نوشته‌ها

شش کوه آتشفشانی ایران

نویسنده: مسعود فرح بخش

از گذشته تا امروز ، کوهستان یکی از جذابیت های بشر است. در زمان های بسیار دور از کوه ها به عنوان ستون های زمین که آسمان را روی خود نگاه داشته اند یاد می شود. همینطور کوه ها به دلیل محل تلاقی آسمان و زمین همواره برای بشر دارای ارزش معنوی بود.

در سراسر جهان باستان ، کوه های مقدس بسیاری وجود داشت که جایگاه خدایان بود و پیوند میان آسمان و زمین به شمار می‌آمد.

امروزه 24% از خشکی های زمین را کوه ها تشکیل داده اند و از هر ده انسان روی کره زمین یک نفر درون کوهستان زندگی می کند. همه رود های مهم جهان از کوه ها سرچشمه می گیرند و نیمی از آب شیرین دنیا از کوهستان حاصل می شود.

کوه های زمین طی چند میلیون سال پدیدار شدند و همگی آنها همواره بنا به دلایل مختلف در حال تغییر شکل هستند و چند میلیون سال بعد شکلی متفاوت با امروز خود خواهند داشت.

سه عامل عمده موجب پیدایش کوه ها می شود.

  • چین خوردگی که ناشی از حرکت لایه های زمین است

  • فرسایش که علت های بسیاری دارد و سبب پیدایش و فرم دهی به کوه ها می شود.

  • آتشفشان

برخي از كوه ها به علت بيرون ريختن مواد مذاب درون زمين (ماگما) ايجاد شده اند. اين مواد از طريق درزها و شكاف هايي كه در پوسته ي زمين وجود دارد، خود را به روی سطح می رسانند و پس از انباشته شدن بر روی هم یک کوه آتشفشانی را تشکیل می دهند. اکثر کوه های آتفشانی دارای دهانه آتفشانی در نقاط بالایی خود هستند.

از بین تمام کوه های ایران فقط 6 کوه از طریق آتشفشان و فوران مواد مذاب درون زمین ایجاد شده اند.در زیر شش کوه آتشفشانی ایران معرفی می شود.

کوه دماوند

800px-Damavand_summit

تصویر کوه دماوند از ایستگاه فضایی بین المللی ، عکس از ناسا

کوه دماوند به ارتفاع 5610 متر کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران و بلندترین قله آتشفشانی آسیا است. دماوند مرتفع ترین کوه آتشفشانی آسیا و دومین کوه مرتفع فلات ایران بعد از تیریچ میر است.

دماوند کوهی نسبتا جوان است که در دوران چهارم زمین شناسی شکل گرفت و کوه آتشفشانی خفته ای است که امکان فعال شدن آن وجود دارد. آخرین فعالیت آتشفشانی دماوند در 38500 سال پیش رخ داد. دهانه آتشفشانی به قطر 400 متر در بالای کوه دماوند وجود دارد که سطح آن همواره از یخ و برف پوشیده شده است.در نزدیکی های قله دماوند همواره گازهای گوگرد تز درون حفره هایی از زمین متصاعد می شوند.

 

کوه سبلان

sabalan04

دهانه قله سبلان و دریاچه تشکیل شده روی آن

کوه سبلان به ارتفاع 4811 متر سومین کوه بلند ایران و یکی از 6 کوه آتشفشانی ایران است. سبلان آتشفشانی خاموش است که در دهانه ی قله آن دریاچه ای زیبا وجود دارد که فقط در برخی روز های گرم سال یخ آن ذوب می شود.

 

کوه سهند

sahand-0616-mm2

تصویره توده آتفشانی سهند و قله های اطراف از هواپیما

کوه سهند به ارتفاع 3707 متر آتشفشانی خاموش است که به زیبایی از جلگه آذربایجان قد برافراشته است. کوهستان سهند مخروطی بسیار پهن و گسترده دارد .

 

کوه تفتان

Taftan

تصویر کوه تفتان از فضا ، عکس از ناسا

کوه تفتان به ارتفاع 3940 متر در سیستان و بلوچستان تنها کوه آتشفشانی فعال در ایران است. تفتان در زبان پارسی به معنای مکان گرما است. این آتشفشان فعال است و گازهای گوگرد  همانند دماوند در دهانه آن منتشر می‌شوند.

