جایزه کلنگ طلایی

/0 دیدگاه /در , /توسط

نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش

جایزه کلنگ طلایی معتبرترین جایزه سالانه کوهنوردی است که از سال 1991 توسط مجله فرانسوی Montagnes و انجمن فرانسوی Le  groupe de haute montagne یا به اختصار GHM به کوهنوردانی که در سرتاسر دنیا برنامه های شاخص کوهنوردی انجام می دهند اهدا می شود.

 

انجمن فرانوسوی GHM با عضویت کوهنوردان فرانسوی و سایر کوهنوردان از سرتاسر دنیا به ارتقاء سطح فنی و کیفی برنامه های آنان کمک می کند. همینطور کوهنوردان سرتاسر دنیا می توانند با همدیگر آشنا شوند و از رزومه فعالیت هایشان آگاهی پیدا کنند.

 

نامزدهای جایزه کلنگ طلایی توسط GHM و Montagnes انتخاب می شوند و هر ساله مراسمی با حضور داوران ، برگزار کنندگان مراسم و کوهنوردان از سرتاسر دنیا در شهر شامونی فرانسه و کورمایور ایتالیا برگزار می شود و جایزه کلنگ طلایی که معتبرترین جایزه دنیای کوهنوردیست به منتخبین اهدا می شود.

 

کوهنوردانی که نامزد جایزه کلنگ طلایی می شوند نه تنها می بایستی یک برنامه خاص کوهنوردی در سطح جهانی را انجام دهند بلکه باید در اجرای برنامه های خود از موارد زیر نیز پیروی کنند:

استفاده از کمترین تجهیزات و در واقع شیوه آلپی و سبک بار بودن برنامه. طبق این اصل صعود ها باید با حداقل هزینه اقتصادی انجام شود. طناب های ثابت ، اکسیژن های مکل ، باربرها ، شرپاها و سایر عوامل انسانی می بایستی کمترین نقش را داشته باشد و یا به عبارتی نقشی نداشته باشد.

پایبند بودن به ارزش های اخلاقی ، احترام به جامعه محلی ، حفظ محیط زیست و اعتقاد به روح واقعی ورزش کوهنوردی می بایستی سر منشا برنامه ها قرار گرفته باشد.

مسیر و نوع برنامه می بایست خلاقانه باشد و انجام برنامه یک نوآوری در تاریخ کوهنوردی باشد.

در انتخاب نامزدها برای داوران نه تنها ارتفاع کوه چندان اهمیتی ندارد بلکه تکیه بر مهارت ، تجربه و دانش کوهنوردی بهمراه نوآوری ، خلاقیت و درجه سختی مسیر از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است.

بر طبق این اصل بسیاری از صعودهای کوهنوردان از مسیرهای عادی به مرتفع ترین قلل دنیا ، امروزه کاری بسیار عادی تلقی می شود و شامل هیچ یک از گزینه های بالا برای نامزدی در جایزه کلنگ طلایی نیست.

 

مراسم جایزه کلنگ طلایی برعکس سایر مراسم های ورزشی چندان رقابتی نیست و سرشار از احساسات است. داوران در برخی از سال ها جایزه کلنگ طلایی را به بیش از یک کوهنورد و یک برنامه اهدا کردند حتی در سال 2013 جایزه کلنگ طلایی در اقدامی بی سابقه به شش برنامه مختلف کوهنوردی اهدا شد.

 

اولین جایزه کلنگ طلایی در سال 1992 به دو کوهنوردی اهل اسلونی برای 3000 متر صعود از برج جنوبی کانجن چونگا رسید.

ازسال 2009 به جز جایزه اصلی کلنگ طلایی جایزه “یک عمر فعالیت کوهنوردی” نیز برای ادای احترام به کوهنوردان قدیمی و با تجربه به آنان اهدا می شود.

اولین کوهنوردی که جایزه یک عمر فعالیت کوهنوردی را کسب کرد ، والتر بوناتی کوهنورد ، ماجراجو و نویسنده ی ایتالیایی بود .

در سال 2010 جایزه یک عمر فعالیت کوهنوردی به رینهولد مسنر اهدا شد.

مارکو پریزل کوهنورد اسلونیایی با سه بار برنده شدن این جایزه رکورد دار می باشد. وی اولین جایزه کلنگ طلایی را در سال 1992 کسب کرد و همچنین در سال های  2007 و 2014 برای بار دوم و سوم نیز این جایزه را تصاحب کرد.

اولی استک کوهنوردی توانمند سوئیسی نیز دو بار جایزه کلنگ طلایی را کسب کرده. وی در سال 2014 برای اولین صعود سولو و انفرادی رخ جنوبی آناپورنا و در سال 2009 برای اولین صعود آلپی رخ شمالی کوه  6500 متری Tengkampoche در نپال این جایزه را کسب کرد.

در سال 2009 “کی تانیگوچی” کوهنوردی ژاپنی اولین زنی بود که جایزه کلنگ طلایی را کسب کرد.

جایزه کلنگ طلایی به دلیل تغییرات در سیستم داوری در سال 2008 برگزار نشد.

Logo Piolets d'or

لوگوی جایزه معتبر کلنگ طلایی

برداشت از:

https://en.wikipedia.org/wiki/Piolet_d%27Or

http://www.pioletsdor.net/index.php/en/

http://kouheghaf.blogspot.com/2016/03/blog-post_51.html

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

شش کوه آتشفشانی ایران

/2 دیدگاه /در , /توسط

نویسنده: مسعود فرح بخش

از گذشته تا امروز ، کوهستان یکی از جذابیت های بشر است. در زمان های بسیار دور از کوه ها به عنوان ستون های زمین که آسمان را روی خود نگاه داشته اند یاد می شود. همینطور کوه ها به دلیل محل تلاقی آسمان و زمین همواره برای بشر دارای ارزش معنوی بود.

در سراسر جهان باستان ، کوه های مقدس بسیاری وجود داشت که جایگاه خدایان بود و پیوند میان آسمان و زمین به شمار می‌آمد.

امروزه 24% از خشکی های زمین را کوه ها تشکیل داده اند و از هر ده انسان روی کره زمین یک نفر درون کوهستان زندگی می کند. همه رود های مهم جهان از کوه ها سرچشمه می گیرند و نیمی از آب شیرین دنیا از کوهستان حاصل می شود.

کوه های زمین طی چند میلیون سال پدیدار شدند و همگی آنها همواره بنا به دلایل مختلف در حال تغییر شکل هستند و چند میلیون سال بعد شکلی متفاوت با امروز خود خواهند داشت.

سه عامل عمده موجب پیدایش کوه ها می شود.

