نوشتهها
بزرگ مانند یرزی کوکوچکا
نویسنده: مسعود فرح بخش
چرا مانند یرزی کوکوچکا در تاریخ کوهنوردی دنیا تکرار نشد؟ کوهنورد بزرگ دوران یرزی کوکوچکا با انجام صعود های شاخص در هیمالیا همواره مورد تحسین سایر کوهنوردان است. دومین فاتح همه کوه های هشت هزاری با انجام کارهای خارق العاده و نو در کوه های سر به فلک کشیده از خود میراث گرانبهایی را بر جای گذاشته است. زمستان، مسیرهای نو، کمبود امکانات و تجهیزات، فقر، فضای بسته سیاسی و اجتماعی کشورش لهستان در آن سالها و سایر دشواری های موجود جلودار او نبود. در وصف بزرگی او می توان بسیار سخن گفت اما شاید زمستان 1985 اوج نبوغ و مهارت او را بر همگان آشکار سازد. سی و سه سال قبل در زمستان 1985 او کاری را انجام داد که هیچ کوهنوردی حتی برای رسیدن به این مهم تلاش هم نکرد. یرزی کوکچکا در حد فاصل 21 ژانویه 1985 تا 15 فوریه همان سال یعنی در زمانی کمتر از یک ماه دو کوه داهولاگیری و چوآیو را در زمستان صعود کرد. صعود به دو کوه هشت هزاری در زمستان و کمتر از یک ماه یکی از کارهای دست نیافتنی تاریخ کوهنوردی است. داستان صعود دو کوه هشت هزاری در یک فصل همه اسطوره و حماسه های داستانی را به حقیقت تبدیل کرد و میراثی جاودان از این کوهنورد فقید همه دوران بر جای گذاشت. زمستان 1985 در هیمالیا به ما پاسخ خواهد داد که چرا مانند یرزی کوکوچکا در تاریخ کوهنوردی دنیا تکرار نشد.
عکس اصلی : یرزی کوکوچکا در اولین صعود زمستانی تاریخ کوه داهولاگری در زمستان 1985
“استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام و لینک وبسایت بام ایران مجاز است”
کمپانی میلت
نویسنده: مسعود فرح بخش
تولیدی کوچک در یکی از شهرهای کوچک فرانسه که دردهه 1920 به تولید کیسه های خرید روزانه برای مردم شهر مشغول بود بعدها به یکی از مشهورترین و بزرگترین کمپانی های تولید لوازم کوهنوردی بدل شد
آشنایی با کمپانی معروف MILLET
در سال های 1920 آقا و خانم میلت بهمراه فرزندان خود رنه و ریموند تولیدی کوچکی داشتند که در آن کیسه های معمولی برای خرید روزانه تولید می کردند. بعد ها و در سال 1930 آنها به مکانی در نزدیکی های کوه آلپ نقل مکان کردند و اینجا بود که به تدریج نام میلت بر سر زبان ها افتاد.
آنها بعد از تولید کیسه ها اقدام به تهیه کوله پشتی کردند و نمونه تولیدی خود را ارتقا دادند.رنه میلت بعدها در باشگاه کوهنوردی آلپ فرانسه عضو شد و بعد از مشورت با بسیاری از کوهنوردان اقدام به تولید کوله پشتی برای کوهنوردی در ارتفاعات آلپ کرد. تولیدی میلت کم کم در حال مشهور شدن بود تا اینکه در دهه 1950 کوهنوردان فرانسوی در اکسپدیشن های خود در هیمالیا از کوله های میلت استفاده کردند. نقطه عطف کمپانی میلت زمانی بود که تیم فرانسوی در اولین اکسپدیشن موفق خود بر روی قله ی سرسخت آناپورنا از کوله پشتی میلت استفاده کرد و شهرت میلت جهانی شد.
