نوشته‌ها

جردن رومرو ؛ پسری با ژن کوهنوردی

نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش

در ورزش های مختلف همواره افرادی هستند که دست به کارهای خاص و شاخص می زنند. این افراد شاید در رشته ورزشی خود بهترین نباشند اما بی شک استثنا هستند و کوهنوردی نیز از این قاعده جدا نیست. برای این که در کوهنوردی استثنا باشی نیاز نیست که کوکوچکا یا مسنر باشی بلکه فقط کافیست “جردن رومرو” باشی تا در تاریخ کوهنوردی نامی جاودان پیدا کنی. ظاهرا کوهنوردی به طور خاص در ژن جردن رومرو است چراکه هنگامی که بسیاری از کودکان در سرتاسر دنیا مشغول بازی های کودکانه بودند، او بی وقفه و خستگی ناپذیر در حال صعود به بالاترین قلل این کره خاکی بود.

جوردن رومرو متولد 1996 در کالیفرنیای آمریکا است و کودکی او با کوهنوردی گره خورده است. جردن زمانی که فقط 10 سال سن داشت بر بلندای بام آفریقا، کلیمانجارو ایستاد. این شروع کوهنوردی حرفه ای برای این پدیده جوان دنیای کوهنوردی بود. او در فاصله سه سال بعد کوه های آکونکاگوا در آرژانتین(قاره آمریکای جنوبی)، دنالی در آلاسکا(قاره آمریکای شمالی)، کارستنز در اندونزی(قاره اقیانوسیه) و البروس در روسیه(قاره اروپا) را صعود کرد که تا فقط با 12 سال سن 5 قله از هفت قله مرتفع هفت قاره را صعود کرده باشد.

برای اینکه نام جردن رومرو در بین کوهنوردان فاتح هفت قله مرتفع هفت قاره ثبت شود دو غول دیگر را در پیش رو داشت. کوه اورست در آسیا و کوه وینسون در قطب جنوب.

امروزه علم ثابت کرده است که کوهنوردی در ارتفاعات بالا برای کودکان نه تنها مفید نیست بلکه می تواند باعث بروز آسیب های جدی در آن ها شود. جردن برای صعود به اورست دو راه داشت یا چند سال صبر کند و یا خطر کند. او گزینه دوم را انتخاب کرد و زیرنظر پزشک اختصاصی اش به همراه پدر، مادر و سه شرپای اختصاصی راهی اورست شد. او در سال 2010 در حالی که فقط 13 سال و 10 ماه و 10 روز سن داشت با تلاشی تاریخی بر بلندای بام دنیا ایستاد تا تبدیل به جوان ترین فاتح تاریخ کوه اورست شود. جردن رومرو در حالی به اورست صعود کرد که شکسته شدن رکوردش بسیار بعید به نظر می رسد. رکورد قبلی متعلق به دخترنپالی به نام مینگ کیپا بود که در سال 2003 با 15 سال سن به اورست صعود کرده بود.

اما برای رومرو این پایان کار نبود. او سال بعد راهی قطب جنوب شد و با صعود به کوه وینسون تبدیل به جوان ترین فاتح هفت قله ی هفت قاره شد.

جوردن رومرو دو کتاب از داستان صعودش به اورست را به چاپ رسانده است. این استثنای کوهنوردی هم اکنون 21 سال سن دارد و پروژه بعدی او صعود به 50 قله مرتفع 50 ایالت آمریکا است.

منبع: ویکی پدیا

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

دنالی ؛ غولی در آمریکای شمالی

نویسنده: مسعود فرح بخش

کوه دنالی یا نام دیگرش “مک کینلی” به ارتفاع 6190 متردر آلاسکای آمریکا، بلندترین کوه آمریکای شمالی می باشد. این کوه نه تنها یکی از مشکل ترین کوه های 6000 متری برای صعود است بلکه در مقایسه با کل کوه ها حتی 8000 متری ها بسیار مشکل می باشد.
یکی از ویژگی های اصلی دنالی که آن را از همه کوه های دیگر متمایز می کند فاصله کمپ اصلی تا نوک قله ی آن است در واقع اگر مبنای ارتفاع کوه ها را فاصله عمودی کمپ اصلی تا قله در نظر بگیریم ؛ دنالی مرتفع ترین کوه دنیا می باشد.برای صعود به دنالی باید در حدود 5500 متر بصورت عمودی ارتفاع زیاد کرد.

همینطور از نظر فاکتور ارتفاع نسبی کوه ها ، دنالی بعد از اورست و آکانکاگوا در آرژانتین سومین کوه دنیا می باشد.