  • چین خوردگی که ناشی از حرکت لایه های زمین است

  • فرسایش که علت های بسیاری دارد و سبب پیدایش و فرم دهی به کوه ها می شود.

  • آتشفشان

برخي از كوه ها به علت بيرون ريختن مواد مذاب درون زمين (ماگما) ايجاد شده اند. اين مواد از طريق درزها و شكاف هايي كه در پوسته ي زمين وجود دارد، خود را به روی سطح می رسانند و پس از انباشته شدن بر روی هم یک کوه آتشفشانی را تشکیل می دهند. اکثر کوه های آتفشانی دارای دهانه آتفشانی در نقاط بالایی خود هستند.

از بین تمام کوه های ایران فقط 6 کوه از طریق آتشفشان و فوران مواد مذاب درون زمین ایجاد شده اند.در زیر شش کوه آتشفشانی ایران معرفی می شود.

کوه دماوند

800px-Damavand_summit

تصویر کوه دماوند از ایستگاه فضایی بین المللی ، عکس از ناسا

کوه دماوند به ارتفاع 5610 متر کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران و بلندترین قله آتشفشانی آسیا است. دماوند مرتفع ترین کوه آتشفشانی آسیا و دومین کوه مرتفع فلات ایران بعد از تیریچ میر است.

دماوند کوهی نسبتا جوان است که در دوران چهارم زمین شناسی شکل گرفت و کوه آتشفشانی خفته ای است که امکان فعال شدن آن وجود دارد. آخرین فعالیت آتشفشانی دماوند در 38500 سال پیش رخ داد. دهانه آتشفشانی به قطر 400 متر در بالای کوه دماوند وجود دارد که سطح آن همواره از یخ و برف پوشیده شده است.در نزدیکی های قله دماوند همواره گازهای گوگرد تز درون حفره هایی از زمین متصاعد می شوند.

 

کوه سبلان

sabalan04

دهانه قله سبلان و دریاچه تشکیل شده روی آن

کوه سبلان به ارتفاع 4811 متر سومین کوه بلند ایران و یکی از 6 کوه آتشفشانی ایران است. سبلان آتشفشانی خاموش است که در دهانه ی قله آن دریاچه ای زیبا وجود دارد که فقط در برخی روز های گرم سال یخ آن ذوب می شود.

 

کوه سهند

sahand-0616-mm2

تصویره توده آتفشانی سهند و قله های اطراف از هواپیما

کوه سهند به ارتفاع 3707 متر آتشفشانی خاموش است که به زیبایی از جلگه آذربایجان قد برافراشته است. کوهستان سهند مخروطی بسیار پهن و گسترده دارد .

 

کوه تفتان

Taftan

تصویر کوه تفتان از فضا ، عکس از ناسا

کوه تفتان به ارتفاع 3940 متر در سیستان و بلوچستان تنها کوه آتشفشانی فعال در ایران است. تفتان در زبان پارسی به معنای مکان گرما است. این آتشفشان فعال است و گازهای گوگرد  همانند دماوند در دهانه آن منتشر می‌شوند.

 

کوه بزمان

BazmanNASA

تصویر کوه بزمان از فضا ، عکس از ناسا

 

کوه بزمان به ارتفاع 3497 متر یکی از کوه‌های آتشفشانی ایران است که در منطقه سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران واقع شده‌ است. گرچه هیچ تاریخچه‌ای از فوران این آتشفشان در دست نیست، اما قلل این آتشفشان مملو از بخارات انواع دی اکسید هستند . این کوه در شمال چاله جازموریان کویر لوت را از جازموریان جدا می‌کند .امتداد کوه بزمان از سمت غرب به رشته کوه‌های بارز در استان کرمان متصل می‌گردد.

 

قلعه حسن علی

64363140

قلعه حسن علی ، بزرگترین دهانه آتشفشانی ایران

بر طبق تعاریف کوه به مکانی اتلاق می شود که از زمین های اطراف خود 600 متر و بیشتر ارتفاع داشته باشد و به کمتر از آن تپه گفته می شود. با اینکه قلعه حسن علی ارتفاع زیادی ندارد اما این کوه یا تپه بزرگترین دهانه آتشفشانی ایران را به خود اختصاص داده. در دهانه ی این کوه آتشفشانی دریاچه نمک زیبایی شکل گرفته است.

قلعه حسن در جنوب شرقی استان کرمان و شهرستان راین قرار دارد. با وجود اینکه آخرین زمان فوران این آتشفشان مشخص نیست اما احتمالاً زمان شکل گیری آندوره چهارم زمین شناسی می‌باشد.

بخشی از مطالب از صفحه زیر برداشت شده است:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_volcanoes_in_Iran#cite_ref-1