سرانجام در سال 1975 میلت تصمیم به تولید پوشاک کوهنوردی در کنار تولید کوله پشتی گرفت.میلت دیگر به یک کمپانی بزرگ تبدیل شده بود و در این بین حامی مالی بسیاری از کوهنوردان مشهور می شد. از جمله ی این کوهنوردها رینهولد مسنر بود که در صعود بدون اکسیژن خود به اورست و چند سال بعد در صعود معروف خود به صورت سولو و انفرادی به اورست از محصولات میلت استفاده کرد.
میلت هم اکنون با کیفیت ترین پوشاک ها و کفش های کوهنوردی را تولید می کند. محصولات تولیدی میلت طیف وسیعی از نیاز کوهنوردان را در بر می گیرد ؛ از دامنه های کم ارتفاع تا ارتفاعات سر به فلک کشیده هیمالیا
استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
مرتفع ترین کوه هایی که صعود نشدند
مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش
کوهنوردی یکی از خاص ترین ورزش های دنیاست. ورزشی که روح آن کمی متفاوت تر با سایر ورزش هاست. در کوهنوردی انسان وارد طبیعت بکر می شود و از نزدیک زیبایی های طبیعت را لمس می کند.
انس به طبیعت و طبیعت دوستی در ذات هر انسانی نهفته است و این نوع علاقه امروزه باعث کشش مردم به ورزش کوهنوردی می شود.این خصوصیت در کوهنوردی سبب شده هر روز تعداد علاقه مندان به این ورزش بیش از پیش شود به طوریکه امروزه در مرتفع ترین کوه ها ترافیک کوهنوردان را شاهد هستیم که خود این امر باعث بروز مشکلات و معضل هایی می شود.
کوهنوردی به شکل امروزی از اواسط قرن هجدهم میلادی در کوه های آلپ شکل گرفت و بعد از آن کوهنوردان روز به روز به فکر پیشرفت و انجام کارهای نو و شاخص افتادند.
در اوایل قرن نوزدهم با ورود افراد غیر بومی که عمدتا بریتانیایی بودند به مناطق هیمالیا و قراقروم و نقشه برداری هایی که انجام دادند مرتفع ترین مناطق زمین ثبت و اندازه گیری شدند و در اوایل قرن بیستم پای کوهنوردان به این مناطق باز شد. مرتفع ترین قلل دنیا که همگی در مناطق هیمالیا و قراقروم هستند به نوبت از اواسط قرن بیستم صعود شدند.
کوهنوردان مختلف از سرتاسر دنیا هر ساله به این مناطق سفر می کنند و تعداد بسیاری از قله های منطقه را صعود می کنند .
امروزه تمام 14 کوه بالای هشت هزار متری توسط کوهنوردان مختلف از مسیرهای مختلف صعود شده است. به جز کوه K2 سایر کوه های هشت هزاری در فصل زمستان نیز صعود شدند. اما همه قلل مناطق هیمالیا و قراقروم سرنوشت مشابهی ندارند. برخی قللی هستند که تاکنون پای هیچ بشری به آنها باز نشده.
کاوش های باستانی نشان دهنده آن است که انسان ها در هزاران سال قبل از میلاد به قلل بالای 6000 متر در کوهستان آند صعود کردند .از این رو نمی توان به طور قطع گفت یک کوه صعود نشده اما در مورد کوه های هیمالیا و قراقروم داستان متفاوت است.
با توجه به اینکه هیچ سند و مدرکی به طور قطع در مورد مردم محلی در مورد صعود آنها به کوه ها وجود ندارد باز هم نمی توان با قطعیت نسبت به این مسئله اظهار نظر کرد. برخی از این کوه ها از زمان قدیم برای مردم محلی شناخته شده و خاص بودند و امکان این وجود دارد که در زمان های بسیار دور مردم محلی به آنها صعود کرده باند اما هیچ سند و مدرکی دال بر صعود انسان به این قلل وجود ندارد.
بنا براین باقدمه فوق ، فهرستی از پنج قله مرتفع دنیا که تاکنون پای هیچ بری به آنها باز نشده در زیر جمع آوری شده است:
5- کارجیانگ (Karjiang) در تبت با ارتفاع 7221 متر
کارجیانگ 7221 متر
این کوه در تبت و مرز با بوتان واقع شده. مسیر این کوه بسیار فنی و بسیار بهمن خیز است. تا کنون چند تلاش محدود روی آن صورت گرفته اما هرگز کسی موفق به صعود آن نشده.
