نویسنده: مسعود فرح بخش

یک سال قبل از صعود موفق ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای شرپا به کوه اورست، یعنی در سال 1952 تیمی از کشور سوئیس راهی اورست شد. این اکسپدیشن اگرچه به صعود قله اصلی اورست منجر نشد اما راه را برای صعود تاریخی سال بعد توسط هیلاری و نورگای بسیار هموار کرد.
از اولین اکسپدیشن کوه اورست در سال 1921 توسط جورج مالوری تا صعود این کوه در سال 1953 پانزده اکسپدیشن مختلف بر روی این کوه انجام شد. 31 سال مرزهای تبت بر روی خارجی ها بسته بود و فقط بریتانیایی ها امکان دسترسی به اورست از سمت تبت را داشتند. مرزهای نپال هم که کاملا بر روی همه بسته بود تا اینکه در 1951 سرانجام اولین اکسپدیشن این کوه از سمت نپال انجام شد. در این صعود اریک شیپتون و ادموند هیلاری موفق به عبور از آبشار یخی و یخچال خومبو شدند و با بررسی های صورت گرفته صعود به اورست از سمت نپال را امکان پذیر دانستند.
اما دومین اکسپدیشن از سمت نپال در سال 1952 توسط تیم سوئیس انجام شد. در بهار این سال تیمی به سرپرستی ادوارد ویز دونات سوئیسی به همراه ریموند لمبرت و تنزینگ نورگای شرپا راهی اورست شدند. در جریان این برنامه ریموند لمبرت و تنزینگ نورگای تا ارتفاع 8600 متری صعود کردند. این بالاترین ارتفاعی بود که تا آن زمان انسانی به آن رسیده بود. تنزینگ نورگای با استفاده از تجربه این اکسپدیشن و ادموند هیلاری با استفاده از تجربه سال 1951 سرانجام در سال 1953 از سمت نپال مجدد راهی اورست شدند و توانستند در جریان صعودی تاریخی در شانزدهمین اکسپدیشن اورست، اولین صعود تاریخ این کوه را رقم بزنند.

منبع: ویکیپدیا

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ؛ 5610متر” مجاز است