 

کوه بزمان

BazmanNASA

تصویر کوه بزمان از فضا ، عکس از ناسا

 

کوه بزمان به ارتفاع 3497 متر یکی از کوه‌های آتشفشانی ایران است که در منطقه سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران واقع شده‌ است. گرچه هیچ تاریخچه‌ای از فوران این آتشفشان در دست نیست، اما قلل این آتشفشان مملو از بخارات انواع دی اکسید هستند . این کوه در شمال چاله جازموریان کویر لوت را از جازموریان جدا می‌کند .امتداد کوه بزمان از سمت غرب به رشته کوه‌های بارز در استان کرمان متصل می‌گردد.

 

قلعه حسن علی

64363140

قلعه حسن علی ، بزرگترین دهانه آتشفشانی ایران

بر طبق تعاریف کوه به مکانی اتلاق می شود که از زمین های اطراف خود 600 متر و بیشتر ارتفاع داشته باشد و به کمتر از آن تپه گفته می شود. با اینکه قلعه حسن علی ارتفاع زیادی ندارد اما این کوه یا تپه بزرگترین دهانه آتشفشانی ایران را به خود اختصاص داده. در دهانه ی این کوه آتشفشانی دریاچه نمک زیبایی شکل گرفته است.

قلعه حسن در جنوب شرقی استان کرمان و شهرستان راین قرار دارد. با وجود اینکه آخرین زمان فوران این آتشفشان مشخص نیست اما احتمالاً زمان شکل گیری آندوره چهارم زمین شناسی می‌باشد.

بخشی از مطالب از صفحه زیر برداشت شده است:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_volcanoes_in_Iran#cite_ref-1

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
 

مرتفع ترین کوه هایی که صعود نشدند

مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش

کوهنوردی یکی از خاص ترین ورزش های دنیاست. ورزشی که روح آن کمی متفاوت تر با سایر ورزش هاست. در کوهنوردی انسان وارد طبیعت بکر می شود و از نزدیک زیبایی های طبیعت را لمس می کند.

انس به طبیعت و طبیعت دوستی در ذات هر انسانی نهفته است و این نوع علاقه امروزه باعث کشش مردم به ورزش کوهنوردی می شود.این خصوصیت در کوهنوردی سبب شده هر روز تعداد علاقه مندان به این ورزش بیش از پیش شود به طوریکه امروزه  در مرتفع ترین کوه ها ترافیک کوهنوردان را شاهد هستیم که خود این امر باعث بروز مشکلات و معضل هایی می شود.

کوهنوردی به شکل امروزی از اواسط قرن هجدهم میلادی در کوه های آلپ شکل گرفت و بعد از آن کوهنوردان روز به روز به فکر پیشرفت و انجام کارهای نو و شاخص افتادند.

در اوایل قرن نوزدهم با ورود افراد غیر بومی که عمدتا بریتانیایی بودند به مناطق هیمالیا و قراقروم و نقشه برداری هایی که انجام دادند مرتفع ترین مناطق زمین ثبت و اندازه گیری شدند و در اوایل قرن بیستم پای کوهنوردان به این مناطق باز شد. مرتفع ترین قلل دنیا که همگی در مناطق هیمالیا و قراقروم هستند به نوبت از اواسط قرن بیستم صعود شدند.

کوهنوردان مختلف از سرتاسر دنیا هر ساله به این مناطق سفر می کنند و تعداد بسیاری از قله های منطقه را صعود می کنند .

امروزه تمام 14 کوه بالای هشت هزار متری توسط کوهنوردان مختلف از مسیرهای مختلف صعود شده است. به جز کوه K2 سایر کوه های هشت هزاری در فصل زمستان نیز صعود شدند. اما همه قلل مناطق هیمالیا و قراقروم سرنوشت مشابهی ندارند. برخی قللی هستند که تاکنون پای هیچ بشری به آنها باز نشده.

کاوش های باستانی نشان دهنده آن است که انسان ها در هزاران سال قبل از میلاد به قلل بالای 6000 متر در کوهستان آند صعود کردند .از این رو نمی توان به طور قطع گفت یک کوه صعود نشده اما در مورد کوه های هیمالیا و قراقروم داستان متفاوت است.