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است
 

تاریخچه اولین صعودها به دماوند

/0 دیدگاه /در , /توسط
800px-Damavand_summit

عکس قله دماوند از ایستگاه فضایی بین المللی ، عکس از ناسا

نویسنده: مسعود فرح بخش

آیا تاریخچه صعود به دماوند را می دانید؟
دماوند بلندترین کوه ایران همواره در فصول مختلف مورد توجه کوهنوردان می باشد و هرسال صعود های بسیاری بر روی آن انجام می شود. اما تاریخچه صعود به دماوند مربوط به چه زمانیست و اولین ها بر روی دماوند چه کسانی بودند؟بسیاری از ما می دانیم اولین صعود بر روی اورست توسط چه کسی انجام شد ، اما آیا می دانیم اولین صعود بر روی دماوند چه زمانی و توسط چه کسی انجام شد؟
یکی از قدیمی ترین تلاش های مستند بر روی دماوند به “ابودلف(Abu Dolaf)” جغرافی دان عرب مربوط می شود که در سال 341 هجری قمری (بیش از هزار سال پیش) بخشی از دماوند را صعود کرد. ابودلف با اینکه به قله نرسید اما طبق گفته های وی چشمه ای بزرگی یافته که در اطراف آن گوگردهای سنگ شده موجود بود.
ناصر خسرو در سفرنامه خود درباره دماوند اینطور نوشته است: گویند بر سر دماوند چاهی است که نوشادر و کبریت (گوگرد) از آن گیرند. صاحب آثار “البلاد و اخبار العباد ” با نقل قولی دست دوم می‌گوید که عدّه‌ای از اهالی آن نواحی می‌گفته‌اند که در طی پنج روز و پنج شب به قلهٔ دماوند رسیده‌اند و قلهٔ آن را مسطح با مساحت صد جریب یافته‌اند گرچه از دور به مخروط می‌ماند.
تمامی این نوشته ها نشان دهنده این موضوع است که ظاهرا اولین صعود های دماوند مربوط به بیش از هزار سال قبل می باشند.
اما در حدود سال های 1793 تا 1798 اولین تلاش های اروپائیان بر روی دماوند انجام شد. “الیوی” یک استاد علوم طبیعی و اهل فرانسه بود که از سوی دولت فرانسه برای انجام ماموریت عازم ایران شد. او در سال 1798 اقدام به صعود دماوند کرد اما او هم موفق نشد خود را به قله برساند. او پس از بالا رفتن از حدود یک سوم کوه به تکه های سنگ های گوگردی برخورد کرده و اینطور نوشته: صخره های وحشتناک بزرگ سیاه آتشفشان به شکل ستون های منظم پنج ضلعی
اما اولین صعود مستند و موفق به کوه دماوند به سال 1837 مربوط می شود.تیلور تامسون اولین شخصی بود که به دماوند صعود کرد و اولین شب مانی بر روی قله را انجام داد.تامپسون از روی قله اقدام به جمع آوری گوگرد کرد ، البته صعود تامپسون با کمک ایرانیان انجام شد.
نخستين صعود مستند ايرانیان به قلۀ دماوند، درسال 1857 ميلادی انجام شد كه تيم سرهنگ محمد صادق‌خان قاجار، ارتفاع قله را 6613 ذرع تعيين كرد.
اولین شب مانی ایرانیان بر روی قله مربوط به گروه گروه ايرانی كربلايی اسدالله در بیش از 130 سال پیش می باشد.
اولین تلاش زمستانی بر روی قله مربوط به “ژاک دمورگان” بود ، دمورگان نیز فرانسوی بود و برای انجام امور باستان شناسی از سوی دولت فرانسه عازم ایران شده بود. وی در زمستان سال 1889 توانست تا ارتفاع 5300 متری صعود کنید. تلاش دمورگان و ارتفاع صعود وی با توجه به تاریخ آن دارای اهمیت بسیار در تاریخ کوهنوردی می باشد.
با توجه به اینکه ظاهرا صعودهای موفق و غیر مستندی در بیش از هزار سال قبل به قله دماوند صورت گرفته این صعود ها از نظر تاریخچه کوهنوردی بسیار حائز اهمیت می باشند و همینطور صعودهایی که بین سال های 1837 تا پایان 1900 بر روی دماوند انجام شده هر یک دارای اهمیت بسیار زیاد می باشند.

منابع: ویکیپدیا ، سایت دماوندکوه ، سایت summitpost

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

قله درفک از جبهه غربی روستای شیرکوه

/0 دیدگاه /در , , /توسط

نویسنده: مسعود فرح بخش

درفک که در گویش گیلکی «آشیانه عقاب» یا به معنای بهتر آشیانه دال(پرنده لاشخور بزرگ و با ابهت که شبیه به عقاب می باشد) معنا می‌دهد، کوهی است منفرد از رشته‌کوه البرز غربی که در عین کم‌بودن ارتفاع، یکی از جذاب‌ترین کوه‌ها برای صعودکنندگان به حساب می‌آید.

در کوهنوردی امروز جاذبه کوه ها مختص به ارتفاع آنها نمی باشد بلکه مواردی بسیاری را شامل می شود.

قله درفک علی رغم ارتفاع نه چندان زیاد(2714 متر بر اساس عدد روی جی پی اس) دارای جاذبه های فراوان می باشد.

صعود به درفک از مسیر غربی جز برنامه های سنگین کوهنوردی به حساب می آید.ارتفاع مبدا صعود در حدود 400 متر می باشد . برای رسیدن به قله می بایست بیش از 2300 متر ارتفاع گرفت(در صعود به دماوند از مسیر جنوبی 2500 متر ارتفاع می گیریم)

گذراز جنگل های انبوه و بکر هیرکانی جاذبه دیگر درفک می باشد.

ییلاق های زیبای لارنه و جیرانی و چشمه های گوارای آب جاذبه بی نظیر در کوه درفک هستند.

وجود دهانه بزرگ آتشفشانی و منحصربه‌فرد این کوه که به دلیل وسعت و متناسب بودن، محل نگهداری احشام در فصل تابستان است.

وجود غار یخی (برفی) قله که منبع آبرسانی احشام و آشامیدن ییلاق‌نشینان و خوش‌نشینان منطقه می‌باشد این غار درتمام طول سال دارای یخ و برف می باشد.

صعود به قله در فک از مسیر غربی برنامه ای است که هر کوهنوردی می بایست حداقل یکبار آنرا تجربه کند تا حس کوهنوردی ، جنگل نوردی ، طبیعت گردی و غارنوردی را به طور یکجا ارضا کند.

در این برنامه سه روزه بیش از 40 کیلومتر در حدود 25 ساعت کوهنوردی سنگین کردیم . در روز اول از لارنه تا قله تنها تیم حاضر در منطقه بودیم که در شرایط دشوار بارندگی همراه با مه سنگین داخل جنگل به مسیر خود ادامه دادیم. تمام بار 3 روز را خودمان حمل و از دادن بار به قاطر خودداری کردیم.تمامی زباله ها را به پایین انتقال دادیم.

صعود به درفک از مسیر غربی بدون راهنمای محلی مجرب و یا بدون جی پی اس به شرط آشنایی کامل کار با آن بسیار دشوار می باشد.

در صورت سفر به منطقه برای چوپان های بالا دست با بردن قرص های پا درد و کمر درد و سایر داروهای معمولی آنها را خوشحال کنید

عکس ها از مسعود فرح بخش

11113785_795777093851518_371306451348876389_n

11224693_795765783852649_8354580153512226833_n(1)

11295873_795773730518521_771766276559743022_n

11159990_795777780518116_9008057521367758498_n(1)

11224714_795775223851705_6589147467506255115_n(1)