4- لابوچه کانگ (Labuche Kang III) با ارتفاع 7250 متر
لابوچه کانگ و شیشاپانگما ، عکس از روی چوآیو
یکی از زیبا ترین قلل واقع در تبت لابوچه کانگ I می باشد. این کوه تا کنون فقط دو بار در سال های 1986 و 2010 بر روی آن تلاش شد که یک تلاش بر روی آن موفقیت آمیز بود. در سال 2010 کوهنورد آمریکایی بر روی این کوه کشته شد.
اما تا کنون هیچ تلاشی بر روی کوه لابوچه کانگ III انجام نشده و به واقع این کوه یکی از بکرترین کوه های دنیا می باشد.
3- قله شمالی کابرو(Kabru North Summit) با ارتفاع 7394 متر
کابرو 7394متر
مجموعه قلل کابرو در مرز بین چین و نپال و در مجاورت کانجن چونگا سومین کوه مرتفع دنیا قرار دارد. در سال 2004 یک تلاش بر روی قله ی شمالی کابرو انجام گرفت که بهمن گیر بودن مسیر سبب بازگشت کوهنوردان شد. بر روی قله جنوبی کابرو چند تلاش انجام شده که یکی از آنها موفقیت آمیز بوده ، اما قله شمالی تا کنون بکر و دست نخورده باقی مانده.
2- موچا چهیش (Muchu Chhish) با ارتفاع 7543 متر
موچا چهیش 7543 متر
موچا چهیش واقع در قراقروم پاکستان تا کنون مرتفع ترین کوه دنیاست که به لحاظ قانونی امکان صعود کردن وجود دارد اما تاکنون صعود نشده است. مسیر این کوه فنی و بسیار بهمن خیز است. همینطور برای رسیدن به قله نیاز به یک تراورس طولانی می باشد که باعث افزایش مسافت مسیر می شود.
1- گانکار پونسوم (Gangkhar Puensum) با ارتفاع 7570 متر
گانکار پونسوم ، مرتفع ترین کوه صعود نشده ی دنیا
گانکار پونسوم واقع در کشور بوتان و مرز با تبت ، مرتفع ترین کوه دنیاست که تاکنون کسی بر روی قله آن پا نگذاشته است.
کشور بوتان تا سال 1983 مرزهای خود را به روی کوهنوردان برای صعود به این کوه بسته بود. بعد از آن دولت بوتان اجازه داد کوهنوردان وارد این منطقه شوند اما بنا به دلایل مذهبی هرگز اجازه نمی دهد که گروهی قله این کوه را صعود کند. مردم محلی این کوه را بسیار مقدس و جایگاه خدایان می دانند.
در سال 1999 تیمی متشکل از کوهنوردان ژاپنی بر روی این کوه تلاش کردند اما بنا به احترام مردم محلی قله کوه را صعود نکردند و فقط قله فرعی در مجاورت قله اصلی را فتح کردند. اینک دولت بوتان اجازه صعود به ارتفاع بالاتر از 6000 متر در این کوه را نمی دهد.
منبع:
استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
هشت هزاری ها
نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش
از بین هزاران کوهی که در سرتاسر کره زمین وجود دارد فقط 14 تای آنها ارتفاعی بالاتر از 8000 متر دارند که به هشت هزاری ها معروفند.
صعود به هر یک از این کوه ها برای کوهنوردان چالش برانگیز است. ارتفاع بالا ، دور افتاده بودن از نقاط شهری ، جدال با سنگ و یخ ، تغییرات ناگهانی آب و هوا فقط بخشی از این چالش ها می باشند.
تمامی این 14 قله در رشته کوه قراقروم و رشته کوه هیمالیا در کشورهای چین ، هندوستان ، تبت ، نپال و پاکستان قرار دارند.