با توجه به اینکه هیچ سند و مدرکی به طور قطع در مورد مردم محلی در مورد صعود آنها به کوه ها وجود ندارد باز هم نمی توان با قطعیت نسبت به این مسئله اظهار نظر کرد. برخی از این کوه ها از زمان قدیم برای مردم محلی شناخته شده و خاص بودند و امکان این وجود دارد که در زمان های بسیار دور مردم محلی به آنها صعود کرده باند اما هیچ سند و مدرکی دال بر صعود انسان به این قلل وجود ندارد.

بنا براین باقدمه فوق ، فهرستی از پنج قله مرتفع دنیا که تاکنون پای هیچ بری به آنها باز نشده در زیر جمع آوری شده است:

 

5- کارجیانگ (Karjiang) در تبت با ارتفاع 7221 متر

Karjiang

کارجیانگ 7221 متر

این کوه در تبت و مرز با بوتان واقع شده. مسیر این کوه بسیار فنی و بسیار بهمن خیز است. تا کنون چند تلاش محدود روی آن صورت گرفته اما هرگز کسی موفق به صعود آن نشده.

4- لابوچه کانگ  (Labuche Kang III) با ارتفاع 7250 متر

Labuche_Kang_and_Shishapangma_from_Cho_Oyu

لابوچه کانگ و شیشاپانگما ، عکس از روی چوآیو

یکی از زیبا ترین قلل واقع در تبت لابوچه کانگ I می باشد. این کوه تا کنون فقط دو بار در سال های 1986 و 2010 بر روی آن تلاش شد که یک تلاش بر روی آن موفقیت آمیز بود. در سال 2010 کوهنورد آمریکایی بر روی این کوه کشته شد.

اما تا کنون هیچ تلاشی بر روی کوه لابوچه کانگ III انجام نشده و به واقع این کوه یکی از بکرترین کوه های دنیا می باشد.

3- قله شمالی کابرو(Kabru North Summit) با ارتفاع 7394 متر

Kabru2

کابرو 7394متر

مجموعه قلل کابرو در مرز بین چین و نپال و در مجاورت کانجن چونگا سومین کوه مرتفع دنیا قرار دارد. در سال 2004 یک تلاش بر روی قله ی شمالی کابرو انجام گرفت که بهمن گیر بودن مسیر سبب بازگشت کوهنوردان شد. بر روی قله جنوبی کابرو چند تلاش انجام شده که یکی از آنها موفقیت آمیز بوده ، اما قله شمالی تا کنون بکر و دست نخورده باقی مانده.

2- موچا چهیش (Muchu Chhish) با ارتفاع 7543 متر

Muchu Chhish

موچا چهیش 7543 متر

موچا چهیش واقع در قراقروم پاکستان تا کنون مرتفع ترین کوه دنیاست که به لحاظ قانونی امکان صعود کردن وجود دارد اما تاکنون صعود نشده است. مسیر این کوه فنی و بسیار بهمن خیز است. همینطور برای رسیدن به قله نیاز به یک تراورس طولانی می باشد که باعث افزایش مسافت مسیر می شود.

1- گانکار پونسوم (Gangkhar Puensum) با ارتفاع 7570 متر

Gangkhar_puensum_summit

گانکار پونسوم ، مرتفع ترین کوه صعود نشده ی دنیا

گانکار پونسوم واقع در کشور بوتان و مرز با تبت ، مرتفع ترین کوه دنیاست که تاکنون کسی بر روی قله آن پا نگذاشته است.

کشور بوتان تا سال 1983 مرزهای خود را به روی کوهنوردان برای صعود به این کوه بسته بود. بعد از آن دولت بوتان اجازه داد کوهنوردان وارد این منطقه شوند اما بنا به دلایل مذهبی هرگز اجازه نمی دهد که گروهی قله این کوه را صعود کند. مردم محلی این کوه را بسیار مقدس و جایگاه خدایان می دانند.

در سال 1999 تیمی متشکل از کوهنوردان ژاپنی بر روی این کوه تلاش کردند اما بنا به احترام مردم محلی قله کوه را صعود نکردند و فقط قله فرعی در مجاورت قله اصلی را فتح کردند. اینک دولت بوتان اجازه صعود به ارتفاع بالاتر از 6000 متر در این کوه را نمی دهد.

 

منبع:

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است