کوه دنالی یا نام دیگرش مک کینلی که به احترام نام بیست و پنجمین رئیس جمهور آمریکا گذاشته شد ، یکی از هفت کوه مرتفع هفت قاره نیز می باشد. یکی دیگر از چالش های صعود به دنالی آب و هوای سرد و بسیار متغیر این کوه می باشد. دنالی به دلیل قرار گرفتن در عرض جغرافیای 63 در جه شمالی آب و هوایی بسیار سرد و متغیر نسبت به کوه های هم ارتفاع خود در رشته کوه های هیمالیا و قراقروم دارد.

کمپ 5000 متر دنالی

کمپ 5000 متر دنالی

اولین تلاش برای صعود این کوه در سال 1903 توسط جیمز ویکرشام انجام شد. این صعود از مسیر دیواره شمالی دنالی انجام شد و صعودی ناموفق بود. این مسیر بعدها “مسیر ویکرشام” نامیده شد. به دلیل خطر بهمن در این مسیر تا سال 1963 این مسیر بدون صعود باقی ماند.
اولین صعود این کوه در سال 1913 توسط کوهنوردان آمریکایی انجام شد.
تا 19 سال بعد دنالی صعود نشد تا اینکه دومین صعود این کوه در سال 1932 انجام شد.
اولین صعود زمستانی این کوه در سال 1967 انجام شد.

کلوب آلپاین ژاپن در سال 1990 جهت انجام پروژه تحقیقاتی یک ایستگاه کوچک هواشناسی را در ارتفاع 5710 متری این کوه نصب کرد . در سال 2002 ایستگاه دیگری در ارتفاع 5800 متری جایگزین ایستگاه قبلی شد.

Denali

بر اساس داده های ثبت شده در این ایستگاه هواشناسی دما در 1 دسامبر 2003 به منهای 59/7 درجه سانتیگراد رسید. در آن روز سرعت باد 30 کیلومتر بر ساعت ثبت شد ؛ بر اساس این داده ها در آن روز دمای سرمایش یا دمایی که بدن احساس می کند منهای 83/4 درجه سانتیگراد بود.

صعود زمستانی به کوه دنالی

صعود زمستانی دنالی به دلیل دمای بسیار پایین ، برف بسیار زیاد در مسیر ، خطر بهمن ، یخ زدن مسیر و درگیری با یخ و صخره ، فاصله زیاد کمپ اصلی تا قله و آب و هوای بسیار متغیر جز کارهای شاخص و بسیار سخت در کوهنوردی می باشد.

لانی دوپر Lonnie dopre کوهنورد 53 ساله آمریکایی بعد از سه تلاش ناموفق در ژانویه سال 2015 در چهارمین سال متوالی تلاش زمستانی خود بر روی کوه 6190 متری دنالی(بلندترین کوه قاره آمریکای شمالی در آلاسکا) ، اولین صعود موفق انفرادی در ماه ژانویه  را انجام داد.

lonnie-dupre-denali_h

لانی دوپر در صعود زمستانی انفرادی در ماه ژانویه به کوه سرسخت و سرد دنالی

کوه دنالی به دلیل قرار گیری در عرض جغرافیایی 63 درجه شمالی در ایالت آلاسکای آمریکا نه تنها آب و هوایی بسیار سرد و خشن دارد بلکه طول روز نیز در آن بسیار کوتاه است بطوریکه ماه ژانویه تاریک ترین ماه سال است.

سال 2014 در تلاش ناموفق دوپر بر روی دنالی سرعت باد به 100 مایل بر ساعت و دما به 51 درجه زیر صفر رسید که او را مجبور به بازگشت کرد. لانی دوپر در صعودهایش از چادر استفاده نمی کند و شبها را در غار های برفی که خود حفر می کند به سر می برد.

در سال 2015 و در روز صعود طلوع خورشید در 10:28 قبل از ظهر و غروب خورشید در 3:53 بعد از ظهر بود یعنی دوپر فقط حدود 5 ساعت و نیم از روشنایی روز برخوردار بود.

قبل از این صعود موفق لانی دوپر ، فقط 16 نفر موفق به صعود زمستانی کوه دنالی شدند که در این بین فقط صعود یک تیم روسی در ماه ژانویه بود.

اولین صعود زمستانی دنالی در سال 1967 توسط سه کوهنورد انجام شد. آنها  در هنگام برگشت با طوفان و کولاک مواجه شدند و 6 روز را در یک غار برفی بیواک کردند. آرت دیویدسن یکی از اعضای تیم سه نفره بعدها کتابی با عنوان “منهای 148 درجه” با اشاره به سردترین دمایی که آنها در بیواک تجربه کردند را منتشر کرد.

6 کوهنورد نیز در راه صعود زمستانی کوه دنالی جان باختند.

《فیلم تلاش زمستانی انفرادی دوپر بر روی دنالی》

منبع:

صفحه ویکیپدیا

نشنال جغرافی

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است