درجه سختی این کوه ها به ارتفاع آنها چندان مربوط نیست بطوریکه اورست مرتفع ترین کوه دنیا و مقام شماره یک رده بندی جز هشت هزاری های آسان قرار می گیرد و آناپورنا دهمین کوه مرتفع دنیا جز کوه های سرسخت می باشد.
اکثریت این 14 قله بین دو کشور مرز مشترک دارند. 9 تای هشت هزاری ها در نپال ، 8 تا در چین و تبت ، 5 تا در پاکستان و تنها یک کوه (کانجن چونگا) در هندوستان می باشند.
از این بین فقط 5 کوه بطور کامل در خاک یک کشور قرار دارند ؛ دائولاگری ، ماناسلو و آناپورنا در نپال ، نانگاپاربات در پاکستان و شیشاپانگا در چین.
اولین تلاش بر روی یک کوه هشت هزاری در سال 1895 در کوه نانگاپاربات انجام شد. در این تلاش آلبرت مومری و نورمن کولی در راه رسیدن به قله کشته شدند.
اولین تلاش موفق بر روی یک هشت هزاری در سال 1950 بود. مائوریس هرزگ و لوئیس لاچنل با صعود به قله آناپورنا در نپال اولین نفراتی بودند که یک کوه هشت هزاری را صعود کردند.
رینهولد مسنر اولین کسی بود که تمامی 14 کوه هشت هزاری را صعود کرد. یکی از چالش های بزرگ کوهنوردی صعود تمامی قله های هشت هزاری می باشد. مسنر در سال 1986 بعنوان نفر اول این چالش بزرگ در دنیای کوهنوردی را مرسوم کرد. تا کنون فقط 34 نفر موفق به صعود همه ی هشت هزاری ها شدند.
فوربا تاشی شرپا با 30 صعود به قله های هشت هزاری دارای رکورد می باشد. 21 صعود فوربا تاشی شرپا مربوط به اورست می باشد.
در ادامه 14 قله هشت هزاری به ترتیب ارتفاع به همراه مهمترین اطلاعات آورده شده است.
اورست
بام دنیا ؛ اورست
تصویر قله اورست از فضا
مسیر آبشار یخی خومبو
مسیر آبشار یخی خومبو
سایه اورست در هنگام طلوع
ارتفاع: 8848 متر
کشور: نپال و چین(تبت)
تاریخ اولین صعود: 29 مه 1953
نفرات و ملیت: سر ادموند هیلاری(نیوزلاند) – تنزینگ نورگای(نپال)
اولین صعود زمستانی: 17 فوریه 1980
نفرات و ملیت: کریستوف ویلیچکی (لهستان) – لژک سیچی (لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 5656 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013): 223 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 3.9%
K2
رخ شمالی k2
کوه k2 فنی ترین کوه جهان
عکس هوایی از قله k2
ارتفاع: 8611 متر
کشور: نپال و چین
تاریخ اولین صعود: 31 ژوئیه 1954
نفرات و ملیت: آکیله کمپاگونی(ایتالیا) – لینو لاچدی(ایتالیا)
اولین صعود زمستانی: تا کنون صعود زمستانی نشده
نفرات و ملیت: –
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 306 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):81 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:26.5%
کانجنچونگا
رخ شرقی کانجن چونگا
رخ جنوبی کانجن چونگا
ارتفاع:8586 متر
کشور: نپال و هندوستان
تاریخ اولین صعود: 25 مه 1955
نفرات و ملیت: جورج باند(بریتانیا) – جو بران(بریتانیا)
اولین صعود زمستانی:11 ژانویه 1986
نفرات و ملیت: کریستوف ویلیچکی(لهستان) – یرزی کوکوچکا(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):283 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):40 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:14.1%
لوتسه
لوتسه
لوتسه ، اورست و کوه های اطراف
طلوع خورشید بر روی قله لوتسه
ارتفاع: 8516 متر
کشور:نپال و چین(تبت)
تاریخ اولین صعود: 18 مه 1956
نفرات و ملیت:فریتز لوشسینگر(سوئیس) – ارنست ریس(سوئیس)
اولین صعود زمستانی:31 دسامبر 1988