11196220_795775927184968_5644043446352012666_n

غار یخی در ییلاق زیر قله

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

قله خلنو

/0 دیدگاه /در , , /توسط

نویسنده: مسعود فرح بخش

قله خلنو به ارتفاع 4380 متر (بر اساس عدد روی جی پی اس) یکی از زیبا ترین و سر سخت ترین قلل البرز مرکزی می باشد.
برای رسیدن به پای کوه باید از تهران به سمت فشم و از آنجا به سمت روستای لالان(لالون) رفت.ارتفاع مبدا 2500 متر و ارتفاع مقصد 4380 متر می باشد.
خلنو دارای جذابیت های بسیار زیادی می باشد که آنرا از سایر قلل ایران متمایز می کند:
تنگ لالون در ابتدای مسیر صعود از دیدنی های این کوه می باشد. در تنگ لالون باید چند بار از روی رودخانه لالون عبور کرد. بافت صخره ای کوه هم بسیار زیبا و دیدنی می باشد.
مسیر صعود خلنو از ابتدا تا ارتفاع حدود 3600 متری پر از چشمه های آب ، رودخانه ، برفآب و آبشار می باشد که از این نظر در بین بسیاری از کوه های ایران منحصر به فرد می باشد.
وجود چشمه ی زیبای تلخاب در مسیر صعود جذابیتی منحصر بفرد می باشد. چشمه ی تلخاب دارای آب گاز دار با طعم تلخ می باشد . آب خنک این چشمه که از بستر کوه با فشار بیرون می زند بستر اطراف این چشمه را متمایل به رنگ قرمز کرده.
آبشار زیبای لالون در ارتفاع 3400 متری به لحاظ ارتفاع قرار گیری آن از آبشار های مرتفع ایران می باشد.
تیغه های فنی و با ابهت ژاندارک در مسیر صعود جذابیتی خاص برای خلنو می باشد. برای عبوراز این تیغه ها که در ارتفاع 4200 متری قرار دارند باید یک پا را در یک سمت کوه و پای دیگر را در سمت مقابل گذاشت و به اصطلاح خر سواری کرد. (روی صخره های سوار شد) عبور از تیغه های ژاندارک و جدال با سنگ و صخره در ارتفاع بالای 4000 متر باعث پمپاژ آدرنالین در بدن می شود.
نمای زیبای دریاچه خرس چال و دره ی زیبای وارنگرود از روی قله ویژگی دیگر این کوه می باشد.
از روی قله تمامی قلل مهم البرز مرکزی به خوبی نمایان هستند. از دماوند تا علم کوه و توچال تا آزاد کوه و هیمنطور بسیاری از قلل مرتفع و مهم دیگر
قله خلنو یکی از سرسخت ترین قله های البرز می باشد. برای رسیدن به قله نیاز به حدود 14 کیلومتر کوهنوردی در مسیر رفت و همین مقدار برای برگشت است . حدود 2100 متر به صورت عمودی صعود می شود.
تمامی این ویژگی ها سبب شده تا خلنو یکی از زیباترین کوه های ایران باشد.

 

عکس از مسعود فرح بخش

 

11707551_823071691122058_1199177349357126352_n

4380 متر ارتفاع ثبت شده قله خلنو بزرگ

 

11700840_823076414454919_8638963955611977110_n

چشمه تلخاب در مسیر قله

 

11160671_823073697788524_7503604790049443602_n

آبشار لالون در ارتفاع 3400 متری

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

راهنمای صعود به علم کوه از مسیر جنوبی حصارچال

/16 دیدگاه /در , , , /توسط

نویسنده: مسعود فرح بخش

راهنمای نوشتاری صعود به علم کوه از مسیر حصارچال

قله علم کوه دومین قله مرتفع ایران در استان مازندران قرار دارد. این کوه از مسیرهای مختلفی صعود می شود . مسیرهای شمالی از سمت یخچال علم چال که دیواره علم کوه در آن قرار دارد از مسیرهای دست به سنگ ، دیواره ای کاملا فنی هستند.

مسیر جنوبی از دشت حصار چال نسبت به مسیرهای دیگر علم کوه ساده تر بوده و به جهت زیبایی مسیر صعود طرفدار های زیادی دارد.

برای صعود به علم کوه از مسیرهای نرمال از هرکجای ایران باید وارد مازندارن و شهر کلاردشت شوید و از آنجا وارد رودبارک شوید.

در انتهای بخش رودبارک قرارگاه فدراسیون کوهنوردی رودبارک با تمامی امکانات رفاهی قرار دارد. بسیاری از کوهنوردان وارد قرارگاه فدراسیون رودبارک می شوند. در اینجا پارکینگ ماشین ، سرویس بهداشتی ، بوفه ، فروشگاهی کوچکی برای تهیه لوازم کوهنوردی و اتاق برای خواب و استراحت وجود دارد. البته با توجه به فصل صعود قرار گاه رودبارک ممکن است شلوغ باشد و یا ظرفیت پارکینگ و اتاق هایش تکمیل باشد که بایستی از قبل از طریق تماس هماهنگی های لازم را انجام داد.

برخی کوهنوردان برای اقامت قرارگاه ونداربن را انتخاب می کنند. قرار گاه ونداربن در ادامه جاده خاکی قرارگاه کوهنوردی رودبارک به سمت تنگ گلو و در کنار آبادی ونداربن قرار دارد. بسیاری از کوهنوردان که قصد صعود از مسیرهای دیواره و گرده آلمان ها را دارند از ونداربن برای اقامت استفاده می کنند، زیرا مسیر صعود به علم کوه از این نقطه جدا می شود.

تمامی امکانات رفاهی در ونداربن فراهم است و برای رسیدن به آن از قرارگاه کوهنوردی رودبارک می بایست حدود 10 کیلومتر جاده خاکی نسبتا همواری را با ماشین شخصی پیمود. در مسیر چند دو راهی وجود دارد که می بایست به آنها دقت کرد.

برای صعود به حصارچال چه وارد قرارگاه رودبارک و چه وارد قرارگاه ونداربن شوید ، می بایست از این نقاط با هماهنگی های لازم یک نیسان(ظرفیت تا 12 نفر) و یا یک لندرور(ظرفیت تا 6 نفر) را هماهنگ کنید تا گروهتان را به ابتدای تنگ گلو برساند. ماشین را در ونداربن یا رودبارک می توان به راحتی هماهنگ کرد.

از قرارگاه کوهنوردی رودبارک حدود یک ساعت و نیم راه خاکی و ناهموار تا ابتدای تنگ گلو وجود دارد. پیمودن این مسیر با ماشین های معمولی به هیچ وجه توصیه نمی شود.

این جاده از اواسط پاییز تا اواخر بهار به دلیل بارش برف و باران و سیلاب های منطقه و بهمن مسدود است و می بایست از مسیرهای دیگر برای صعود به علم کوه اقدام کرد.

بعد از پیمودن مسیر خاکی با ماشین هایی که هماهنگ شدند به ابتدای تنگ گلو یعنی ابتدای مسیر کوهنوردی علم کوه می رسیم.

از اینجا تا دشت حصارچال از مسیر تنگ گلو عبور می کنیم. پاکوب در مسیر تنگ گلو کاملا مشخص است. یک بار باید از روی عرض رودخانه عبور کرد که پلی چوبی در این محل نصب شده که برای عبور از آن بایستی دقت کرد.

