نویسنده: مسعود فرح بخش

او بزرگ بود و اسطوره اما نه به اندازه نامش، بلکه برای کارهایی که در زمان خود انجام داد اما بعدها به آن پرداخته شد. او یک کوهنورد به تمام معنا بود و کسی بود که دنیای رقابت و نیرنگ در کوهنوردی مانع از رشد بیشتر او شد. او یک آلپینیست به تمام معنا بود. دیواره نوردی بود با قدرت بالا و توان صعودهای انفرادی حتی در زمستان. او کسی بود که بیش از نیم قرن زمان لازم داشت تا صداقت و قدرتش در کوهنوردی برای جهانیان اثبات شود. بدون شک او کسی است که گذار از کوهنوردی کلاسیک به کوهنوردی فنی و مدرن امروزی را آغاز کرد و در این گذار کوهنوردی یک نام با قدرت می درخشد.

آن نام کسی نیست جز “والتر بوناتی”

والتر بوناتی متولد 1930 در شهر برگامو ایتالیا است. وی بعد از جنگ جهانی دوم و در پی صدمات روحی ناشی از جنگ به کوهستان پناه برد تا نبوغ و توان بالایش باعث پیشرفت چشمگیر او در این رشته شود. بوناتی جوان ترین عضو از یازده کوهنورد منتخب کشور ایتالیا بود که به سرپرستی دکتر دسیو برای اولین صعود به کوه k2 راهی قراقروم شدند.

در این صعود با اینکه به گواه عده زیادی، او قوی ترین عضو تیم بود اجازه حضور در تیم دو نفره نهایی برای صعود به قله را پیدا نکرد و تنها وظیفه او رساندن اکسیژن به همراه باربر پاکستانی به کمپ 9 بود. زمانی که بوناتی و امیرمهدی (باربر پاکستانی) با 18 کیلو بار اکسیژن به محل کمپ 9 رسیدند خبری از چادر ایتالیایی ها نبود وفقط صدایی از دور شنیدند که “اکسیژن را بگذار و به پایین برو”

بوناتی و امیرمهدی در ارتفاع 8100 متری بیواک کردند و بر اثر این بیواک امیرمهدی تمام انگشتان دست و پایش را از دست داد. آن ها روز بعد اکسیژن را در محل گذاشتند و به پایین بازگشتند و قله k2 برای اولین بار در تاریخ در سال 1954 توسط آکیله کمپانونی و لینو لاچیدلی صعود شد.

بعد از جشن صعود این دو مدعی شدند که بوناتی از قصد اکسیژن ها را خالی کرده تا این دو نتوانند به کوه صعود کنند و آنها 200 متر آخر را بدون اکسیژن صعود کردند. چیزی که ظاهرا تیم ایتالیایی با پرداخت مقداری پول به امیرمهدی، او را هم به تائید این گفته وا داشت.

بعد از این اتفاق و افتخار کسب شده برای ایتالیا، بوناتی به عنوان چهره ای ضد قهرمان در جامعه ایتالیا مطرح شد. کسی که منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح داد.

بوناتی اما بعد از بازگشت تیم از k2 به کوهنوردی خود ادامه داد و برخی از شاخص ترین کارهای کوهنوردی در آلپ را به نام خود ثبت کرد. اما عمده فعالیت های وی بعد اتفاق k2 به شکل انفرادی بود:

اولین صعود انفرادی از دیواره Aiguille de dru در سال 1955

اولینصعود انفرادی مون بلان در 1956 اولین صعود کوه گاشربرم 4 در 1958

اولین صعود زمستانی مون بلان در 1961

اولین صعود زمستانی گرند خوراسس در 1963

اولین صعود زمستانی رخ شمالی دیواره گرند خوراسس در 1964

او در سال 1965 موفق شد اولین صعود زمستانی و انفرادی رخ شمالی ماترهورن را از مسیری جدید(مسیر بوناتی) انجام دهد اما وقتی با سردی و واکنش منفی رسانه های ایتالیایی مواجه شد بعد از 17 سال کوهنوردی حرفه ای، این ورزش را برای همیشه کنار گذاشت و به نویسندگی و خبرنگاری روی آورد.

والتر بوناتی و نمایی از دیواره شمالی ماترهورن در صعود انفرادی و زمستای اش از مسیر جدید(مسیر بوناتی)

از جمله کتاب های وی حقیقت در k2، کوهستان من، مون بلان جادویی و روزهای بزرگ است.

سرانجام در سال 2004 لینو لاچیدلی(عضو صعود کننده به k2) اعتراف کرد بوناتی هرگز اکسیژن ها را خالی نکرد و ما برای اینکه بوناتی موفق به صعود نشود جای چادر را عوض کردیم تا نتواند به تیم صعود ملحق شد. اعترافی تلخ و تکان دهنده که سرانجام بعد از نیم قرن صداقت و درستی رفتار این اسطوره کوهنوردی را اثبات کرد.

در سال 2009 والتر بوناتی به پاس یک عمر فعالیت و نویسندگی در زمینه کوهنوردی به عنوان اولین کوهنورد جایزه “کلنگ طلایی دوران” را دریافت کرد.

والتر بوناتی اولین کوهنوردی بود که جایزه کلنگ طلایی دوران را دریافت کرد

وی در سال 2011 و در سن 81 سالگی بعد از دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان در حالی از دنیا رفت که از این پس از او به نیکی یاد و با این نام خطاب خواهد شد…

والتر بوناتی، کوهنوردی که اسطوره بود…

منابع:

ویکی پدیا

باشگاه اسپیلت

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است