نفرات و ملیت:کریستوف ویلیچکی(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):461 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):13 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:2.8%
ماکالو
ماکالو
ارتفاع: 8485 متر
کشور: نپال و چین
تاریخ اولین صعود: 15 مه 1955
نفرات و ملیت: جین کوزی(فرانسه) – لیونل تری(فرانسه)
اولین صعود زمستانی: 9 فوریه 2009
نفرات و ملیت: سیمون مورو(ایتالیا) – دنیس اوروبکو(قزاقستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 361 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):31 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 8.6%
چوآیو
چوآیو
چوآیو
ارتفاع: 8201 متر
کشور:نپال و چین
تاریخ اولین صعود:19 اکتبر 1954
نفرات و ملیت:جوزف جوشلر(اتریش) – پاسانگ داوا لاما (نپال) – هربرت تیشی(اتریش)
اولین صعود زمستانی:12 فوریه 1985
نفرات و ملیت:ماکیچ بربکا(لهستان) – ماکیچ پاولیکوسکی(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):3138 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):44 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:1.4%
دائولاگری
دائولاگری
دائولاگری
ارتفاع: 8167 متر
کشور:نپال
تاریخ اولین صعود: 13 مه 1960
نفرات و ملیت:کورتدیمبرگر(اتریش) – ناوانگ دورج(نپال) – پیتر دینر(آلمان) – نیما دورج(نپال) – ارنست فورر(سوئیس) – آلبین شلبرت(اتریش)
اولین صعود زمستانی:21 ژانویه 1985
نفرات و ملیت:آندری کچوک(لهستان) – یرزی کوکوچکا(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):448 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):69 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:15.4%
ماناسلو
ماناسلو از کمپ اصلی
طلوع خورشید بر فراز ماناسلو
ارتفاع:8163 متر
کشور:نپال
تاریخ اولین صعود:9 مه 1956
نفرات و ملیت:توشیو ایمانیشی(ژاپن) – گیلزین نوربو(نپال)
اولین صعود زمستانی: 12 ژانویه 1984
نفرات و ملیت: ماکیچ باربکا(لهستان) – ریزارد کاجوسکی(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):661 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):65 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 9.8%
نانگاپاربات
کمپ اصلی جبهه روپال نانگاپاربات
نانگاپاربات ملقب به کوهستان قاتل
ارتفاع:8126 متر
کشور:پاکستان
تاریخ اولین صعود: 3 ژوئیه 1953
نفرات و ملیت:هرمان بول(اتریش)
اولین صعود زمستانی:تا کنون صعود زمستانی نشده
نفرات و ملیت: –
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 335 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):65 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:9.8%
آناپورنا
آناپورنا
عکس آناپورنا از فضا
کشور:نپال
تاریخ اولین صعود: 3 ژوئن 1950
نفرات و ملیت: مائوریس هرزوگ(فرانسه) – لوئیس لاچنل(فرانسه)
اولین صعود زمستانی: 3 فوریه 1987
نفرات و ملیت:یرزی کوکوچکا(لهستان) – آرتور هاجزر(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):191 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):61 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:32%
گاشربروم 1
گاشربروم 1
ارتفاع:8080 متر
کشور:پاکستان و چین
تاریخ اولین صعود:5 ژوئیه 1958
نفرات و ملیت:آندری کافمن(آمریکا) – پت شونینگ(آمریکا)
اولین صعود زمستانی: 9 مارس 2012
نفرات و ملیت: آدام بیلیچکی(لهستان) – جانوس گلاب(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):334 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):29 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:8.7%