در تنگ گلو معمولا مه وجود دارد لذا بایستی در هنگام کوهپیمایی و برای گام برداشتن در مسیر پاکوب دقت کرد. قسمت عمده تنگ گلو رودخانه در سمت چپ شما قرار دارد. در ابتدای مسیر تنگ گلو رودخانه در سمت راست شما قرار دارد و بعد از عبور از پل چوبی در ادامه مسیر رودخانه در سمت چپ قرار می گیرد.

بعد از حدود دو ساعت کوهنوردی وارد دشت زیبای حصارچال می شویم. این دشت به راستی یکی از زیبا ترین دشت های ایران در ارتفاع 3400 متری است. در سرتاسر دشت آب وجود دارد.

دشت حصار چال دور تا دورش بوسیله کوه های 4000 متری احاطه شده از این رو آب و هوایی سرد دارد.

از دشت قله علم کوه مشخص نیست . یکی از نماد های دشت حصار چال قله مناره است که به جهت شکل خاصش جلوه ی زیبایی به دشت داده و به راحتی قابل تشخیص است. اگر رو به قله مناره بایستید ، مسیر پاکوب قله تقریبا در سمت راست شما می شود و قله بین مناره و سمت راست شماست.

اکثر گروه های کوهنوردی طوری زمان بندی می کنند که شب را  در دشت بمانند. جا برای چادر زدن بسیار است و آب هم به وفور یافت می شود.

معمولا اگر ساعت 8 صبح از قرارگاه رودبارک حرکت کنید تا قبل از 3 بعد  از ظهر در حصار چال هستید و می توانید به گشت و گذار در دشت ، استراحت و عکاسی بپردازید.

صبح روز بعد اگر گروهی هستید که با سرعتی معمولی کوهپیمایی می کنید ساعت 7 صبح زمان مناسبی برای شروع کوهپیمایی به سمت قله است. هم استراحت کافی کرده اید و هم در سرمای زیاد صبح کوهنوردی نمی کنید. از اینجا با یک کوله سبک ، مقداری غذای مقوی و حدود دو تا سه لیتر آب به سمت قله حرکت می کنید. مسیرپاکوب مشخص است اما به جهت اینکه اغلب اوقات در منطقه مه وجود دارد بایستی نهایت دقت را کرد. بهتر است برای بار اول با یک شخص آشنا به مسیر همراه شوید.

با سرعت معمولی بین 4 تا 6 ساعت زمان برای رسیدن به قله وقت نیاز است. قله به شرط اینکه مه نباشد و هوا مساعد باشد در یک تا  دو ساعت آخر مسیر مشخص است .

زمانیکه به قله می رسید می توانید از مسیر شن اسکی فرود بیاید اما در صورت شلوغی مسیر در تابستان به دلیل ریزش سنگ از بالا دست و مسیر صعود این مسیر شن اسکی نا ایمن است. همچنین در مسیر شن اسکی بایسیتی به یخچال های اطراف دقت کرد تا در صورت کافی نبودن دید به طرف آنها منحرف نشد.

از روی قله یخچال علم چال در روبرو و قله های سیاه کمان و چالون کاملا مشخص است. همینطور شاخک های علم کوه شکوه بسیار زیبایی دارند. در صورت مساعد بودن هوا آزاد کوه و دماوند نیز به خوبی نمایان هستند.

نمای روی قله به قدری زیباست که دوست دارید ساعت های روی قله بمانید اما قله علم کوه به جهت شکل خاص خود چندان جای نشستن و ایستادن ندارد. روی قله این نکته را فراموش نکنید که زیر پایتان دومین دیواره مرتفع ایران قرار دارد پس سعی کنید زیاد به پرتگاه نزدیک نشوید و کاملا دقت کنید که سنگی از زیر پای شما به سمت دیواره سرازیر نشود.

حال باید به حصار چال بازگردید. برخی کوهنوردان یک شب دیگر در اینجا استراحت می کنند و برخی بلافاصله با جمع آوری وسایل به سمت تنگ گلو سرازیر می شوند. در هر دو صورت باید با راننده ای که شما را به ابتدای تنگ گلو آورد هماهنگ کنید تا برای بازگرداندن شما به رودبارک یا ونداربن آماده باشد. اگر همان روز صعود قصد بازگشت دارید معمولا بین ساعت 5 عصر تا 7 عصر با راننده برای بازگشت هماهنگ کنید.

بعد از ورود به رودبارک یا ونداربن برنامه کوهنوردی شما در دومین قله مرتفع و یکی از زیباترین قله های ایران به پایان می رسد اما خاطره ی آن برای همیشه در ذهنتان باقی می ماند.

 

عکس از مسعود فرح بخش

 

 

10305960_643607099068519_6532932169839320001_n

قرارگاه کوهنوردی رودبارک

10403205_643608135735082_6007298799174965055_n

آبادی ونداربن در مسیر

1901400_643609769068252_8978954259383007884_n

پل چوبی در تنگ گلو کگه باید از روی آن عبور کرد

10592854_643611022401460_8343645603897444764_n

دشت حصار چال ، و قله مناره در روبرو

10552538_643612569067972_2409457753121996065_n

نمای روی قله علم کوه ، در روبروه یخچال علم چال در پایین ، شانه کوه در سمت چپ و قله سیاه کمان و چالون با خط الراس بینشان کاملا مشخص است. در سمپ چپ تصویر هم قله تخت سلیمان است که در عکس مشخص نیست

