطح فنی و کیفی برنامه های آنان کمک می کند. همینطور کوهنوردان سرتاسر دنیا می توانند با همدیگر آشنا شوند و از رزومه فعالیت هایشان آگاهی پیدا کنند.

 

نامزدهای جایزه کلنگ طلایی توسط GHM و Montagnes انتخاب می شوند و هر ساله مراسمی با حضور داوران ، برگزار کنندگان مراسم و کوهنوردان از سرتاسر دنیا در شهر شامونی فرانسه و کورمایور ایتالیا برگزار می شود و جایزه کلنگ طلایی که معتبرترین جایزه دنیای کوهنوردیست به منتخبین اهدا می شود.

 

کوهنوردانی که نامزد جایزه کلنگ طلایی می شوند نه تنها می بایستی یک برنامه خاص کوهنوردی در سطح جهانی را انجام دهند بلکه باید در اجرای برنامه های خود از موارد زیر نیز پیروی کنند:

استفاده از کمترین تجهیزات و در واقع شیوه آلپی و سبک بار بودن برنامه. طبق این اصل صعود ها باید با حداقل هزینه اقتصادی انجام شود. طناب های ثابت ، اکسیژن های مکل ، باربرها ، شرپاها و سایر عوامل انسانی می بایستی کمترین نقش را داشته باشد و یا به عبارتی نقشی نداشته باشد.

پایبند بودن به ارزش های اخلاقی ، احترام به جامعه محلی ، حفظ محیط زیست و اعتقاد به روح واقعی ورزش کوهنوردی می بایستی سر منشا برنامه ها قرار گرفته باشد.

مسیر و نوع برنامه می بایست خلاقانه باشد و انجام برنامه یک نوآوری در تاریخ کوهنوردی باشد.

در انتخاب نامزدها برای داوران نه تنها ارتفاع کوه چندان اهمیتی ندارد بلکه تکیه بر مهارت ، تجربه و دانش کوهنوردی بهمراه نوآوری ، خلاقیت و درجه سختی مسیر از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است.

بر طبق این اصل بسیاری از صعودهای کوهنوردان از مسیرهای عادی به مرتفع ترین قلل دنیا ، امروزه کاری بسیار عادی تلقی می شود و شامل هیچ یک از گزینه های بالا برای نامزدی در جایزه کلنگ طلایی نیست.

 

مراسم جایزه کلنگ طلایی برعکس سایر مراسم های ورزشی چندان رقابتی نیست و سرشار از احساسات است. داوران در برخی از سال ها جایزه کلنگ طلایی را به بیش از یک کوهنورد و یک برنامه اهدا کردند حتی در سال 2013 جایزه کلنگ طلایی در اقدامی بی سابقه به شش برنامه مختلف کوهنوردی اهدا شد.

 

اولین جایزه کلنگ طلایی در سال 1992 به دو کوهنوردی اهل اسلونی برای 3000 متر صعود از برج جنوبی کانجن چونگا رسید.

ازسال 2009 به جز جایزه اصلی کلنگ طلایی جایزه “یک عمر فعالیت کوهنوردی” نیز برای ادای احترام به کوهنوردان قدیمی و با تجربه به آنان اهدا می شود.

اولین کوهنوردی که جایزه یک عمر فعالیت کوهنوردی را کسب کرد ، والتر بوناتی کوهنورد ، ماجراجو و نویسنده ی ایتالیایی بود .

در سال 2010 جایزه یک عمر فعالیت کوهنوردی به رینهولد مسنر اهدا شد.

مارکو پریزل کوهنورد اسلونیایی با سه بار برنده شدن این جایزه رکورد دار می باشد. وی اولین جایزه کلنگ طلایی را در سال 1992 کسب کرد و همچنین در سال های  2007 و 2014 برای بار دوم و سوم نیز این جایزه را تصاحب کرد.

اولی استک کوهنوردی توانمند سوئیسی نیز دو بار جایزه کلنگ طلایی را کسب کرده. وی در سال 2014 برای اولین صعود سولو و انفرادی رخ جنوبی آناپورنا و در سال 2009 برای اولین صعود آلپی رخ شمالی کوه  6500 متری Tengkampoche در نپال این جایزه را کسب کرد.

در سال 2009 “کی تانیگوچی” کوهنوردی ژاپنی اولین زنی بود که جایزه کلنگ طلایی را کسب کرد.

جایزه کلنگ طلایی به دلیل تغییرات در سیستم داوری در سال 2008 برگزار نشد.