برودپیک
برودپیک
ارتفاع:8051 متر
کشور:پاکستان و چین
تاریخ اولین صعود: 9 ژوئیه 1957
نفرات و ملیت:فریتز وینترستلر(اتریش) – مارکوس اشموک(اتریش) – کرت دیمبرگر(اتریش) – هرمان بول (اتریش)
اولین صعود زمستانی: 25 مارس 2013
نفرات و ملیت:ماسچ باربکا(لهستان) – آدام بیلیچکی(لهستان) – توماس کوالسکی(لهستان) – آرتور مالک(لهستان)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013): 404
تعداد مرگ ها(تا سال 2013): 21
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها: 5.2%
گاشربروم 2
ارتفاع:8035 متر
کشور:پاکستان و چین
تاریخ اولین صعود:7 ژوئیه 1956
نفرات و ملیت:فریتز موراوک(اتریش) – جوزف لارچ(اتریش) – هانس ویلنپارت(اتریش)
اولین صعود زمستانی:2 فوریه 2011
نفرات و ملیت:سیمون مورو(ایتالیا) – دنیس اوروبکو(قزاقزستان) – کوری ریچاردز(آمریکا)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):930 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):21 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:2.3%
شیشاپانگما
شیشاپانگما در سمت چپ تصویر
ارتفاع:8027 متر
کشور:چین
تاریخ اولین صعود:2 مه 1964
نفرات و ملیت:سو چینگ(چین) – چانگ چون ین(چین) – وانگ ژو(چین) – چن سان(چین) – چنگ تین لیانگ(چین) – وو سونگ یو(چین) – سودنام جوء (چین) – میگمار تراشی(چین) – دوجی یانتن(چین)
اولین صعود زمستانی: 14 ژانویه 2005
نفرات و ملیت: پیتر موراوسکی(لهستان) – سیمون مورو(ایتالیا)
تعداد کل صعود ها(تا سال 2013):302 صعود
تعداد مرگ ها(تا سال 2013):25 مرگ
نرخ مرگ و میر نسبت به صعودها:8.3%
ترتیب هشت هزاری ها بر اساس تاریخ اولین صعود:
آناپورنا – 3 JUN 1950
اورست – 29 MAY 1953
نانگاپاربات – 3 JUL 1953
کی 2 – 31 JUL 1954
چوآیو – 19 OCT 1954
ماکالو – 15 MAY 1955
کانجن چونگا – 25 MAY 1955
ماناسلو – 9 MAY 1956
لوتسه – 18 MAY 1956
گاشربروم 2 – 7 JUL 1956
برودپیک – 9 JUN 1957
گاشربروم 1 – 5 JUL 1958
دائولاگری – 13 MAY 1960
شیشاپانگما – 2 MAY 1964
برداشت از:
http://www.8000ers.com/cms/de/8000ers-mainmenu-205.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Eight-thousander
استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
خطرناک ترین کوه های دنیا
مترجم و نویسنده: مسعود فرح بخش
“کوهنوردان وقتی کرامپون خود را بپوشند ، باید خطر را بپذیرند”
ورزش کوهنوردی به جهت قرارگیری در طبیعت بکر و خشن کوهستان و دور بودن از امکانات و محیط های شهری و همینطور غیر قابل پیش بینی بودن اتفاقات درون آن ، جز یکی از ورزش های پرخطر دنیاست.
در این بین برخی از کوه ها و برخی از مسیرهای کوهنوردی نسبت به سایرین مشکل تر و خطرناک تر هستند و احتمال وقوع حادثه در آنها بیشتر است.
این کوه ها به جهت فنی بودن ، صعب العبور بودن ، شرایط آب و هوایی و ارتفاعشان غیر قابل پیش بینی ، خطرناک و مشکل و “قاتل” هستند.
در زیر به 11 کوه خطرناک دنیا اشاره شده:
11- کوه فیتز روی Fitz Roy
کوه سرسخت فیتز روی با مسیرهای فنی و دشوار
فیتز روی در مرز آرژانتین و شیلی در منطقه پاتاگونیا
کوه فیتز روی در منطقه پاتاگونیا در مرز آرژانتین و شیلی واقع شده. این کوه با ارتفاع 3405 متر یکی از چالش برانگیز ترین کوه های دنیا می باشد. قله فیتزروی از تمام جهات با شیب های بسیار تند سنگی محاصره شده است و صعود به این کوه احتیاج به مهارت و تکنیک بسیار بالایی دارد. کوچکترین اشتباهی در حین صعود می تواند منجر به بروز حادثه شود.