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

اولین صعودهای دماوند

/0 دیدگاه /در , /توسط

نویسنده: مسعود فرح بخش

10339770_610890629006833_60442386461351937_n

قله دماوند از دشت آزو ، عکس از مسعود فرح بخش

آیا تاریخچه صعود به دماوند را می دانید؟
دماوند بلندترین کوه ایران همواره در فصول مختلف مورد توجه کوهنوردان می باشد و هرسال صعود های بسیاری بر روی آن انجام می شود. اما تاریخچه صعود به دماوند مربوط به چه زمانیست و اولین ها بر روی دماوند چه کسانی بودند؟بسیاری از ما می دانیم اولین صعود بر روی اورست توسط چه کسی انجام شد ، اما آیا می دانیم اولین صعود بر روی دماوند چه زمانی و توسط چه کسی انجام شد؟
یکی از قدیمی ترین تلاش های مستند بر روی دماوند به “ابودلف(Abu Dolaf)” جغرافی دان عرب مربوط می شود که در سال 341 هجری قمری (بیش از هزار سال پیش) بخشی از دماوند را صعود کرد. ابودلف با اینکه به قله نرسید اما طبق گفته های وی چشمه ای بزرگی یافته که در اطراف آن گوگردهای سنگ شده موجود بود.
ناصر خسرو در سفرنامه خود درباره دماوند اینطور نوشته است: گویند بر سر دماوند چاهی است که نوشادر و کبریت (گوگرد) از آن گیرند. صاحب آثار “البلاد و اخبار العباد ” با نقل قولی دست دوم می‌گوید که عدّه‌ای از اهالی آن نواحی می‌گفته‌اند که در طی پنج روز و پنج شب به قلهٔ دماوند رسیده‌اند و قلهٔ آن را مسطح با مساحت صد جریب یافته‌اند گرچه از دور به مخروط می‌ماند.
تمامی این نوشته ها نشان دهنده این موضوع است که ظاهرا اولین صعود های دماوند مربوط به بیش از هزار سال قبل می باشند.
اما در حدود سال های 1793 تا 1798 اولین تلاش های اروپائیان بر روی دماوند انجام شد. “الیوی” یک استاد علوم طبیعی و اهل فرانسه بود که از سوی دولت فرانسه برای انجام ماموریت عازم ایران شد. او در سال 1798 اقدام به صعود دماوند کرد اما او هم موفق نشد خود را به قله برساند. او پس از بالا رفتن از حدود یک سوم کوه به تکه های سنگ های گوگردی برخورد کرده و اینطور نوشته: صخره های وحشتناک بزرگ سیاه آتشفشان به شکل ستون های منظم پنج ضلعی
اما اولین صعود مستند و موفق به کوه دماوند به سال 1837 مربوط می شود.تیلور تامسون اولین شخصی بود که به دماوند صعود کرد و اولین شب مانی بر روی قله را انجام داد.تامپسون از روی قله اقدام به جمع آوری گوگرد کرد ، البته صعود تامپسون با کمک ایرانیان انجام شد.
نخستين صعود مستند ايرانیان به قلۀ دماوند، درسال 1857 ميلادی انجام شد كه تيم سرهنگ محمد صادق‌خان قاجار، ارتفاع قله را 6613 ذرع تعيين كرد.
اولین شب مانی ایرانیان بر روی قله مربوط به گروه گروه ايرانی كربلايی اسدالله در بیش از 130 سال پیش می باشد.
اولین تلاش زمستانی بر روی قله مربوط به “ژاک دمورگان” بود ، دمورگان نیز فرانسوی بود و برای انجام امور باستان شناسی از سوی دولت فرانسه عازم ایران شده بود. وی در زمستان سال 1889 توانست تا ارتفاع 5300 متری صعود کنید. تلاش دمورگان و ارتفاع صعود وی با توجه به تاریخ آن دارای اهمیت بسیار در تاریخ کوهنوردی می باشد.
با توجه به اینکه ظاهرا صعودهای موفق و غیر مستندی در بیش از هزار سال قبل به قله دماوند صورت گرفته این صعود ها از نظر تاریخچه کوهنوردی بسیار حائز اهمیت می باشند و همینطور صعودهایی که بین سال های 1837 تا پایان 1900 بر روی دماوند انجام شده هر یک دارای اهمیت بسیار زیاد می باشند.

800px-Damavand_summit

عکس قله دماوند از ایستگاه فضایی بین المللی ، عکس از ناسا

منابع:

ویکیپدیا ، سایت دماوندکوه ، سایت summitpost

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

ارتفاع دماوند چقدر است؟

/0 دیدگاه /در , /توسط

نویسنده:مسعود فرح بخش

دماوند اولین اثر ملی طبیعی ثبت شده در ایران کوهی منحصر به فرد می باشد. این کوه بلندترین کوه ایران ، بلندترین کوه آتشفشانی آسیا و بلندترین کوه مخروطی دنیا می باشد.

اما ارتفاع دقیق این قله چقدر است ؟ اگر کمی انسان نکته سنج و حساسی باشیم در مورد ارتفاع هایی که برای دماوند مطرح می شود حتما دچار ابهام می شویم چرا که با نگاهی به عکس ها ، یادبود ها و حتی بنرهای مربوط به قله به دو و یا چند عدد مختلف برخورد می کنیم.

744 سال قبل از میلاد و در زمان آشوریان از دماوند با نام بیکنی در متون مختلف یاد شده و از آن زمان به بعد این کوه اسطوره ای برای ایرانیان همواره مقدس و مورد توجه بوده. در اوستا ، تورات و بسیاری دیگر از متون تاریخی به نام های مختلف از دماوند یاد شده. ویلیامز جکسن آمریکایی که در قرن نوزدهم میلادی در تهران بود مي‌نویسد:
دماوند در اوستا «هوابرزئیتی» نامیده مي‌شود و قریب 6000 متر از زمین سر برافراشته است. بسیاری از جهانگردان و افراد سرشناس مقیم ایران که از زمان قاجار به بعد وارد ایران شده اند به دماوند و ارتفاع های گوناگونی برای آن ذکر کرده اند از 14000 تا 22000 پا.
نخستين صعود مستند ايرانیان به قلۀ دماوند، درسال 1857 ميلادی انجام شد كه تيم سرهنگ محمد صادق‌ خان قاجار ارتفاع قله را 6613 ذرع تعيين كرد.
اگر منابع قدیمی تر را مطالعه کنید با ارتفاع 5671 متر روبرو می شوید. در سال 1966 میلادی فردی به نام آلن باخ بر اساس تصاویر ماهواره ای ارتفاع قله را 5670 متر اندازه گیری کرد که بعدها یک متر به آن افزوده شد و عدد 5671 متر وارد کتاب های درسی و بسیاری از منابع شد بطوریکه که این عدد در ذهن بسیاری از ایرانیان نقش بست . عددی که همچنان بر روی بسیاری از بنرها و یادبودهای روی قله برای دماوند بزرگ ذکر می شود.

اما سازمان نقشه برداری کشور در سال 1385 در جریان پروژه ای ده روزه و با روش های مختلف اقدام به اندازه گیری ارتفاع دقیق قله کرد و عدد 5609/20(پنج هزار ششصد و نه متر و بیست سانتی متر) که عدد قابل اعتمادی است را برای قله به ثبت رساند و بعد از آن در تمامی منابع ارتفاع 5609 یا 5610 متر عنوان شد که در واقع عدد صحیح ارتفاع دماوند می باشد.
اگر جی پی اس یا ارتفاع سنج شما بر روی قله عددی به غیر از 5610 متر( با خطای مثبت منفی 3 متر) را نشان دهد یعنی دستگاه شما کالیبره نیست که باید اقدام به کالیبره کردن آن کنید.