Logo Piolets d'or

لوگوی جایزه معتبر کلنگ طلایی

برداشت از:

https://en.wikipedia.org/wiki/Piolet_d%27Or

http://www.pioletsdor.net/index.php/en/

http://kouheghaf.blogspot.com/2016/03/blog-post_51.html

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

چالش هفت قله مرتفع هفت قاره جهان

 

نویسنده: مسعود فرح بخش

یکی از چالش های دنیای کوهنوردی صعود به مرتفع ترین قلل هفت قاره زمین می باشد. بر طبق این چالش کوهنوردان می بایستی به 7 قاره ی دنیا در 7 نقطه ی زمین سفر کنند. این چالش به لحاظ سختی از دیگر چالش های کوهنوردی از درجه سختی پائین تری برخوردار است اما سفر به دور دنیا و همینطور صعود به قلل کمتر شناخته شده و صرف هزینه بالا برای رسیدن به این چالش از سختی های آن می باشد.

امروزه بر طبق قرارداد هفت قاره بر روی کره زمین وجود دارد(به ترتیب بزرگ ترین به کوچک ترین):

آسیا ، آفریقا ، آمریکای شمالی ، آمریکای جنوبی ، جنوبگان ، اروپا ، اقیانوسیه

به لحاظ جغرافیایی قاره  تعریف واحدی ندارد. بر اساس یکی از تعاریف قاره به انبوه سرزمین هایی گفته می شود که بصورت پیوسته به هم متصل می باشند و کل مجموعه مانند یک جزیره ی بزرگ توسط آب احاطه شده است. بر طبق این تعریف استرالیا یک قاره مجزا می باشد.

یکی دیگر از تعاریف مربوط به قاره مفهوم “فلات قاره” می باشد. بر طبق این تعریف امتداد خشکی ها در داخل آب نیز شامل قاره می شود که بر اساس این تعریف جزایر اطراف استرالیا نیز جز یک قاره واحد یعنی اقیانوسیه محسوب می شوند.

اما تعریف قاره ها باز هم محدود به دو مفهوم بالا نمی شود ،به طور خاص دو قاره ی اروپا و آسیا به هم متصل می باشند و وجه تمایز آنها رشته کوه اورال در بین ایندو قاره است. گاهی این دو قاره یک قاره واحد تلقی می شود که به آن اوراسیا گفته می شود.

این اختلاف تعاریف قاره باعث اختلاف بر سر فهرست 7 قله شده به طوریکه امروزه 4 لیست مختلف “هفت قله ی هفت قاره” وجود دارد.

اولین تلاش ها برای فتح هفت قله از دهه 50 میلادی شروع شد. در سال 1956 ویلیام هاکت کوهنورد آمریکایی توانست 5 قله از هفت قله را صعود کند. آقای هاکت در آن زمان دو صعودش به اورست و کوه ویسنون در قطب جنوب باقی ماند که هرگز نتوانست آنرا تکمیل کند.

در سال 1978 رینهولد مسنر اولین کسی بود که به 6 قله از هفت قله رسید.اما مسنر اعتقاد داشت که بلندترین نقطه قاره اقیانوسیه کوه “کارستنز” با ارتفاع 4884 متر می باشد و او به این کوه صعود کرد. اما مسنر علاوه بر این کوه به “کاسیزکو” نیز صعود کرد. مسنر در سال 1986 با صعود به کوه وینسون در قطب جنوب پنجمین شخصی شد که این چالش را به پایان رساند و اولین شخصی شد که تمامی این 7 یا به عبارت بهتر 8 قله را بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کرد.

مسنر بعد از اتمام این پروژه فهرست پیشنهادی خود را ارئه داد که ” فهرست مسنر” مشهور شد.

در سال 1985 “ریچارد باس” کوهنورد و سرمایه دار آمریکایی با صعود به قله اورست بعنوان اولین شخصی که هفت قله ی از هفت قاره را صعود کرده شناخته شد.(ریچارد باس با 55 سال سن در آن زمان مسن ترین فردی بود که به اورست صعود کرد)

ریچارد باس بعد از اتمام این پروژه فهرست خود را ارئه داد اما “فهرست باس” کمی راحت تر از فهرست مسنر می باشد. اختلاف بین ایندو فهرست بر سر بلندترین قله قاره اقیانوسیه می باشد . امروزه عده ی زیادی از کوهنوردان در راه رسیدن به این چالش هر دو قله را صعود می کنند.به غیر از این عده ای کمتر هم هستند که علاوه بر این هشت قله ، مون بلان را نیز صعود می کنند.