امروزه ممکن است در فصل صعود در یک روز حتی بیش از 50 کوهنورد به قله اورست صعود کنند اما فیتز روی ممکن است در طول یکسال حتی یکبار هم صعود نشود.
10- دنالی Denali
نمایی از کوه دنالی در پارک ملی دنالی و جاده دنالی در ایالت آلاسکای آمریکا
کوه دنالی یا با نام مک کینلی در مرتفع ترین کوه قاره آمریکای شمالی
قسمت انتهای مسیر دنالی
کوه دنالی مرتفع ترین کوه آمریکای شمالی و یکی از سخت ترین کوه های دنیا می باشد.این کوه به لحاظ اختلاف ارتفاع کمپ اصلی تا قله بیشترین فاصله را در بین همه کوه های دنیا دارد.
از چالش های این کوه مسیر طولانی ، دمای بسیار پایین کوه ، جدال با یخ و سنگ ، همینطور ارتفاع بالا و تغییرات سریع آب و هوایی است.
نرخ صعود به کوه دنالی 50% است یعنی نیمی از برنامه های کوهنوردان برای صعود به دنالی غیرموفق است. تا کنون بیش از 100 کوهنورد در راه رسیدن به دنالی یا فرود از آن جان خود را از دست داده اند.
9- کوه اورست Mt. Everest
بام دنیا ؛ قله اورست در مرکز
اورست مرتفع ترین کوه دنیا ، بدون شک مقصد نهایی اکثر کوهنوردان در سرتاسر دنیاست.
ارتفاع زیاد ، تغییرات سریع آب و هوایی و طوفان های ناگهانی از چالش های صعود به بام دنیا است. تا کنون بیش از 5500 کوهنورد به قله اورست صعود کردند اما بیش از 200 تن نیز در این کوه کشته شدند. در سال 2015 سقوط بهمن فقط در یک روز منجر به مرگ 12 شرپا شد. در سال 2016 بر اثر زلزله در یک روز 19 نفر از کوهنوردان و خدمه در اورست جان خود را از دست داده اند. امروزه با اینکه صعود به اورست کار چندان سختی در دنیای کوهنوردی حساب نمی شود اما خطر در تمام طول مسیر در کمین کوهنوردان است.
8- کوه بینتها براک Baintha Brakk
کوه بینتها براک ملقب به “کوه آدم خوار”
بینتها براک در قراقروم پاکستان
کوه بینتها براک ملقب به “کوه آدم خوار” با ارتفاع 7285 متر در قراقروم پاکستان یکی از سخت ترین و خطرناک ترین کوه های دنیا است.
تا کنون فقط دو صعود موفق بر روی این کوه انجام شده است . صعود اول این کوه در سال 1977 انجام شد و بعد از آن سال ها تا سال 2001 بدون صعود باقی ماند.
مسیر بسیار صعب العبور ، طوفان و تغییرات آب و هوایی و همینطور 20 تلاش ناموفق ، بینتها براک را تبدیل به یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا کرده است.
7- کوه وینسون Mt. Vinson
کمپ اصلی کوه وینسون
قله وینسون ، مرتفع ترین قله قطب جنوب
کوهنوردان به وسیله هواپیماهای مخصوص وارد قطب جنوب می شوند
شاید ارتفاع 4892 متر برای یک کوه ارتفاع چندان بلندی نباشد اما نه وقتی این کوه بلندترین نقطه قطب جنوب باشد.
دمای بسیار سرد و همینطور یخی بودن سرتاسر مسیر کوه ویسنون را به یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا تبدیل کرده است. این کوه فقط در دو ماه دسامبر و ژانویه قابل صعود است و میانگین دما در طول این دو ماه با وجود اینکه خورشید 24 ساعت در آسمان است حدود 30- درجه سانتیگراد می باشد.
تا کنون حدود 1400 نفر کوه ویسنون را صعود کرده اند.