اختلاف حدود 60 متر که اندازه گیری آلن باخ با اندازه گیری سازمان نقشه برداری ایران دارد ناشی از اشتباه باخ نیست بلکه ناشی از افزایش دقت اندازه گیری و کالیبراسیون دقیق و بهتر دستگاه های اندازه گیری می باشد.

با توجه به اینکه به طور قطع ارتفاع 5671 متر برای دماوند ارتفاعی غلط می باشد اما هم چنان برخی گروه های کوهنوردی از این عدد برای معرفی قله دماوند استفاده می کنند. با توجه به ارتفاع پایین تر دماوند از کوه البروس، ذکر ارتفاع 5671متر(بلند تر از کوه البروس) و در عمل ثبت ارتفاعی حدود 5610 متر(کوتاه تر از البروس) برای کوهنوردان خارجی خوشایند نخواهد بود.

11885766_840920436003850_2831707063022754304_o(1)

ارتفاع ثبت شده روی قله دماوند با استفاده از gps و سیستم گلوناس روسیه و عدد 5610 متر ؛ عکس از مسعود فرح بخش

 

منبع : سازمان نقشه برداری ایران

این لینک مربوط به پروژه اندازه گیری دماوند توسط سازمان نقشه برداری ایران

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

پلنگ برفی کوهنوردی

/0 دیدگاه /در , /توسط

نویسنده و مترجم: مسعود فرح بخش

پلنگ برفی با نام عمومی snow leopard گربه سانی بزرگ جثه است که در نواحی کوهستانی آسیای میانه زندگی می کند. مناطق زندگی این حیوان به قدری صعب العبور است که نمی توان اطلاعات دقیقی از تعداد و نوع زندگی آنها جمع آوری کرد. استتار بی نظیر این جاندار نیز مزید بر علت شده تا کمتر کسی در طبیعت موفق به دیدن پلنگ برفی شده باشد. این پلنگ بر عکس گربه سانان دیگر با شرایط زندگی در نواحی سرد کوهستانی خو گرفته است. گوشهایش به جهت دفع کمتر گرما حالت گرد دارند. خال های رز شکلی در بدن حیوان ، چشم سبز ، تفاوت بینی و دهان و تطابق آن با محیط زندگی و بدن پر مو از خصوصیات این حیوان زیبا و کم یاب است . تعداد این جاندار در طبیعت چیزی بین 4 هزار تا 7 هزار قلاده تخمین زده می شود.

عمده محل زندگی این حیوان در کوه ها ی آسیای میانه و در اتحاد جماهیر شوروی سابق می باشد.

800px-Mikmar

پلنگ برفی

 

در شوروی سابق و امروزه در تاجیکستان، قزاقستان و قرقیزستان 5 کوه با ارتفاع بالای 7000 متر وجود دارد. در گذشته هر کوهنوردی که به یکی از این کوه ها صعود می کرد باید از تجربه و مهارت کافی برخوردار می بود. به جهت سخت و صعب العبور بودن این 5 کوه ، بعد ها روس ها عنوان ” جایزه پلنگ برفی” را برای کسی که تمامی این 5 کوه را صعود کند در نظر گرفتند و اولین جایزه پلنگ برفی در سال 1961 به “اوگنی ایوانوف” رسید.

سه قله از پنج قله در رشته کوه پامیر در کشورهای تاجیکستان و قرقیزستان است. دو قله ی دیگر در رشته کوه تیان شان در کشورهای قزاقستان ، قرقیزستان و چین قرار دارند.

Pamir_Mountains,_Tajikistan ie plan

رشته کوه پامیر

The Tian Shan range on the border between China and Kyrgyzstan with Khan Tengri (7,010 m) visible at center.

رشته کوه تیان شان و خانتنگری در مرکز

این 5 کوه به ترتیب ارتفاع عبارتند از :

1-کمونیزم Communism در رشته کوه پامیر کشور تاجیکستان با 7495 متر ارتفاع

2-پوبدا Pobeda در رشته کوه تیان شان کشور قرقیزستان و چین با 7439 متر ارتفاع

3-لنین Lenin در رشته کوه پامیر کشور تاجیکستان و قرقیزستان با 7134 متر ارتفاع

4-کورژنفسکا Korzenevskaja در رشته کوه پامیر کشور تاجیکستان با 7105 متر ارتفاع

5-خانتنگری Khan Tengri در رشته کوه تیان شان کشور قرقیزستان و قزاقستان با 7010 متر ارتفاع

ismaeel samani (Communism old)

کمونیسم یا امیرمنصور سامانی در رشته کوه پامیر

pobeda

پوبدا در رشته کوه تیان شان

lenin(ebne sina)

لنین یا ابن سینا در رشته کوه پامیر

Korzhenevskaya

کورژنفسکایا در رشته کوه پامیر

khan_Tengri

خانتنگری در رشته کوه تیان شان

هیچ کوهی با ارتفاع بالای 7000 متر را نمی توان ساده قلمداد کرد. کوه لنین با توجه به ارتفاعش از دید کوهنوردان کوهی ساده با مسیر غیر تکنیکی است و آمار صعود های آن زیاد است . از این رو می توان آنرا با کوه موستاق آتا مقایسه کرد.

مسیرهای نرمال کمونیزم و کورژنفسکایا کمی فنی تر می باشند .همینطور خطر بهمن در این مسیر ها جدی تر است و باید بسیار دقت کرد.

خانتنگری دو مسیر اصلی دارد ، یکی از این دو مسیر بسیار راحت تر می باشد اما خطر بهمن در این مسیر زیاد است از طرفی مسیر ایمن تر به لحاظ فنی مشکل تر است.

در واقع ارتفاع اصلی خانتنگری 6995 متر می باشد .روی قله یک نقاب برفی وجود دارد که ارتفاع آن را به 7010 متر می رساند اما این نقاب هرگز از سوی کوهنوردان صعود نمی شود.

تقریبا این چهار کوه به لحاظ فنی در درجه کوه های بسیار مشکل قرار نمی گیرند. کسانی که در پی عنوان پلنگ برفی هستند اصلی ترین چالش آنها صعود به قله پوبدا می باشد. در واقع صعود به این قله بسیار سخت می باشد ، معمولا کوهنوردان در ایستگاه پوبدا متوقف می شوند. آمار صعود به پوبدا بسیار کمتر از 4 کوه دیگر است.

در سال 2003 زنده یاد مهدی اعتمادی فر از ایران توانست بعنوان اولین ایرانی عنوان پلنگ برفی را کسب کند.

در سال 2011 زنده یاد مهدی عمیدی بعنوان دومین ایرانی عنوان پلنگ برفی را کسب کرد.

اولین عنوان پلنگ برفی در سال 1961 به اِوگنی ایوانوف رسید. اما اوبه هر 5 قله صعود نکرده بود و عنوان را بصورت افتخاری دریافت کرد.