این هفت قله بر اساس 4 تعریف مختلف عبارتند از:

آسیا آمریکای جنوبی آمریکای شمالی آفریقا اروپا جنوبگان اقیانوسیه
1

(فهرست ریچارد باس)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

البروس 5642 متر

(روسیه)

کوه وینسون 4892 متر کاسیزکو

2228 متر

(استرالیا)

2

(فهرست رینهولد مسنر)

اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

البروس 5642 متر

(روسیه)

کوه وینسون 4892 متر پونکاک جایا 4884 متر

(اندونزی)

3 اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

مون بلان 4810 متر

(ایتالیا و فرانسه)

کوه وینسون 4892 متر پونکاک جایا 4884 متر

(اندونزی)

4 اورست 8848 متر

(نپال و چین)

آکانکاگوا 6961 متر

(آرژانتین)

دنالی 6194 متر

(آمریکا)

کلیمانجارو

5895 متر

(تانزانیا)

مون بلان 4810 متر

(ایتالیا و فرانسه)

کوه وینسون 4892 متر کاسیزکو

2228 متر

(استرالیا)

 

طبق لیست بالا برخی معتقدند قله مون بلان واقع در آلپ بلندترین نقطه اروپا می باشد اما بسیاری دیگر از کوهنوردان عقیده دارند از آنجا که البروس در تقسیمات سیاسی در کشور روسیه و در قاره ی اروپا قرار دارد و همینطور چون ارتفاع آن بلندتر است ، باید آنرا بعنوان مرتفع ترین نقطه قاره اروپا در نظر گرفت. در تلاش های اولیه برای رسیدن به 7 قله ، مون بلان قله ی مرتفع اروپا در نظر گرفته می شد اما امروزه تقریبا اکثریت آرا ، رای به البروس برای بلندترین نقطه اروپا داده است.

 

در سال 1986 کوهنورد کانادایی پاتریک مورو اولین شخصی بود که چالش هفت قله را بر اساس فهرست مسنر به پایان رساند.

در سال 1990 خانم جونکو تابئی اولین زنی شد که این چالش را به پایان رساند. خانم تابئی با صعود به اورست اولین زنی بود که کوه اورست را صعود کرد.

در سال 1996 کوهنورد آمریکایی کریس هاور هر هفت قله را صعود کرد و از هر هفت قله با اسکی فرود آمد.

در سال 2008 کوهنورد دانمارکی هنریک کریستینسن در 136 روز هر دو فهرست مسنر و باس را به پایان رساند و نام خود را در کتاب گینس به ثبت رسانید.

تا سال 2011 تعداد 118 کوهنورد موفق به اتمام این چالش بر اساس هر دو فهرست باس و مسنر شدند در واقع این کوهنوردان چالش “هشت قله” را به اتمام رساندند.

تا این سال 231 نفر موفق به انجام فهرست مسنر و 234 نفر موفق به انجام فهرس باس شدند.

بعد ها چالش دیگری بعنوان ” هفت قله ی دوم” مطرح شد. بر طبق این چالش کوهنوردان می بایستی دومین قله ی مرتفع هر قاره را صعود کنند. کریستین استانگل اتریشی در سال 2013 با صعود به K2 اولین شخصی بود که این چالش را انجام داد.

این چالش به جهت قرار گرفتن کوه K2 در آن بسیار سخت از چالش هفت قله ی اول می باشد.

 

everest

اورست ، مرتفع ترین کوه آسیا و دنیا

800px-Monte_Aconcagua

آکانکاگوآ ، مرتفع ترین کوه آمریکای جنوبی

دنالی یا مک کینلی ، مرتفع ترین کوه آمریکای شمالی

kilimanjaro_1840473b

کلیمانجارو ، مرتفع ترین کوه آفریقا

elbrus

البروس ، مرتفع ترین کوه اروپا

Mount_Kosciuszko01Oct06

کاسیزکو ، مرتفع ترین کوه اقیانوسیه بر اساس فهرست باس

Puncakjaya

پونکاک جایا ؛ مرتفع ترین کوه اقیانوسیه بر اساس فهرست مسنر

A_view_of_Mont_Blanc_from_the_Tour_du_Mont_Blanc,_2007

مون بلان ، مرتفع ترین کوه اروپا از دید برخی از کوهنوردان

کمپ اصلی کوه وینسون

کوه وینسون ، مرتفع ترین کوه قطب جنوب

 

برداشت از:

http://www.7summits-club.com/

http://7summits.com/

https://en.wikipedia.org/wiki/Seven_Summits

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است