6- کوه ماترهورن Matterhorn
ماترهورن در مرز سوئیس و ایتالیا
مسیر ماترهورن
کوه ماترهورن ملقب به هرم قاتل با ارتفاع 4478 متر در مز بین سوئیس و ایتالیا قرار دارد. این کوه دارای 4 دیواره و 4 یال صعود می باشد. تمامی مسیرهای آن فنی و مشکل می باشند. دیواره شمالی این کوه یکی از مشکل ترین و بزرگ ترین دیواره های آلپ می باشد. تا کنون بیش از 500 کوهنورد در ماترهورن جان خود را ازدست داده اند. شیب زیاد مسیر ، فنی بودن مسیر و تغییرات سریع آب و هوایی باعث شده تا میزان تلفات در ماترهورن بالا باشد.
5- کوه ایگر Eiger
نمایی از کوه ایگر
نمایی از کوه ایگر و دیواره شمالی آن
کوه ایگر با ارتفاع 3970 متر در کشور سوئیس و در رشته کوه آلپ واقع است.اولین صعود ایگر در سال 1858 انجام شد اما دیواره شمالی آن تا سال 1938 بدون صعود بود.
دیواره شمالی ایگر تا سال 1935 باعث مرگ 64 کوهنورد شد و کوهنوردان به آن لقب “دیواره قاتل” دادند. این مسیر بسیار فنی و با خطر ریزش سنگ در سرتاسر مسیر است و از اینرو کوه ایگر یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا به شمار می رود.
4- کانجن چونگا Kangchenjunga
رخ شرقی کانچن جونگا
رخ جنوبی کانچن جونگا
کانجن چونگا سومین کوه مرتفع دنیا ؛ در مرز بین نپال و هندوستان قرار دارد. وقتی به نرخ مرگ و میر کوهنوردان در این کوه نگاه کنیم متوجه خطرناک بودن این کوه برای کوهنوردان می شویم.
حدود 300 نفر تا کنون به قله این کوه صعود کردند در حالیکه حدود 50 نفر در این کوه جان باختند. این اعداد نشان می دهد که کانجن چونگا برای کوهنوردان کوهی سخت و بسیار خطرناک است.
3- نانگاپاربات Nanga Parbat
نانگاپاربات
جبهه روپال نانگاپاربات
نانگاپاربات ملقب به کوهستان قاتل نهمین کوه مرتفع دنیاست که در کشور پاکستان قرار دارد. مسیرهای صعود به این کوه جز سخت ترین مسیرهای کوهنوردی در دنیا هستند. تا کنون کمتر از 350 کوهنورد به ناگاپاربات صعود کردند و حدود 70 کوهنورد نیز در نانگاپاربات جان باخته اند. تعداد بالای تلفات باعث شده تا این کوه را “کوهستان قاتل” صدا کنند.
در سال 2013 با حمله نیروهای شبه نظامی طالبان به کمپ اصلی این کوه ، ده کوهنورد در یک روز کشته شدند.
2- K2
کی 2
کی 2 یا کوهستان وحشی در قراقروم پاکستان
k2 بلند ترین نقطه پاکستان و دومین کوه مرتفع دنیا بدون شک مشکل ترین و فنی ترین کوه دنیا است. رسیدن به قله حتی از مسیر نرمال نیز بسیار مشکل و نیاز به بالاترین مهارت های کوهنوردی دارد. K2 که به آن لقب “کوهستان وحشی” داده اند یکی از خطرناک ترین کوه های دنیا است. از هر 4 نفری که اقدام به صعود این کوه می کنند یکی جان خود را از دست می دهد.
1-آناپورنا Annapurna
آناپورنا ، خطرناک ترین کوه دنیا
بدون شک آناپورنا ، دهمین کوه مرتفع دنیا که در کشور نپال قرار دارد ، خطرناک ترین کوه دنیا است.
از هر 3 نفری که اقدام به صعود این کوه می کنند یکی جان خود را از دست می دهد. آناپورنا بالاترین نرخ مرگ و میر در همه کوه های دنیا را داراست. تا کنون کمتر از 200 نفر موفق به صعود آناپورنا شدند اما بیش از 60 کوهنورد جان خود را در این کوه خطرناک از دست داده اند.
منبع:
استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