اولین کسی که به هر 5 قله صعود کرد و عنوان پلنگ برفی را تصاحب کرد کریل کاژمین و والنتین بوژاکوف در سال 1966 بودند.

اولین زنی که عنوان پلنگ برفی را کسب کرد لودمیلا آگارانوسکایا در سال 1970 بود.

جوانترین پلنگ برفی آندری تِسلیشِف با 22 سال سن در سال 1986 بود.

مسن ترین پلنگ برفی لف سارکیسوف با 58 سال سن در سال 1997

رکورد سریع ترین زمان رسیدن به عنوان پلنگ برفی مربوط به دنیس اوروبکو کوهنورد مشهور قزاق است که در 58 روز بهمراه سرگئی مولوتوف این عنوان را تصاحب کرد.

رکورد بیشترین تکرار عنوان پلنگ برفی در سال 2004 به بوریس کورشونوف رسید. وی 9 بار به عنوان پنگ برفی رسیده است.

تا کنون تا انتهای سال 2015 میلادی 644 بار عنوان پلنگ برفی به کوهنوردان مختلف رسیده است.

بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال کشورها از آن برخی نامگذاری قله ها تغییر کرد و ممکن است در برخی منابع با نام های دیگر مواجه شوید مانند ابو علی سینا و امیر منصور سامانی! اما نام اصلی قله ها که در بین کوهنوردان و محلی ها رواج دارد همین نام های بالا می باشند.

برای دیدن اسامی پلنگ های برفی به وب سایت زیر مراجعه کنید:

<<فهرست پلنگ های برفی>>

منبع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Snow_Leopard_award

http://www.summitpost.org/the-snow-leopards/235234

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است

وندا روتکیویچ ، کوهنورد زنی که بالاتر از مرد ها بود

/0 دیدگاه /در /توسط

نویسنده: مسعود فرح بخش
وندا روتکیویچ ، متولد 1943 در لهستان است. از اواسط دهه 60 میلادی وقتی پای لهستانی ها به کوه های مرتفع دنیا باز شد ؛ بسیاری از ناممکن ها ، ممکن شد . لهستانی ها با کارهای شاخص خود نبوغ و سرسختی بالای خود را به رخ همگان کشیدند . بدون شک در دنیای کوهنوردی لهستانی ها حرف های زیادی برای گفتن دارند و در بین لهستانی ها نام خانم “وندا روتکیویچ” به زیبایی می درخشد.

بی تردید وندا نه تنها یکی از بهترین کوهنوردان زن تمام دوران بود بلکه می توان گفت او یکی از بهترین های هیمالیا و قراقروم بود.

وندا ورزش های شنا ، ژمیناستیک و اسکی را به طوری حرفه ای دنبال می کرد. او اولین بار در سال 1961 در جریان اردوی تیم ملی والیبال زنان لهستان برای بازی های المپیک توکیو با کوهنوردی آشنا شد. وندا اولین صعود بلند خود را در سال 1970 به قله لنین انجام داد.

در سال 1975 وندا روتکیویچ در قالب تیم لهستانی برای اولین بار به قله گاشربروم 3 صعود کردند. این اولین صعود موفق گاشربروم 3 بود. این کوه مرتفع ترین قله 7000 متری و پانزدهمین قله مرتفع دنیاست.گاشربروم 3 اولین کوه دنیا بود که اولین صعود آن توسط یک زن انجام شد.

وندا بعنوان نخستین زن دیواره شمالی ایگر را صعود کرد.

همچنین وندا دیواره شمالی ماترهورن را در زمستان صعود کرد.

او نوشاخ و آکانکاگوا را نیز صعود کرد.

وندا اولین زن کوهنورد بود که رویای رسیدن به 14 قله هشت هزار متری را در سر داشت.

در سال 1978 او بعنوان اولین کوهنورد لهستانی ، اولین کوهنورد زن اروپایی و سومین زن دنیا به قله اورست صعود کرد.

وندا در سال 1985 کوه سرسخت نانگاپاربات را صعود کرد.

یکی از ماندگارترین کارهای وی صعود به عنوان اولین کوهنورد زن در سال 1986 به مشکل ترین کوه دنیا ، K2 بود.

شیشاپانگما را در سال 1987 صعود کرد و دو سال بعد در 1989 گاشربروم 2 و در سال بعد گاشربروم 1 را صعود کرد.

در سال 1991 چوآیو را به صورت سولو و انفرادی صعود کرد.

در همان سال کوه سرسخت آناپورنا ، خطرناک ترین کوه جهان را بازهم به صورت سولو و انفرادی صعود کرد.

در سال 1992 و در سن 49 سالگی آخرین برگ از کارنامه پرافتخار وندا رقم خورد. وی آخرین بار توسط کوهنورد معروف مکزیکی ، کارلوس کارسولیو ، در ارتفاعات بالای کوه کانجن چونگا دیده شد. کارلوس سعی می کند او را مجبور به بازگشت کند اما وندا قبول نمی کند. بعد از آن وندا هرگز دیده نشد. در سال 1995 جسدی در کوه کانجن چونگا پیدا شد که گمان می رفت مربوط به او باشد.

اینکه او کانجن چونگا را صعود کرده یا نه هرگز مشخص نشد ، اگر او این کار را انجام داده باشد اولین کوهنورد زنی است که به سومین کوه مرتفع دنیا صعود کرد.

وندا روتکیویچ با احتساب کانجن چونگا تا سال 1992 توانست به 9 قله هشت هزار متری صعود کندکه نشان از نبوغ و توان بسیار بالای این کوهنورد دارد و از این لحاظ از بسیاری کوهنوردان مرد زمان خود بالاتر بود

بدون شک او یکی از بهترین کوهنوردان زن تمام دوران است.

بعد ها در سال 2010 خانم ادورنه پاسابان اولین زنی بود که به تمامی 14 قله بالای هشت هزار متر صعود کرد .

rutkiewicz-kukuczka

وندا روتکیویچ و یرزی کوکوچکا ، بسیاری ایندو را بهترین کوهنوردان مرد و زن تمام دوران می دانند

402960

وندا روتکیویچ

Wanda_Rutkiewicz,_Góry_Sokole,_fot

خانم وندا از برترین کوهنوردان زن تمام دوران

 

منبع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Wanda_Rutkiewicz

http://www.summitpost.org/in-memory-of-wanda-rutkiewicz-1943-1992/402961

 

استفاده از مطلب فوق فقط با ذکر نام وبسایت “بام ایران ، ۵۶۱۰ متر” مجاز است